|
|
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==سوره 29 / العنكبوت==
| + | #REDIRECT [[سوره عنکبوت]] |
| − | | |
| − | '''<I>بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ</I>''' / به نام خداوند رحمتگر مهربان
| |
| − | | |
| − | '''<I>الم ﴿1﴾</I>''' / الف لام ميم.(1)
| |
| − | | |
| − | '''<I>أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَايُفْتَنُونَ ﴿2﴾</I>''' / آيا مردم پنداشتند كه تا گفتند: ايمان آورديم رها مى شوند و مورد آزمايش قرار نمى گيرند.(2)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِينَ ﴿3﴾</I>''' / و به يقين كسانى را كه پيش از اينان بودند آزموديم تا خدا آنان را كه راست گفته اند معلوم دارد و دروغگويان را نيز معلوم دارد.(3)
| |
| − | | |
| − | '''<I>أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ أَن يَسْبِقُونَا سَاء مَا يَحْكُمُونَ ﴿4﴾</I>''' / آيا كسانى كه كارهاى بد مى كنند مى پندارند كه بر ما پيشى خواهند جست چه بد داورى مى كنند.(4)
| |
| − | | |
| − | '''<I>مَن كَانَ يَرْجُو لِقَاء اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿5﴾</I>''' / كسى كه به ديدار خدا اميد دارد بداند كه اجل او از سوى خدا آمدنى است و اوست شنواى دانا.(5)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ مَن جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ ﴿6﴾</I>''' / و هر كه بكوشد تنها براى خود مى كوشد زيرا خدا از جهانيان سخت بى نياز است.(6)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُواالصَّالِحَاتِ لَنُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَحْسَنَ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿7﴾</I>''' / و كسانى كه [[ايمان]] آورده و كارهاى شايسته كرده اند قطعا گناهانشان را از آنان مى زداييم و بهتر از آن چه مى كردند پاداششان مى دهيم.(7)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ وَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ حُسْنًا وَ إِن جَاهَدَاكَ لِتُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿8﴾</I>'''
| |
| − | | |
| − | و به انسان سفارش كرديم كه به پدر و مادر خود نيكى كند ولى اگر آن ها با تو دركوشند تا چيزى را كه بدان علم ندارى با من شريك گردانى از ايشان اطاعت مكن سرانجامتان به سوى من است و شما را از حقيقت آن چه انجام مى داديد باخبر خواهم كرد.(8)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُواالصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصَّالِحِينَ ﴿9﴾</I>''' / و كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده اند البته آنان را در زمره شايستگان درمى آوريم.(9)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِن جَاء نَصْرٌ مِّن رَّبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ أَوَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ ﴿10﴾</I>'''
| |
| − | | |
| − | و از ميان مردم كسانى اند كه مى گويند به خدا ايمان آورده ايم و چون در راه خدا آزار كشند آزمايش مردم را مانند عذاب خدا قرار مى دهند و اگر از جانب پروردگارت پيروزى رسد حتما خواهند گفت: ما با شما بوديم آيا خدا به آن چه در دل هاى جهانيان است داناتر نيست.(10)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْمُنَافِقِينَ ﴿11﴾</I>''' / و قطعا خدا كسانى را كه ايمان آورده اند مى شناسد و يقينا [[منافقان]] را نيز مى شناسد.(11)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِيلَنَا وَلْنَحْمِلْ خَطَايَاكُمْ وَ مَا هُم بِحَامِلِينَ مِنْ خَطَايَاهُم مِّن شَيْءٍ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿12﴾</I>''' / و كسانى كه كافر شده اند به كسانى كه ايمان آورده اند مى گويند راه ما را پيروى كنيد و گناهانتان به گردن ما ولى چيزى از گناهانشان را به گردن نخواهند گرفت قطعا آنان دروغگويانند.(12)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَلَيَحْمِلُنَّ أَثْقَالَهُمْ وَ أَثْقَالًا مَّعَ أَثْقَالِهِمْ وَ لَيُسْأَلُنَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَمَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿13﴾</I>''' / و قطعا بارهاى گران خودشان و بارهاى گران ديگر را با بارهاى گران خود برخواهند گرفت و مسلما روز قيامت از آن چه به دروغ برمى بستند پرسيده خواهند شد.(13)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ ﴿14﴾</I>''' / و به راستى نوح را به سوى قومش فرستاديم پس در ميان آنان نهصد و پنجاه سال درنگ كرد تا طوفان آن ها را در حالى كه ستمكار بودند فراگرفت.(14)
| |
| − | | |
| − | '''<I>فَأَنجَيْنَاهُ وَ أَصْحَابَ السَّفِينَةِ وَ جَعَلْنَاهَا آيَةً لِّلْعَالَمِينَ ﴿15﴾</I>''' / و او را با كشتى نشينان برهانيديم و آن سفينه را براى جهانيان عبرتى گردانيديم.(15)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ إِبْرَاهِيمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿16﴾</I>''' / و ياد كن ابراهيم را چون به قوم خويش گفت: خدا را بپرستيد و از او پروا بداريد اگر بدانيد اين كار براى شما بهتر است.(16)
| |
| − | | |
| − | '''<I>إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا وَ تَخْلُقُونَ إِفْكًا إِنَّ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَايَمْلِكُونَ لَكُمْ رِزْقًا فَابْتَغُوا عِندَاللَّهِ الرِّزْقَ وَاعْبُدُوهُ وَاشْكُرُوا لَهُ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿17﴾</I>'''
| |
| − | | |
| − | واقعا آن چه را كه شما سواى خدا مى پرستيد جز بتانى بيش نيستند و دروغى برمى سازيد در حقيقت كسانى را كه جز خدا مى پرستيد اختيار روزى شما را در دست ندارند پس روزى را پيش خدا بجوييد و او را بپرستيد و وى را سپاس گوييد كه به سوى او بازگردانيده مى شويد.(17)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ إِن تُكَذِّبُوا فَقَدْ كَذَّبَ أُمَمٌ مِّن قَبْلِكُمْ وَ مَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿18﴾</I>''' / و اگر تكذيب كنيد قطعا امت هاى پيش از شما هم تكذيب كردند و بر پيامبر خدا جز ابلاغ آشكار وظيفه اى نيست.(18)
| |
| − | | |
| − | '''<I>أَوَ لَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ ﴿19﴾</I>''' / آيا نديده اند كه خدا چگونه آفرينش را آغاز مى كند سپس آن را بازمى گرداند در حقيقت اين كار بر خدا آسان است.(19)
| |
| − | | |
| − | '''<I>قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ يُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿20﴾</I>''' / بگو در زمين بگرديد و بنگريد چگونه [[آفرينش]] را آغاز كرده است سپس باز خداست كه نشاه آخرت را پديد مى آورد خداست كه بر هر چيزى تواناست.(20)
| |
| − | | |
| − | '''<I>يُعَذِّبُُ مَن يَشَاء وَ يَرْحَمُ مَن يَشَاء وَ إِلَيْهِ تُقْلَبُونَ ﴿21﴾</I>''' / هر كه را بخواهد عذاب و هر كه را بخواهد رحمت مى كند و به سوى او بازگردانيده مى شويد.(21)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ مَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاء وَ مَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿22﴾</I>''' / و شما نه در زمين و نه در آسمان درمانده كننده او نيستيد و جز خدا براى شما يار و ياورى نيست.(22)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُوْلَئِكَ يَئِسُوا مِن رَّحْمَتِي وَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿23﴾</I>''' / و كسانى كه آيات خدا و لقاى او را منكر شدند آنانند كه از رحمت من نوميدند و ايشان را عذابى پر درد خواهد بود.(23)
| |
| − | | |
| − | '''<I>فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ فَأَنجَاهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿24﴾</I>''' / و پاسخ قومش جز اين نبود كه گفتند: بكشيدش يا بسوزانيدش ولى خدا او را از آتش نجات بخشيد آرى در اين نجات بخشى خدا براى مردمى كه ايمان دارند قطعا دلايلى است.(24)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ قَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَّوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُم بِبَعْضٍ وَ يَلْعَنُ بَعْضُكُم بَعْضًا وَ مَأْوَاكُمُ النَّارُ وَ مَا لَكُم مِّن نَّاصِرِينَ ﴿25﴾</I>'''
| |
| − | | |
| − | و ابراهيم گفت: جز خدا فقط بت هايى را اختيار كرده ايد كه آن هم براى دوستى ميان شما در زندگى دنياست آن گاه روز قيامت بعضى از شما بعضى ديگر را انكار و برخى از شما برخى ديگر را لعنت مى كنند و جايتان در آتش است و براى شما ياورانى نخواهد بود.(25)
| |
| − | | |
| − | '''<I>فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ وَ قَالَ إِنِّي مُهَاجِرٌ إِلَى رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿26﴾</I>''' / پس لوط به او ايمان آورد و ابراهيم گفت: من به سوى پروردگار خود روى مى آورم كه اوست ارجمند حكيم.(26)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَقَ وَ يَعْقُوبَ وَ جَعَلْنَا فِي ذُرِّيَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَالْكِتَابَ وَ آتَيْنَاهُ أَجْرَهُ فِي الدُّنْيَا وَ إِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ ﴿27﴾</I>''' / و اسحاق و يعقوب را به او عطا كرديم و در ميان فرزندانش پيامبرى و كتاب قرار داديم و در دنيا پاداشش را به او بخشيديم و قطعا او در [[آخرت]] نيز از شايستگان خواهد بود.(27)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ لُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّنَ الْعَالَمِينَ ﴿28﴾</I>''' / و ياد كن لوط را هنگامى كه به قوم خود گفت: شما به كارى زشت مى پردازيد كه هيچ يك از مردم زمين در آن كار بر شما پيشى نگرفته است.(28)
| |
| − | | |
| − | '''<I>أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَ تَقْطَعُونَ السَّبِيلَ وَ تَأْتُونَ فِي نَادِيكُمُ الْمُنكَرَ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ﴿29﴾</I>'''
| |
| − | | |
| − | آيا شما با مردها درمى آميزيد و راه توالد و تناسل را قطع مى كنيد و در محافل انس خود پليدكارى مى كنيد ولى پاسخ قومش جز اين نبود كه گفتند: اگر راست مى گويى عذاب خدا را براى ما بياور.(29)
| |
| − | | |
| − | '''<I>قَالَ رَبِّ انصُرْنِي عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِينَ ﴿30﴾</I>''' / لوط گفت: پروردگارا مرا بر قوم فسادكار غالب گردان.(30)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَلَمَّا جَاءتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَى قَالُوا إِنَّا مُهْلِكُو أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَهَا كَانُوا ظَالِمِينَ ﴿31﴾</I>''' / و چون فرستادگان ما براى ابراهيم مژده آوردند گفتند: ما اهل اين شهر را هلاك خواهيم كرد زيرا مردمش ستمكار بوده اند.(31)
| |
| − | | |
| − | '''<I>قَالَ إِنَّ فِيهَا لُوطًا قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَن فِيهَا لَنُنَجِّيَنَّهُ وَ أَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ ﴿32﴾</I>''' / گفت: لوط نيز در آن جاست. گفتند: ما بهتر مى دانيم چه كسانى در آن جا هستند او و كسانش را جز زنش كه از باقى ماندگان در خاكستر آتش است حتما نجات خواهيم داد.(32)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَلَمَّا أَن جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَ ضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَ قَالُوا لَاتَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَ أَهْلَكَ إِلَّا امْرَأَتَكَ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ ﴿33﴾</I>'''
| |
| − | | |
| − | و هنگامى كه فرستادگان ما به سوى لوط آمدند به علت حضور ايشان ناراحت شد و دستش از حمايت آن ها كوتاه گرديد، گفتند: مترس و غم مدار كه ما تو و خانواده ات را جز زنت كه از باقى ماندگان در خاكستر آتش است حتما مى رهانيم.(33)
| |
| − | | |
| − | '''<I>إِنَّا مُنزِلُونَ عَلَى أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاء بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ ﴿34﴾</I>''' / ما بر مردم اين شهر بسزاى فسقى كه مى كردند عذابى از آسمان فرو خواهيم فرستاد.(34)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ لَقَد تَّرَكْنَا مِنْهَا آيَةً بَيِّنَةً لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ﴿35﴾</I>''' / و از آن شهر سوخته براى مردمى كه مى انديشند نشانه اى روشن باقى گذاشتيم.(35)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ إِلَى مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَارْجُوا الْيَوْمَ الْآخِرَ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ ﴿36﴾</I>''' / و به سوى مردم مدين برادرشان شعيب را فرستاديم. گفت: اى قوم من خدا را بپرستيد و به روز بازپسين اميد داشته باشيد و در زمين سر به فساد برمداريد.(36)
| |
| − | | |
| − | '''<I>فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ ﴿37﴾</I>''' / پس او را دروغگو خواندند و زلزله آنان را فرو گرفت و بامدادان در خانه هايشان از پا درآمدند.(37)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ عَادًا وَ ثَمُودَ وَقَد تَّبَيَّنَ لَكُم مِّن مَّسَاكِنِهِمْ وَ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَ كَانُوا مُسْتَبْصِرِينَ ﴿38﴾</I>''' / و عاد و ثمود را نيز هلاك نموديم قطعا فرجام آنان از سراهايشان بر شما آشكار گرديده است و [[شيطان]] كارهايشان را در نظرشان بياراست و از راه بازشان داشت با آن كه در كار دنيا بينا بودند.(38)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ قَارُونَ وَ فِرْعَوْنَ وَ هَامَانَ وَ لَقَدْ جَاءهُم مُّوسَى بِالْبَيِّنَاتِ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ وَ مَا كَانُوا سَابِقِينَ ﴿39﴾</I>''' / و قارون و فرعون و هامان را هم هلاك كرديم و به راستى موسى براى آنان دلايل آشكار آورد ولى آن ها در آن سرزمين سركشى نمودند و با اين همه بر ما پيشى نجستند.(39)
| |
| − | | |
| − | '''<I>فَكُلًّا أَخَذْنَا بِذَنبِهِ فَمِنْهُم مَّنْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِ حَاصِبًا وَ مِنْهُم مَّنْ أَخَذَتْهُ الصَّيْحَةُ وَ مِنْهُم مَّنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَ مِنْهُم مَّنْ أَغْرَقْنَا وَ مَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿40﴾</I>'''
| |
| − | | |
| − | و هر يك از ايشان را به گناهش گرفتار [[عذاب]] كرديم از آنان كسانى بودند كه بر سر ايشان بادى همراه با شن فرو فرستاديم و از آنان كسانى بودند كه فرياد مرگبار آن ها را فرو گرفت و برخى از آنان را در زمين فرو برديم و بعضى را غرق كرديم و اين خدا نبود كه برايشان ستم كرد بلكه خودشان بر خود ستم مى كردند.(40)
| |
| − | | |
| − | '''<I>مَثَلُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاء كَمَثَلِ الْعَنكَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَيْتًا وَ إِنَّ أَوْهَنَ الْبُيُوتِ لَبَيْتُ الْعَنكَبُوتِ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ﴿41﴾</I>''' / داستان كسانى كه غير از خدا دوستانى اختيار كرده اند همچون عنكبوت است كه با آب دهان خود خانه اى براى خويش ساخته و در حقيقت اگر مى دانستند سست ترين خانه ها همان خانه عنكبوت است.(41)
| |
| − | | |
| − | '''<I>إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يَدْعُونَ مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿42﴾</I>''' / خدا مى داند هر آن چه را كه جز او مى خوانند و هم اوست شكست ناپذير سنجيده كار.(42)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ تِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ وَ مَا يَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ ﴿43﴾</I>''' / و اين مثل ها را براى مردم مى زنيم ولى جز دانشوران آن ها را درنيابند.(43)
| |
| − | | |
| − | '''<I>خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِّلْمُؤْمِنِينَ ﴿44﴾</I>''' / خداوند آسمان ها و زمين را به [[حق]] آفريد قطعا در اين [[آفرينش]] براى مؤمنان عبرتى است.(44)
| |
| − | | |
| − | '''<I>اتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَ أَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ ﴿45﴾</I>''' / آن چه از كتاب به سوى تو [[وحى]] شده است بخوان و [[نماز]] را برپا دار كه نماز از كار زشت و ناپسند بازمى دارد و قطعا ياد خدا بالاتر است و خدا مى داند چه مى كنيد.(45)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَلَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ وَ قُولُوا آمَنَّا بِالَّذِي أُنزِلَ إِلَيْنَا وَ أُنزِلَ إِلَيْكُمْ وَ إِلَهُنَا وَ إِلَهُكُمْ وَاحِدٌ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ ﴿46﴾</I>'''
| |
| − | | |
| − | و با اهل كتاب جز به شيوه اى كه بهتر است مجادله مكنيد مگر با كسانى از آنان كه ستم كرده اند و بگوييد به آن چه به سوى ما نازل شده و آن چه به سوى شما نازل گرديده ايمان آورديم و خداى ما و خداى شما يكى است و ما تسليم اوييم.(46)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ كَذَلِكَ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ فَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مِنْ هَؤُلَاء مَن يُؤْمِنُ بِهِ وَ مَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الْكَافِرُونَ ﴿47﴾</I>''' / و همچنين ما قرآن را بر تو نازل كرديم پس آنان كه بديشان كتاب داده ايم بدان ايمان مى آورند و از ميان اينان كسانى اند كه به آن مى گروند و جز كافران كسى آيات ما را انكار نمى كند.(47)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ مَا كُنتَ تَتْلُو مِن قَبْلِهِ مِن كِتَابٍ وَلَا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ إِذًا لَّارْتَابَ الْمُبْطِلُونَ ﴿48﴾</I>''' / و تو هيچ كتابى را پيش از اين نمى خواندى و با دست راست خود كتابى نمى نوشتى وگرنه باطل انديشان قطعا به شك مى افتادند.(48)
| |
| − | | |
| − | '''<I>بَلْ هُوَ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَ مَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الظَّالِمُونَ ﴿49﴾</I>''' / بلكه [[قرآن]] آياتى روشن در سينه هاى كسانى است كه علم الهى يافته اند و جز ستمگران منكر آيات ما نمى شوند.(49)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ قَالُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَاتٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّمَا الْآيَاتُ عِندَاللَّهِ وَ إِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿50﴾</I>''' / و گفتند: چرا بر او از جانب پروردگارش نشانه هايى معجزه آسا نازل نشده است بگو آن نشانه ها پيش خداست و من تنها هشدار دهنده اى آشكارم.(50)
| |
| − | | |
| − | '''<I>أَوَلَمْ يَكْفِهِمْ أَنَّا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ يُتْلَى عَلَيْهِمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَرَحْمَةً وَ ذِكْرَى لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿51﴾</I>''' / آيا براى ايشان بس نيست كه اين كتاب را كه بر آنان خوانده مى شود بر تو فرو فرستاديم در حقيقت در اين كار براى مردمى كه ايمان دارند رحمت و يادآورى است.(51)
| |
| − | | |
| − | '''<I>قُلْ كَفَى بِاللَّهِ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ شَهِيدًا يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالَّذِينَ آمَنُوا بِالْبَاطِلِ وَ كَفَرُوا بِاللَّهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿52﴾</I>''' / بگو كافى است خدا ميان من و شما شاهد باشد آن چه را كه در آسمان ها و زمين است مى داند و آنان كه به [[باطل]] گرويده و خدا را انكار كرده اند همان زيانكارانند.(52)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَوْلَا أَجَلٌ مُّسَمًّى لَجَاءهُمُ الْعَذَابُ وَلَيَأْتِيَنَّهُم بَغْتَةً وَ هُمْ لَايَشْعُرُونَ ﴿53﴾</I>''' / و از تو به شتاب درخواست عذاب الهى را دارند و اگر سرآمدى معين نبود قطعا عذاب به آنان مى رسيد و بى آن كه خبردار شوند غافلگيرشان مى كرد.(53)
| |
| − | | |
| − | '''<I>يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ ﴿54﴾</I>''' / و شتابزده از تو عذاب مى خواهند و حال آن كه جهنم قطعا بر كافران احاطه دارد.(54)
| |
| − | | |
| − | '''<I>يَوْمَ يَغْشَاهُمُ الْعَذَابُ مِن فَوْقِهِمْ وَ مِن تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَ يَقُولُ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿55﴾</I>''' / آن روز كه عذاب از بالاى سر آن ها و از زير پاهايشان آن ها را فرو گيرد و خدا مى فرمايد نتيجه آن چه را مى كرديد بچشيد.(55)
| |
| − | | |
| − | '''<I>يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ أَرْضِي وَاسِعَةٌ فَإِيَّايَ فَاعْبُدُونِ ﴿56﴾</I>''' / اى بندگان من كه ايمان آورده ايد زمين من فراخ است تنها مرا بپرستيد.(56)
| |
| − | | |
| − | '''<I>كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ ﴿57﴾</I>''' / هر نفسى چشنده [[مرگ]] است آن گاه به سوى ما بازگردانيده خواهيد شد.(57)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِّنَ الْجَنَّةِ غُرَفًا تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا نِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ ﴿58﴾</I>''' / و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده اند قطعا آنان را در غرفه هايى از [[بهشت]] جاى مى دهيم كه از زير آن ها جوي ها روان است جاودان در آن جا خواهند بود چه نيكوست پاداش عمل كنندگان.(58)
| |
| − | | |
| − | '''<I>الَّذِينَ صَبَرُوا وَ عَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿59﴾</I>''' / همان كسانى كه شكيبايى ورزيده و بر پروردگارشان توكل نموده اند.(59)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَكَأَيِّن مِن دَابَّةٍ لَاتَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ يَرْزُقُهَا وَ إِيَّاكُمْ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿60﴾</I>''' / و چه بسيار جاندارانى كه نمى توانند متحمل روزى خود شوند خداست كه آن ها و شما را روزى مى دهد و اوست شنواى دانا.(60)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى يُؤْفَكُونَ ﴿61﴾</I>''' / و اگر از ايشان بپرسى چه كسى آسمان ها و زمين را آفريده و خورشيد و ماه را چنين رام كرده است حتما خواهند گفت: الله. پس چگونه از [[حق]] بازگردانيده مى شوند.(61)
| |
| − | | |
| − | '''<I>اللَّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَ يَقْدِرُ لَهُ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿62﴾</I>''' / خدا بر هر كس از بندگانش كه بخواهد روزى را گشاده مى گرداند و يا بر او تنگ مى سازد زيرا خدا به هر چيزى داناست.(62)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ مِن بَعْدِ مَوْتِهَا لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُلِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَايَعْقِلُونَ ﴿63﴾</I>''' / و اگر از آنان بپرسى چه كسى از آسمان آبى فرو فرستاده و زمين را پس از مرگش به وسيله آن زنده گردانيده است. حتما خواهند گفت: الله. بگو ستايش از آن خداست با اين همه بيشترشان نمى انديشند.(63)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ مَا هَذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ﴿64﴾</I>''' / اين زندگى دنيا جز سرگرمى و بازيچه نيست و زندگى حقيقى همانا در سراى [[آخرت]] است اى كاش مى دانستند.(64)
| |
| − | | |
| − | '''<I>فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُااللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ ﴿65﴾</I>''' / و هنگامى كه بر كشتى سوار مى شوند خدا را پاكدلانه مى خوانند ولى چون به سوى خشكى رساند و نجاتشان داد بناگاه [[شرك]] مى ورزند.(65)
| |
| − | | |
| − | '''<I>لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ وَلِيَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿66﴾</I>''' / بگذار تا به آن چه بديشان داده ايم انكار آورند و بگذار تا برخوردار شوند زودا كه بدانند.(66)
| |
| − | | |
| − | '''<I>أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا حَرَمًا آمِنًا وَ يُتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَ بِنِعْمَةِ اللَّهِ يَكْفُرُونَ ﴿67﴾</I>''' / آيا نديده اند كه ما براى آنان حرمى امن قرار داديم و حال آن كه مردم از حوالى آنان ربوده مى شوند آيا به باطل ايمان مى آورند و به نعمت خدا كفر مى ورزند.(67)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءهُ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْكَافِرِينَ ﴿68﴾</I>''' / و كيست ستمكارتر از آن كس كه بر خدا [[دروغ]] بندد يا چون حق به سوى او آيد آن را تكذيب كند آيا جاى كافران در جهنم نيست.(68)
| |
| − | | |
| − | '''<I>وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ ﴿69﴾</I>''' / و كسانى كه در راه ما كوشيده اند به يقين راه هاى خود را بر آنان مى نماييم و در حقيقت خدا با نيكوكاران است.(69)
| |
| − | [[رده:مشخصات کامل سورههای قرآن]]
| |
