نامهای حضرت محمد صلی الله علیه وآله

مشهورترين اسماء پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله محمد است كه قرآن مجيد به آن ناطق است، و اشتقاق او از حمد است، و بناى اين اسم مفيد مبالغه است در بلوغ غايت محمدت. و ديگر از اسماء شريفه آن حضرت أحمد است كه قرآن به آن نيز ناطق است و همچنين اشتقاق آن از حمد است همچو احمر از حمرت، و جايزست كه نعت باشد در حمد، و ابن عباس فرموده كه اسم آن حضرت در تورات احمد است و ضحوك القتال يعنى پاك نفسى كه حريص باشد بر جهاد كه مركب او شتر باشد، و ملبس او شمله، و ماكل او نان ريزه، و شمشير بر گردن حمايل كرده باشد.

كفار قريش پيغمبر را (مذمم) مي ناميدند و اين كلمه را مى گفتند و پشت سر آن لعن مى فرستادند. ابوهريره از حضرت حديث مي كند كه فرمود: آيا نمى بينيد كه خداوند چگونه لعن قريش را از من بگردانيد و آن ها را دشنام داد. آنان مذمم را دشنام مي دهند و نام من محمد است.

در حديث حضرت على بن موسى الرضا، امام رضا علیه السلام به طور مسند - مسند حديثى است كه نام راويان آن تا معصوم ذكر شده باشد - از اجداد از خود پيغمبر اكرم نقل شده كه: وقتى نام فرزندتان را محمد گزاريد او را گرامى بداريد و در مجالس جابرايش باز كنيد و بر او اخم مكنيد و هيچ مردمى نيستند كه مجلس مشورتى تشكيل دهند كه محمد نام يا احمد نام در ميان ايشان باشد جز اين كه اگر او را طرف مشورت قرار دهند برايشان خير پيش خواهد آمد.

از انس بن مالك است كه روزى پيغمبر در بازار بود مردى صدا زد و گفت: يا ابوالقاسم حضرت متوجه او شد. مرد گفت: مرادم آن ديگرى است. پيغمبر فرمود: مرا هميشه به اسم يعنى محمد صدا كنيد و به كنيه يعنى ابوالقاسم صدا مكنيد.

از ابى هريره است كه پيغمبر فرمود: اسم و كنيه من هر دو را بر يك نفر منهيد. خدا مي دهد و من تقسيم مي نمايم (چون ابوالقاسم يعنى پدر تقسيم كننده)، سپس اين مطلب را فقط براى امام علی علیه السلام و فرزندش اجازه داد.