شکور (اسم الله): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} شكور، مبالغه شاك...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
  
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
شكور، مبالغه شاكر از اسماى خداوند است، به اين معنا كه بر شكر بنده جزا دهد، بندگان خود را بسيار ستايد و بر اندكى طاعت [[ثواب]] دهد.<ref>روح الارواح فى شرح اسماء الملك الفتّاح، ص 324. </ref>
  
شكور، مبالغه شاكر، از اسماى خداوند است، به اين معنا كه بر شكر بنده جزا دهد، بندگان خود را بسيار ستايد و بر اندكى طاعت ثواب دهد. <ref> روح الارواح فى شرح اسماء الملك الفتّاح، ص 324. </ref>
+
اين واژه، چهار بار به صورت صفت خدا در [[قرآن]] ذكر شده است:
  
اين واژه، چهار بار به صورت صفت خدا، در قرآن ذكر شده است:
+
* [[سوره فاطر]](35)، 30.
*فاطر (35) 30؛
+
* [[سوره فاطر]](35)، 34.
*فاطر (35) 34؛
+
* [[سوره شورى]](42)، 23.
*شورى (42) 23؛
+
* [[سوره تغابن]](64)، 17.
*تغابن (64) 17
 
  
== پانویس ==
+
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
  
== منابع ==
+
==منابع==
فرهنگ قرآن، ج 17، ص 435.
+
* فرهنگ قرآن، ج 17، ص 435.
 +
 
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]

نسخهٔ ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۸:۱۲

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


شكور، مبالغه شاكر از اسماى خداوند است، به اين معنا كه بر شكر بنده جزا دهد، بندگان خود را بسيار ستايد و بر اندكى طاعت ثواب دهد.[۱]

اين واژه، چهار بار به صورت صفت خدا در قرآن ذكر شده است:

پانویس

  1. روح الارواح فى شرح اسماء الملك الفتّاح، ص 324.


منابع

  • فرهنگ قرآن، ج 17، ص 435.