آیه 36 نساء: تفاوت بین نسخهها
جز (صفحهای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==متن آیه== | |
− | |||
− | + | {{قرآن در قاب|«وَاعْبُدُواْ اللّهَ وَلاَ تُشْرِكُواْ بِهِ شَيْئًا وَ بِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَ بِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالجَنبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ إِنَّ اللّهَ لاَيُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالاً فَخُورًا».|سوره=4|آیه=36}} | |
− | == | + | ==ترجمه آیه== |
− | + | و خدا را بپرستيد و چيزى را با او شريك مگردانيد و به پدر و مادر احسان كنيد و درباره خويشاوندان و يتيمان و مستمندان و همسايه خويش و همسايه بيگانه و همنشين و در راه مانده و بردگان خود نيكى كنيد كه خدا كسى را كه متكبر و فخرفروش است دوست نمى دارد. | |
+ | |||
+ | ==نزول== | ||
+ | |||
+ | '''محل نزول:''' | ||
+ | |||
+ | این آیه در همچون دیگر آیات سوره نساء در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 3، ص 3.</ref> | ||
+ | |||
+ | '''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 196.</ref> | ||
سلام الجعفى از [[امام باقر|امام محمدباقر]] عليهالسلام و ابان بن تغلب از [[امام صادق|امام جعفرصادق]] عليهالسلام روايت كنند كه درباره [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله و [[امام على]] مرتضى عليهالسلام نازل گرديده، آن هم بنا به حديث معروف نبوى كه فرمود: (انا و على ابوا هذه الامّة).<ref> البرهان في تفسير القرآن، كتاب الفائق.</ref> | سلام الجعفى از [[امام باقر|امام محمدباقر]] عليهالسلام و ابان بن تغلب از [[امام صادق|امام جعفرصادق]] عليهالسلام روايت كنند كه درباره [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله و [[امام على]] مرتضى عليهالسلام نازل گرديده، آن هم بنا به حديث معروف نبوى كه فرمود: (انا و على ابوا هذه الامّة).<ref> البرهان في تفسير القرآن، كتاب الفائق.</ref> | ||
سطر ۱۲: | سطر ۱۹: | ||
مراد اين آيه شريفه از احسان به والدين، رسول خدا صلی الله علیه و آله و على مرتضى علیهالسلام است كه از راه پيروى و اطاعت از روش آن دو بزرگوار كه به منزله پدران امت مى باشند، احسان به آنها ثابت ميگردد. | مراد اين آيه شريفه از احسان به والدين، رسول خدا صلی الله علیه و آله و على مرتضى علیهالسلام است كه از راه پيروى و اطاعت از روش آن دو بزرگوار كه به منزله پدران امت مى باشند، احسان به آنها ثابت ميگردد. | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
+ | |||
+ | ==منابع== | ||
+ | |||
+ | * قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند. | ||
+ | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش. | ||
+ | * فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش. | ||
+ | |||
+ | ==پیوندها== | ||
+ | |||
+ | * [[سوره نساء]] | ||
+ | * [[سوره نساء/متن و ترجمه سوره]] | ||
+ | |||
+ | [[رده:آیات سوره نساء]] | ||
+ | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۴۹
متن آیه
ترجمه آیه
و خدا را بپرستيد و چيزى را با او شريك مگردانيد و به پدر و مادر احسان كنيد و درباره خويشاوندان و يتيمان و مستمندان و همسايه خويش و همسايه بيگانه و همنشين و در راه مانده و بردگان خود نيكى كنيد كه خدا كسى را كه متكبر و فخرفروش است دوست نمى دارد.
نزول
محل نزول:
این آیه در همچون دیگر آیات سوره نساء در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
سلام الجعفى از امام محمدباقر عليهالسلام و ابان بن تغلب از امام جعفرصادق عليهالسلام روايت كنند كه درباره رسول خدا صلى الله عليه و آله و امام على مرتضى عليهالسلام نازل گرديده، آن هم بنا به حديث معروف نبوى كه فرمود: (انا و على ابوا هذه الامّة).[۳]
مراد اين آيه شريفه از احسان به والدين، رسول خدا صلی الله علیه و آله و على مرتضى علیهالسلام است كه از راه پيروى و اطاعت از روش آن دو بزرگوار كه به منزله پدران امت مى باشند، احسان به آنها ثابت ميگردد.
پانویس
- ↑ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 3، ص 3.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 196.
- ↑ البرهان في تفسير القرآن، كتاب الفائق.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.