بهاءالدین نثاری بخارایی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

سید بهاءالدین حسن نثاری بخارایی (ز ۹۷۴ ق)،، ادیب، شاعر و تذکره نویس اهل بخارا در قرن ۱۰ قمری است.

وى متخلص به نثارى، ملقب به نقیب‌الاشراف و از شاعران ماوراءالنهر بود. از آثارش تذکره‌ى «مذکرالاحباب»، در مورد شاعران ماوراءالنهر است که آن را در ۹۷۴ ق به نام اسکندرخان شیبانى (۹۹۱-۹۶۸ ق) تألیف کرد. صاحب «الذریعه» نام کتاب نثارى را «مذکرالاصحاب» ذکر کرده است. همچنین گفته شده که محمد بدیع بن محمد شریف سمرقندى متخلص به ملیح، در ۱۰۹۳ ق. ذیلى بر آن کتاب به نام «مذکرالاصحاب» نوشته است.

از دیگر آثار نثاری «دیوان شعر» اوست.