شیخ اسدالله کاظمینی

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۶ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۴۱ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکت‌ها) (مهدی موسوی صفحهٔ شيخ اسدالله کاظمينی را به شیخ اسدالله کاظمینی منتقل کرد)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

شیخ اسدالله کاظمینی (م، ۱۲۳۴ ق) دانشمندی فقیه، عالمی فهیم و هوشمندی دقیق بود که پس از شیخ جعفر کبیر در برهه ای از زمان در رأس علمای شیعه قرار داشت.

معرفی اجمالی

اسدالله کاظمی فرزند آیت عظمی حاج شیخ اسماعیل کاظمینی (دزفولی یا شوشتری) رحمة الله علیه بود. شیخ اسد الله کاظمینی به کاظمی و بیشتر به صاحب «مقابس الانوار» معروف است. معظم له داماد شیخ جعفر کاشف الغطاء بود و خود از اوایل عمر در بیت علم و بیوت علمای عراق نشو و نما نمود.

مراتب علمی او از اساتید متعددی مانند: وحید بهبهانی، علامه طباطبائی (بحرالعلوم)، سید مهدی شهرستانی، میرزای قمی، شیخ اسماعیل کاظمی و مخصوصا شیخ جعفر کبیر نصیب او شد.

اخوان اسدالله کاظمی، حجج بزرگ اسلام آقایان: آقا باقر، آقا کاظم، آقا تقی، آقا حسن و آقا مهدی بودند که بعد از پدر و برادر وارث علوم این خاندان گردیدند.

او فرزندی جامع صفات شیخ جعفر و جد و پدرش، به نام شیخ اسماعیل در حوزه عتبات داشت که متأسفانه این مجتهد ربانی قبل از پدر در عراق به طاعون مبتلا شد و جهان فانی را وداع نمود.

آثار و تألیفات

کاظمی خود فقیهی مجتهد، دانشمندی محقق و عالمی متتبع بود. وی مشهور به صاحب «مقابس الانوار و نفایس الاسرار» است که این کتاب «نفایس ابرار» قسمت عمده آن در مطالب فقهی است که با ذکر ادله و مدارک تحقیقی به دلایل احکام فقهی پرداخته است. ضمنا در اوایل این کتاب، ترجمه علما و مشاهیر بزرگ شیعه از زمان کلینی تا عصر خویش را متذکر است.

کاظمی آثار ارزنده دیگری نیز به نام «مناهج الاعمال» در اصول، «کشف القناع» در حجیت اجماع، «منهج التحقیق» و منظومه «زبدة الاصول» در اصول فقه را به رشته تحریر برد.

وفات

وفات مرحوم اسدالله کاظمی را بعضی در سال ۱۲۲۰ مرقوم داشته اند؛ هر چند اغلب دیگر تراجم، وفات او را در سال ۱۲۳۴ می دانند. قبر او در عماره نجف به کنار شیخ کبیر زیارت گاه است.

منابع

  • سایت شعائر