علی (اسم الله): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} علىّ از ريشه «علو...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
 
  
 
علىّ از ريشه «علوّ» از اسماءاللّه و به معناى بالا، برتر، شرافت و رفعت است.  
 
علىّ از ريشه «علوّ» از اسماءاللّه و به معناى بالا، برتر، شرافت و رفعت است.  
  
صفت علىّ براى ذات احديّت به اين معنا است كه در شرف، مجد و بزرگى او را همتايى نيست، بنابراين مى توان علىّ را از اسماى تنزيهى حق تعالى دانست.  
+
صفت علىّ براى ذات احديّت به اين معنا است كه در شرف، مجد و بزرگى او را همتايى نيست بنابراين مى توان علىّ را از اسماى تنزيهى حق تعالى دانست.  
  
اين صفت الهى هشت بار در قرآن آمده است و در تمامى اين موارد با صفتى ديگر از حق تعالى همراه است: يك بار با صفت [[حکیم]]، دو بار با صفت [[عظیم]] و پنج بار با صفت [[کبیر]].<ref> الاسماء و الصفات، بيهقى، ج 1، ص 45؛ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج 2، ص 842 - 844. </ref>
+
اين صفت الهى هشت بار در [[قرآن]] آمده است و در تمامى اين موارد با صفتى ديگر از حق تعالى همراه است: يك بار با صفت [[حکیم]]، دو بار با صفت [[عظیم]] و پنج بار با صفت [[کبیر]].<ref>الاسماء والصفات، بيهقى، ج1، ص45؛ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج2، ص842-844.</ref>
  
...وهُوَ العَلِىُّ العَظيم. بقره (2) 255
+
{{متن قرآن|«...وهُوَ العَلِىُّ العَظيم»}}. ([[سوره بقره]](2)/ 255]])
  
و نيز : نساء (4) 34؛ حج (22) 62 ؛ لقمان (31) 30؛ سبأ (34) 23؛ غافر (40) 12؛ شورى (42) 4 و 51
+
و نيز:
  
== پانویس ==
+
{| class="wikitable" style="margin: 3em auto 1em auto"
 +
! شماره || نام سوره || آیات
 +
|-
 +
|1||[[سوره نساء]](4)||آیه 34.
 +
|-
 +
|2||[[سوره حج]](22)||آیه 62.
 +
|-
 +
|3||[[سوره لقمان]](31)||آیه 30.
 +
|-
 +
|4||[[سوره سبا]](34)||آیه 23.
 +
|-
 +
|5||[[سوره غافر]](40)||آیه 12.
 +
|-
 +
|6||[[سوره شوری]](42)||آیات 4 و 51.
 +
|}
  
 +
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
  
== منابع ==
+
==منابع==
 
 
 
فرهنگ قرآن، جلد 21، صفحه 164.
 
فرهنگ قرآن، جلد 21، صفحه 164.
  
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]

نسخهٔ ‏۲ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۵:۴۲

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


علىّ از ريشه «علوّ» از اسماءاللّه و به معناى بالا، برتر، شرافت و رفعت است.

صفت علىّ براى ذات احديّت به اين معنا است كه در شرف، مجد و بزرگى او را همتايى نيست بنابراين مى توان علىّ را از اسماى تنزيهى حق تعالى دانست.

اين صفت الهى هشت بار در قرآن آمده است و در تمامى اين موارد با صفتى ديگر از حق تعالى همراه است: يك بار با صفت حکیم، دو بار با صفت عظیم و پنج بار با صفت کبیر.[۱]

«...وهُوَ العَلِىُّ العَظيم». (سوره بقره(2)/ 255]])

و نيز:

شماره نام سوره آیات
1 سوره نساء(4) آیه 34.
2 سوره حج(22) آیه 62.
3 سوره لقمان(31) آیه 30.
4 سوره سبا(34) آیه 23.
5 سوره غافر(40) آیه 12.
6 سوره شوری(42) آیات 4 و 51.

پانویس

  1. الاسماء والصفات، بيهقى، ج1، ص45؛ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج2، ص842-844.


منابع

فرهنگ قرآن، جلد 21، صفحه 164.