شرح صدر: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} {{نیازمند ویرایش فنی}} __toc__ <keywords content='کلید...' ایجاد کرد)
 
(ویرایش)
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}}
 
{{منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}}
  
{{نیازمند ویرایش فنی}}
+
"شرح" در لغت به معنای بسط و گسترش دادن<ref>مفردات، راغب اصفهانی، مادة «شرح» و ماده «صدر»</ref> و "صدر" به معنای سینه می ­باشد و مقصود از "شرح صدر" گشادگی سینه [روح] با [[نور]]، آرامش و رحمت الهی است. شرح صدر معنایی کنایی دارد و بیشتر به نوعی تحمل و مدارای بالا و قوی در مسئولیت های سنگین و دشوار بکار می‌رود.
 +
==شرح صدر در قرآن==
  
__toc__
+
[[خدای متعال|خدای متعال]] از "شرح صدر" در [[قرآن]] به عنوان موهبت عظیم به [[پیامبر اسلام|پیامبر]] خود، یادآوری می‌کند: {{متن قرآن|«ألَمْ نَشْرَحْ لَک صَدرَک»}}؛ آیا سینه تو را وسیع و گشاده نساختیم؟!([[سوره انشراح]]/ ۱)
  
 +
مراد از "شرح صدر" [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله گستردگی و وسعت نظر وی است به طوری که ظرفیت تلقی [[وحی]] و نیز نیروی تبلیغ آن و تحمل ناملایماتی را که در این راه می‌بیند، داشته باشد و به عبارتی دیگر [[نفس]] شریف آن بزرگوار را طوری نیرومند کند که نهایت درجه استعداد را برای قبول افاضات الهی پیدا کند.<ref>طباطبایی، محمدحسین؛ المیزان، ترجمه سید محمدباقر موسوی همدانی، انتشارات اسلامی جامعه مدرسین ۱۳۷۴، ج ۷، ص ۴۷۱.</ref>
  
 +
[[حضرت موسی علیه السلام|حضرت موسی]] علیه السلام در وادی مقدس "شرح صدر" را از خدای سبحان درخواست می‌کند و دعایش به اجابت می‌رسد؛ {{متن قرآن|«قال رَبِّ اشْرَح لی صَدْری»}}؛ موسی گفت: پروردگارا! سینه‌ام را گشاده کن.([[سوره طه]]/ ۲۵)
  
 +
این جمله، استعاره به کنایه است، چون "شرح" به معنای گشاده‌ کردن و بازکردن است، گویا سینه انسان را که قلب در آن جای دارد ظرفی فرض کرده که آنچه از طریق مشاهده و ادراک در آن وارد می‌شود، جای می‌گیرد و در آن انباشته می‌شود.<ref> همان، ج ۲۰، ص ۵۴۰.</ref>
  
"شرح" در لغت به معناي بسط و گسترش دادن <ref> مفردات، راغب اصفهاني، مادة «شرح» و ماده «صدر» </ref>  و "صدر" به معناي سينه می­باشد و مقصود از "شرح صدر" گشادگي سينه [روح] با نور، آرامش و رحمت الهي است، شرح صدر معنايي كنايي دارد و بيشتر به نوعي تحمل و مداراي بالا و قوي در مسئوليّتهاي سنگين و دشوار بكار مي‌رود.
+
{{متن قرآن|«فَمَن یرِدِ اللّهُ أَن یهْدِیهُ یشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلاَمِ وَمَن یرِدْ أَن یضِلَّهُ یجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیقًا حَرَجًا کأَنَّمَا یصَّعَّدُ فِی السَّمَاءِ ...»}}؛ آن کس را که خدا بخواهد هدایت کند، سینه‌اش را برای (پذیرش) اسلام گشاده می‌سازد و آن کس را که (بخاطر اعمال خلافش) بخواهد گمراه سازد، سینه‌اش را آنچنان تنگ می‌کند که گویا می‌خواهد به آسمان بالا رود... . ([[سوره انعام]]/ ۱۲۵)
  
== شرح صدر در قرآن ==
+
کسی که خداوند سینه‌اش را برای قبول [[اسلام]] - که همان [[تسلیم|تسلیم]] بودن است - گشاده کرده باشد، در حقیقت سینه‌اش را برای تسلیم در برابر اعتقادات صحیح و [[عمل صالح]] وسعت داده به طوری که هیچ مطلب [[حق]] و صحیحی به او پیشنهاد نمی‌شود مگر آن که آن را می‌پذیرد و این نیست مگر بخاطر این که چشم بصیرتش، نوری دارد که همیشه به اعتقاد و عمل صحیح می‌تابد.
  
خداي متعال از "شرح صدر" در [[قرآن]] به عنوان موهبت عظيم به پيامبر خود، يادآوري مي‌كند:
+
صاحب [[مجمع البیان (کتاب)|مجمع البیان]] می‌نویسد، در [[حدیث صحیح|روایت صحیح]] وارد شده است که وقتی آیه؛ {{متن قرآن|«فَمَنْ یرِد اللهُ اَن یهدیهُ یشرَح صَدرَهُ لِلإسلامِ...»}}. ([[سوره انعام]]/ ۱۲۵) نازل شد، از [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] پرسیدند: منظور از شرح صدر چیست؟ فرمود: «نورٌ یقْذِفَهُ اللهُ فی قَلبِ مَنْ یشاء فَینشَرِحُ له صَدرَهُ و ینفَضح»<ref>التحریر والتقریر، ابن عاشور، ج ۷، ص ۴۵، البرهان فی تفسیر القرآن، سید هاشم بحرانی، تهران، ۱۴۱۶ ق، مقدمه ص ۹.</ref> «نوری است که خدا در دل [[مومن|مؤمن]] می‌افکند و سینه‌اش را بوسیله آن گشایش و روشنی می‌بخشد».
«ألَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدرَك » (انشراح/ 1)
 
«آيا سينه تو را وسيع و گشاده نساختيم؟!»
 
 
مراد از "شرح صدر" [[رسول خدا]] ) گستردگي و وسعت نظر وي است به طوري كه ظرفيّت تلقّي [[وحی]] و نيز نيروي تبليغ آن و تحمّل ناملايماتي را كه در اين راه مي‌بيند، داشته باشد و به عبارتي ديگر نفس شريف آن بزرگوار را طوري نيرومند كند كه نهايت درجۀ استعداد را براي قبول افاضات الهي پيدا كند. <ref> طباطبايي، محمد حسين؛ الميزان، ترجمه سيد محمد باقر موسوي همداني، انتشارات اسلامي جامعه مدرسين 1374ج 7، ص 471 </ref>
 
حضرت موسي (ع) در وادي مقدس "شرح صدر" را از خداي سبحان در
 
خواست مي‌كند و دعايش به اجابت مي‌رسد؛
 
«قال رَبِّ اشْرَح لي صَدْري »(طه/ 25)
 
«موسي گفت: پروردگارا! سينه‌ام را گشاده كن »
 
 
 
این جمله، استعارۀ به كنايه است، چون "شرح" به معناي گشاده‌ كردن و باز كردن است، گويا سينه انسان را كه [[قلب]] در آن جاي دارد ظرفي فرض كرده كه آنچه از طريق مشاهده و [[ادراك]] در آن وارد مي‌شود، جاي مي‌گيرد، و در آن انباشته مي‌شود.<ref> همان، ج 20، ص 540 </ref>
 
  
== شرح صدر، زمينۀ هدايت پذيري ==
+
پرسیدند:‌ آیا این نور نشانه‌ای دارد؟ فرمود: «نَعَمْ، الإنابَةُ إلی دارِ الخُلُودِ والتّجافی عَنْ دارِالغُرُور والإستعدادِ لِلْمَوتِ قَبْلَ نُزُولِ الموت؛ آری، (نشانه آن) توجه بسرای جاویدان و دامن برچیدن از زرق و برق دنیا و آماده شدن برای [[مرگ]] است پیش از آن که فرارسد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، انتشارات ناصرخسرو، تهران، ۱۳۷۲، ج ۴، ص ۵۶۱.</ref>
  
كسي كه خداوند سينه‌اش را براي قبول [[اسلام]] – كه همان تسليم بودن است- گشاده كرده باشد در حقيقت سينه‌اش را براي تسليم در برابر اعتقادات صحيح وعمل صالح وسعت داده به طوري كه هيچ مطلب حق و صحيحي به او پيشنهاد نمي‌شود مگر آنكه آنرا مي‌پذيرد و اين نيست مگر بخاطر اينكه چشم بصيرتش، نوري دارد كه هميشه به اعتقاد و عمل صحيح مي‌تابد.
+
==آثار شرح صدر ==
 +
برخی آثار و نتایج شرح صدر که در [[قرآن]] ذکر شده عبارتند از:<ref>فرهنگ قرآن، اکبر هاشمی رفسنجانی و محققان مرکز فرهنگ قرآن و معارف قرآن بوستان کتاب، قم، ج ۱۶، ص ۶۴۰.</ref>
  
«فَمَنْ يُرِدِ اللهُ اَنْ يَهْديَهُ یَشَرحْ صَدرَهُ لِلإسلامِ ومَن يُرِدْ اَنْ يُضلَّه يَجْعَل صَدْرَهُ ضَيّقاً...»(انعام/ 125)
+
'''الف) آسانی امور:'''
«آن كس را كه خدا بخواهد هدايت كند، سينه‌اش را براي (پذيرش) اسلام گشاده مي‌سازد و آن كس را كه (بخاطر اعمال خلافش) بخواهد گمراه شازد، سينه‌اش را آن چنان تنگ مي‌كند كه گويا مي‌خواهد به آسمان بالا رود...»
 
 
== نشانۀ ‌شرح صدر در كلام پيامبر (ص) ==
 
  
صاحب مجمع البيان مي‌نويسد،<ref> طبرسي، مجمع البيان، انتشارات ناصر خسرو، تهران، 1372، ج 4، ص 561. </ref> در روايت صحيح وارد شده است كه وقتي آيۀ؛
+
شرح صدر رهبران الهی، مایه آسانی امور سخت و تکالیف بر آنان: {{متن قرآن|«إذهَبْ إلی فِرعُونَ إنَّهُ طَغی، قالَ رَبّ اشرَح لی صَدری»}}؛ اینک به سوی [[فرعون]] برو، که او طغیان کرده است ([[حضرت موسی علیه السلام|موسی]] گفت:) پروردگارا: سینه‌ام را گشاده کن. ([[سوره طه]]/ ۲۴ و ۲۵)
«فَمَنْ يُرِداللهُ اَن يَهديهُ يَشرَح صَدرَهُ لِلإسلامِ...» (انعام/ 125)
 
نازل شد از پيامبر گرامي اسلام پرسيدند: منظور از شرح صدر چيست؟ فرمود:
 
«نورٌ يَقْذِفَهُ اللهُ في قَلبِ مَنْ يَشاء فَينشَرِحُ له صَدرَهُ و يَنفَضح »<ref> التحرير والتقرير، ابن عاشور، ج 7، ص 45، البرهان في تفسير القرآن، سيد هاشم بحراني، تهران، 1416 ق، مقدمه ص 9. </ref>
 
« نوري است كه خدا در دل [[مؤمن]] مي‌افكند و سينه‌اش را بوسيلۀ‌ آن گشايش و روشني مي‌بخشد »
 
پرسيدند:‌ آيا اين نور نشانه‌اي دارد؟ فرمود:
 
«نَعَمْ، الإنابَةُ إلي دارِ الخُلُودِ والتّجافي عَنْ دارِ الغُرُور والإستعدادِ لِلْمَوتِ قَبْلَ نُزُولِ الموت »
 
  
آري، (نشانه آن) توجه به سراي جاويدان و دامن برچيدن از زرق و برق دنيا و آماده شدن براي مرگ است پيش از آنكه فرا رسد.
+
در حدیثی از [[امام علی علیه السلام|امیرمؤمنان علی]] علیه السلام می‌خوانیم: «آلَةُ الرِیاسَةِ سعةُ الصدر؛ وسیله رهبری و ریاست، سینه گشاده است».<ref>نهج البلاغه؛ حکمة ۱۷۶، صبحی صالح.</ref>
 
  
== آثار و نتايج شرح صدر در قرآن <ref> فرهنگ قرآن، اكبر هاشمي رفسنجاني و محققان مركز فرهنگ قرآن و معارف قرآن بوستان كتاب، قم، ج 16، ص 640 </ref> ==
+
'''ب) تسلیم خدا:'''
  
الف) آساني:
+
[[تسلیم|تسلیم]] در برابر خدا، نتیجه شرح صدر و باز بودن سینه است: {{متن قرآن|«فَمَنْ یرِدِ اللهُ اَنْ یهدیهُ یشرَح صَدْرَهُ لِلإسلامِ...»}}؛ آن کس را که خدا بخواهد هدایت کند، سینه‌اش را برای اسلام گشاده می‌سازد. ([[سوره انعام]]/ ۱۲۵)
شرح صدر رهبران الهي، مايۀ آساني امور سخت و تكاليف بر آنان:
 
  
«إذهَبْ إلي فِرعُونَ إنَّهُ طَغي، قالَ رَبّ اشرَح لي صَدري »(طه/ 24 و 25)
+
اسلام در این [[آیه|آیه]] به معنای لغوی «تسلیم»<ref>ترجمه المیزان، ج ۷، ص ۳۴۲، همان.</ref> است.
«اينك به سوي فرعون برو، كه او طغيان كرده است (موسي گفت): پروردگارا: سينه‌ام را گشاده كن »
 
 
در حديثي از اميرمؤمنان علي (ع) مي‌خوانيم:
 
«آلَةُ الرِياسَةِ الصدر»<ref> نهج البلاغه؛ حكمة 176، صبحي صالح. </ref>
 
«وسيلۀ‌ رهبري و رياست، سينۀ گشاده است »
 
  
ب) تسليم خدا:
+
'''ج) قبولی اسلام:'''
تسليم خدا بودن در برابر خدا، نتيجۀ شرح صدر و باز بودن سينه:
 
  
+
برخورداری از شرح صدر، زمینه پذیرش [[اسلام]]: {{متن قرآن|«أفَمَنْ شَرَحَ اللهُ صَدْرَهُ لِلإسْلامِ فَهُوَ علی نورٍ مِنْ رَبّه...»}}؛ آیا کسی که خدا سینه‌اش را برای اسلام گشوده است و بر فراز مرکبی از نور الهی قرار گرفته (همچون کوردلان گمراه است؟!)... . ([[سوره زمر]]/ ۲۲)
«فَمَنْ يُرِدِ اللهُ اَنْ يَهديَهُ يَشرَح صَدْرَهُ لِلإسلامِ....» (انعام/ 125)
 
«آن كس را که خدا بخواهد هدايت كند، سينه‌اش را براي اسلام گشاده مي‌سازد»
 
 
اسلام در آيه به معناي لغوي «تسليم»<ref> ترجمه الميزان، ج 7، ص 342 همان </ref> است.
 
  
ج) قبولي اسلام:
+
==پانویس==
برخورداري از شرح صدر، زمينه پذيرش اسلام:
+
<references />
 +
==منابع==
 +
* کاظم احمدزاده، شرح صدر، [http://www.pajoohe.ir دانشنامه پژوهه]، تاریخ بازیابی: ۱ خرداد ۱۳۹۱.
  
«أفَمَنْ شَرَحَ اللهُ صَدْرَهُ لِلإسْلامِ فَهُوَ علي نورٍ مِنْ رَبّه...» (زمر/ 22)
 
«آيا كسي كه خدا سينه‌اش را براي اسلام گشوده است و بر فراز مركبي از نور الهي قرار گرفته (همچون كوردلان گمراه است؟!)
 
 
== پانویس ==
 
 
<references/>
 
 
== منابع ==
 
 
[http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=31686 شرح صدر، کاظم احمد زاده، سایت پژوهشکده باقر العلوم(ع)(بخش فرهنگ علوم انسانی و اسلامی)]تاریخ بازیابی : 1 خرداد 1391 .
 
 
[[رده:اخلاق فردی]]
 
[[رده:اخلاق فردی]]
 
[[رده:صفات پسندیده]]
 
[[رده:صفات پسندیده]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۴۰

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon-computer.png
محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


"شرح" در لغت به معنای بسط و گسترش دادن[۱] و "صدر" به معنای سینه می ­باشد و مقصود از "شرح صدر" گشادگی سینه [روح] با نور، آرامش و رحمت الهی است. شرح صدر معنایی کنایی دارد و بیشتر به نوعی تحمل و مدارای بالا و قوی در مسئولیت های سنگین و دشوار بکار می‌رود.

شرح صدر در قرآن

خدای متعال از "شرح صدر" در قرآن به عنوان موهبت عظیم به پیامبر خود، یادآوری می‌کند: «ألَمْ نَشْرَحْ لَک صَدرَک»؛ آیا سینه تو را وسیع و گشاده نساختیم؟!(سوره انشراح/ ۱)

مراد از "شرح صدر" رسول خدا صلی الله علیه و آله گستردگی و وسعت نظر وی است به طوری که ظرفیت تلقی وحی و نیز نیروی تبلیغ آن و تحمل ناملایماتی را که در این راه می‌بیند، داشته باشد و به عبارتی دیگر نفس شریف آن بزرگوار را طوری نیرومند کند که نهایت درجه استعداد را برای قبول افاضات الهی پیدا کند.[۲]

حضرت موسی علیه السلام در وادی مقدس "شرح صدر" را از خدای سبحان درخواست می‌کند و دعایش به اجابت می‌رسد؛ «قال رَبِّ اشْرَح لی صَدْری»؛ موسی گفت: پروردگارا! سینه‌ام را گشاده کن.(سوره طه/ ۲۵)

این جمله، استعاره به کنایه است، چون "شرح" به معنای گشاده‌ کردن و بازکردن است، گویا سینه انسان را که قلب در آن جای دارد ظرفی فرض کرده که آنچه از طریق مشاهده و ادراک در آن وارد می‌شود، جای می‌گیرد و در آن انباشته می‌شود.[۳]

«فَمَن یرِدِ اللّهُ أَن یهْدِیهُ یشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلاَمِ وَمَن یرِدْ أَن یضِلَّهُ یجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیقًا حَرَجًا کأَنَّمَا یصَّعَّدُ فِی السَّمَاءِ ...»؛ آن کس را که خدا بخواهد هدایت کند، سینه‌اش را برای (پذیرش) اسلام گشاده می‌سازد و آن کس را که (بخاطر اعمال خلافش) بخواهد گمراه سازد، سینه‌اش را آنچنان تنگ می‌کند که گویا می‌خواهد به آسمان بالا رود... . (سوره انعام/ ۱۲۵)

کسی که خداوند سینه‌اش را برای قبول اسلام - که همان تسلیم بودن است - گشاده کرده باشد، در حقیقت سینه‌اش را برای تسلیم در برابر اعتقادات صحیح و عمل صالح وسعت داده به طوری که هیچ مطلب حق و صحیحی به او پیشنهاد نمی‌شود مگر آن که آن را می‌پذیرد و این نیست مگر بخاطر این که چشم بصیرتش، نوری دارد که همیشه به اعتقاد و عمل صحیح می‌تابد.

صاحب مجمع البیان می‌نویسد، در روایت صحیح وارد شده است که وقتی آیه؛ «فَمَنْ یرِد اللهُ اَن یهدیهُ یشرَح صَدرَهُ لِلإسلامِ...». (سوره انعام/ ۱۲۵) نازل شد، از پیامبر اکرم پرسیدند: منظور از شرح صدر چیست؟ فرمود: «نورٌ یقْذِفَهُ اللهُ فی قَلبِ مَنْ یشاء فَینشَرِحُ له صَدرَهُ و ینفَضح»[۴] «نوری است که خدا در دل مؤمن می‌افکند و سینه‌اش را بوسیله آن گشایش و روشنی می‌بخشد».

پرسیدند:‌ آیا این نور نشانه‌ای دارد؟ فرمود: «نَعَمْ، الإنابَةُ إلی دارِ الخُلُودِ والتّجافی عَنْ دارِالغُرُور والإستعدادِ لِلْمَوتِ قَبْلَ نُزُولِ الموت؛ آری، (نشانه آن) توجه بسرای جاویدان و دامن برچیدن از زرق و برق دنیا و آماده شدن برای مرگ است پیش از آن که فرارسد.[۵]

آثار شرح صدر

برخی آثار و نتایج شرح صدر که در قرآن ذکر شده عبارتند از:[۶]

الف) آسانی امور:

شرح صدر رهبران الهی، مایه آسانی امور سخت و تکالیف بر آنان: «إذهَبْ إلی فِرعُونَ إنَّهُ طَغی، قالَ رَبّ اشرَح لی صَدری»؛ اینک به سوی فرعون برو، که او طغیان کرده است (موسی گفت:) پروردگارا: سینه‌ام را گشاده کن. (سوره طه/ ۲۴ و ۲۵)

در حدیثی از امیرمؤمنان علی علیه السلام می‌خوانیم: «آلَةُ الرِیاسَةِ سعةُ الصدر؛ وسیله رهبری و ریاست، سینه گشاده است».[۷]

ب) تسلیم خدا:

تسلیم در برابر خدا، نتیجه شرح صدر و باز بودن سینه است: «فَمَنْ یرِدِ اللهُ اَنْ یهدیهُ یشرَح صَدْرَهُ لِلإسلامِ...»؛ آن کس را که خدا بخواهد هدایت کند، سینه‌اش را برای اسلام گشاده می‌سازد. (سوره انعام/ ۱۲۵)

اسلام در این آیه به معنای لغوی «تسلیم»[۸] است.

ج) قبولی اسلام:

برخورداری از شرح صدر، زمینه پذیرش اسلام: «أفَمَنْ شَرَحَ اللهُ صَدْرَهُ لِلإسْلامِ فَهُوَ علی نورٍ مِنْ رَبّه...»؛ آیا کسی که خدا سینه‌اش را برای اسلام گشوده است و بر فراز مرکبی از نور الهی قرار گرفته (همچون کوردلان گمراه است؟!)... . (سوره زمر/ ۲۲)

پانویس

  1. مفردات، راغب اصفهانی، مادة «شرح» و ماده «صدر»
  2. طباطبایی، محمدحسین؛ المیزان، ترجمه سید محمدباقر موسوی همدانی، انتشارات اسلامی جامعه مدرسین ۱۳۷۴، ج ۷، ص ۴۷۱.
  3. همان، ج ۲۰، ص ۵۴۰.
  4. التحریر والتقریر، ابن عاشور، ج ۷، ص ۴۵، البرهان فی تفسیر القرآن، سید هاشم بحرانی، تهران، ۱۴۱۶ ق، مقدمه ص ۹.
  5. طبرسی، مجمع البیان، انتشارات ناصرخسرو، تهران، ۱۳۷۲، ج ۴، ص ۵۶۱.
  6. فرهنگ قرآن، اکبر هاشمی رفسنجانی و محققان مرکز فرهنگ قرآن و معارف قرآن بوستان کتاب، قم، ج ۱۶، ص ۶۴۰.
  7. نهج البلاغه؛ حکمة ۱۷۶، صبحی صالح.
  8. ترجمه المیزان، ج ۷، ص ۳۴۲، همان.

منابع