آیه 214 سوره شعراء
<<213 | آیه 214 سوره شعراء | 215>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
و (نخست) خویشان نزدیکت را (از خدا) بترسان.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
- عشيرة: اقربا و اقوام. پدران و فرزندان داخل در عشيره نيستند «عشيرة الرجل: بنو ابيه الادنون او قبيلته» در مجمع فرموده: عشيرة الرجل اقرباى اوست، علّت اين تسميه آنست كه او با آنها معاشرت مىكند و آنها با او.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ «214» وَ اخْفِضْ جَناحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ «215»
و خويشان نزديكت را هشدار ده. و براى مؤمنانى كه از تو پيروى كردهاند، بال خود را بگستر (و متواضع باش).
فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ «216» وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ «217»
پس اگر سرپيچى كردند بگو: قطعاً من از آنچه انجام مىدهيد بيزارم. و بر (خداى) عزيز و مهربان توكّل كن.
نکته ها
پس از نزول آيه 214، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله بستگانش را به مهمانى فراخواند و بعد از پذيرايى، سخن خود را آغاز و آنان را از شرك و بتپرستى نهى فرمود. «1»
كلمهى «عشيرة»، شايد به خاطر معاشرت بستگان با يكديگر است كه در مورد خويشان بكار مىرود.
در نيكى به ديگران (مانند ديدوبازديد، انفاق، وام، ارشاد و امربه معروف) نزديكان انسان مقدّمند. «أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ»
«1». تفسير مجمعالبيان.
جلد 6 - صفحه 377
گشودن بال، در قرآن دربارهى دو مورد آمده است: يكى پيامبر براى مؤمنين؛ «وَ اخْفِضْ جَناحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ» و ديگرى فرزند براى والدين، امّا در مورد فرزند كلمهى «ذل» نيز آمده است. «وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ» «1»
در آيهى «وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ» زنان نيز جزو مخاطبان بودهاند. «عَشِيرَتَكَ» شامل زن و مرد است و تفسير الميزان از طبرانى نقل كرده كه پيامبر صلى الله عليه و آله زنان را نيز دعوت كرده بود.
پیام ها
1- پيوند خويشاوندى سبب مسئوليّت بيشترى مىشود. «وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ»
2- در مكتب وحى، همهى مردم در برابر قانون خدا يكسانند ونزديكان پيامبر نيز مورد هشدار قرار مىگيرند. «وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ»
3- در تبليغ و نهى از منكر، اوّل از خود شروع كنيد؛ «فَلا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ» سپس نزديكان. «وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ»
4- ارشاد و تبليغ بايد با صراحت باشد. «وَ أَنْذِرْ»
5- روابط فاميلى نبايد مانع نهى از منكر باشد. «وَ أَنْذِرْ»
6- هشدار به نزديكان، زمينهى پذيرش حقّ را در ديگران تقويت مىكند. (مردم مىگويند: اين حرفها را به بستگان خود نيز مىزند). «وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ»
7- در ميان بستگان نيز اولويّت مطرح است. «الْأَقْرَبِينَ»
8- در بين بستگان به خاطر شناخت عميق واعتماد، زمينهى پذيرش حقّ بيشتر است. «الْأَقْرَبِينَ»
9- هشدار بايد با سوز و محبّت همراه باشد. أَنْذِرْ ... وَ اخْفِضْ 10- تواضع در برابر ياران، پيروان و زيردستان، از صفات لازم براى رهبر و مبلّغ است. «وَ اخْفِضْ جَناحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ»
11- با مؤمنين تواضع، از مشركان برائت. «وَ اخْفِضْ- فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ»
«1». اسراء، 24.
جلد 6 - صفحه 378
12- در اهميّت تواضع همين بس كه خداوند پيامبر را به آن فرمان مىدهد. «وَ اخْفِضْ»
13- لازمهى ايمان به خداوند، پيروى از پيامبر است. «لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ» و نفرمود: «للمؤمنين»
14- مؤمنان، به قدرى مقام دارند كه رسول اللّه صلى الله عليه و آله مأمور به فروتنى در برابر آنان مىشود. «وَ اخْفِضْ جَناحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ»
15- ملاك برخوردها، ايمان و كفر است، نه فاميل بودن. (بستگانت را انذار ده ولى نسبت به مؤمنين تواضع كن). «أَنْذِرْ- وَ اخْفِضْ»
16- تواضع، تنها با زبان نيست، فروتنى در عمل نيز لازم است. «جَناحَكَ»
17- ميزان تولّى و تبرىّ، اطاعت از رسول خداست. «اتَّبَعَكَ- عَصَوْكَ»
18- تنفّر قلبى از كفر كافى نيست، اعلام قولى لازم است. «فَقُلْ»
19- كسى كه بر خداوند توكّل دارد مىتواند از عملكرد كفّار و بىاعتنايى بستگان اعلام برائت و تنفّر كند. «بَرِيءٌ- وَ تَوَكَّلْ»
20- به كسى تكيه كنيم كه قدرتمند ودوستدار ما باشد. «وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ»
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج7، ص415
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم