نمایش مبدأ برای مسلمان شدن سه تن از مشرکین نامدار مکه

{{تقویم|روز= 1 صفر|سال= سال 8 هجری قمری}} 
[[عمرو بن  عاص]]، خالد بن  وليد و عثمان  بن  أبى ‌طلحه كه از سران مشرك [[مكه]] و از دشمنان و مخالفان [[رسول  خدا]] صلی الله علیه و آله بودند، پس از سال‌ها دشمنى و مبارزه با پيامبر صلی الله علیه و آله و مسلمانان، سرانجام از مكه به [[مدينه]] رفته و در نزد رسول  خدا صلی الله علیه و آله، [[اسلام]] اختيار كردند.<ref> [[بحارالانوار]] ([[علامه مجلسی]])، ج 21، ص 46؛ تاريخ  دمشق (ابن عساكر عسقلاني)، ج 16، ص 219 و ج 46، ص 127-112 و تاريخ  ابن  خلدون، ج 1، ص 439.</ref> اين واقعه، بنا به روايت واقدى در هلال [[صفر]] سال هشتم قمرى به وقوع پيوست.<ref> المغازى (واقدي)، ج 2، ص 745.</ref>

بى‌ ترديد مسلمان شدن اين عده از مشركان قريش، نه به خاطر باورهاى قلبى و اعتقاد واقعى آنان به مبانى و اهداف اسلام، بلكه چنين روى كردشان به خاطر حفظ موقعيت شخصى و ارضاى خواسته‌ هاى نفسانى و شيطانى آنان در پناه اسلام بود.

زيرا رسول  خدا صلی الله علیه و آله از ميان آنان برخاسته و سيزده سال در مكه معظمه كه وطن آنان بود، مردم را به اسلام و يگانگى خدا دعوت كرده بود. اين عده نه تنها به او ايمان نياوردند، بلكه با شديدترين حالت با آن حضرت، مخالفت و دشمنى نمودند و پس از مهاجرت آن حضرت به مدينه منوره، چندين نبرد سرنوشت‌ ساز و شكننده بر ضد پيامبر صلی الله علیه و آله و مسلمانان را پديد آوردند. پيداست اگر آنان قصد شناخت اسلام و پذيرش آن را داشتند، پيش از اين اقدام مى‌ كردند.

اين عده، غير از چند سالى كه اسلام آورده و در عصر [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله در زمره مسلمانان درآمده بودند، نه پيش از آن و نه پس از رحلت پيامبر صلی الله علیه و آله كه بيشترين مدت عمرشان بود، نام نيكى از خود به جاى نگذاشتند. زيرا پيش از مسلمان شدن، با پيامبر صلی الله علیه و آله و پس از رحلت آن حضرت با خاندان پيامبر صلی الله علیه و آله و مقام ولايت و امامت، دشمنى كردند.

==پانویس==
<references/>

==منابع==

سيد تقى واردى، روز شمار تاريخ اسلام، جلد دوم، ماه صفر (باتلخیص)

[[رده:وقایع ماه صفر]]
[[رده:سال ۸ هجری قمری]]