سید محمود حسینی شاهرودی: تفاوت بین نسخه‌ها
(←آرشیو عکس و تصویر) |
|||
| (۲ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۳۴: | سطر ۳۴: | ||
==آثار و تألیفات== | ==آثار و تألیفات== | ||
آیت‌الله شاهرودى بسیار اندک می نگاشت؛ بحث‌های علمی و رسیدگی به امور مؤمنان وی را از پرداختن قلم بازمی داشت، ولی اندک کتاب‌های بازمانده از آن [[فقیه]] فرزانه نیز می تواند نشانه روشن توان علمی اش باشد. برخی از آثار ایشان عبارت است از: | آیت‌الله شاهرودى بسیار اندک می نگاشت؛ بحث‌های علمی و رسیدگی به امور مؤمنان وی را از پرداختن قلم بازمی داشت، ولی اندک کتاب‌های بازمانده از آن [[فقیه]] فرزانه نیز می تواند نشانه روشن توان علمی اش باشد. برخی از آثار ایشان عبارت است از: | ||
| + | [[پرونده:Shahrudy.jpg|thumb|left|از آثار آیت الله العظمی شاهرودی که توسط شاگردان ایشان تالیف شده است]] | ||
#تقریرات [[اصول فقه|اصول فقه]] آیت‌الله [[میرزا محمدحسین نائینی|میرزا محمدحسین نایینى]]؛ | #تقریرات [[اصول فقه|اصول فقه]] آیت‌الله [[میرزا محمدحسین نائینی|میرزا محمدحسین نایینى]]؛ | ||
| سطر ۴۷: | سطر ۴۸: | ||
مرحوم آیت‌الله شاهرودى، سرانجام در ۱۷ [[ماه شعبان|شعبان]] المعظم سال ۱۳۹۴ قمری (شهریور ۱۳۵۳ ش)، دار فانى را وداع گفت و پیکر پاکش در [[حرم امیرالمؤمنین علیه السلام|حرم مطهر امیرمؤمنان على]] (علیه السلام) به خاک سپرده شد. | مرحوم آیت‌الله شاهرودى، سرانجام در ۱۷ [[ماه شعبان|شعبان]] المعظم سال ۱۳۹۴ قمری (شهریور ۱۳۵۳ ش)، دار فانى را وداع گفت و پیکر پاکش در [[حرم امیرالمؤمنین علیه السلام|حرم مطهر امیرمؤمنان على]] (علیه السلام) به خاک سپرده شد. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| + | |||
*عباس عبیری، [[گلشن ابرار (کتاب)|گلشن ابرار]]، جلد ۲، صفحه ۷۵۳. | *عباس عبیری، [[گلشن ابرار (کتاب)|گلشن ابرار]]، جلد ۲، صفحه ۷۵۳. | ||
*فرهنگنامه روحانیون معاصر، "آیت الله سید محمود شاهرودی"، بازیابی: ۱ خرداد ۱۳۹۳. | *فرهنگنامه روحانیون معاصر، "آیت الله سید محمود شاهرودی"، بازیابی: ۱ خرداد ۱۳۹۳. | ||
| سطر ۶۶: | سطر ۶۸: | ||
==آرشیو عکس و تصویر== | ==آرشیو عکس و تصویر== | ||
<gallery mode="packed" heights="170"> | <gallery mode="packed" heights="170"> | ||
| − | + | پرونده:محمودشاهرودی (4).jpg|سید محمود حسینی شاهرودی | |
| − | پرونده: | + | پرونده:سید علی حسینی سیستانی (5).jpg|alt=آیت الله العظمی شاهرودی و آیت الله العظمی سیستانی درنجف|نشسته از راست: سید رضا زابلی، [[سید محمود حسینی شاهرودی]] و [[سید علی حسینی سیستانی]] - ایستاده از راست: ناشناس و سید مهدی حسینی شاهرودی |
| − | پرونده:سید علی حسینی سیستانی (5).jpg|از راست | + | پرونده:محمودشاهرودی (1).jpg|سید محمود حسینی شاهرودی در پیاده روی [[اربعین حسینی|اربعین]] به سوی [[کربلا]] |
| + | پرونده:محمودشاهرودی (2).jpg|alt=آیت الله العظمی شاهرودی و امام خمینی درنجف|سید محمود حسینی شاهرودی و [[امام خمینی|سید روح الله موسوی مصطفوی خمینی]] | ||
| + | پرونده:محمودشاهرودی (5).jpg|سید محمود حسینی شاهرودی در سرزمین وحی و در لباس احرام | ||
| + | پرونده:ح شاهرودی (6).jpg|alt=آیت الله العظمی شاهرودی و فرزندش|سید محمود حسینی شاهرودی و [[سید محمد حسینی شاهرودی]] | ||
| + | پرونده:محمودشاهرودی (3).jpg|تشییع پیکر سید محمود حسینی شاهرودی در [[نجف]] | ||
| + | پرونده:محمودشاهرودی (6).jpg|یکی از آثار سید محمود حسینی شاهرودی | ||
</gallery> | </gallery> | ||
| − | [[رده:علمای قرن چهاردهم | + | [[رده:علمای قرن چهاردهم|شاهرودی،سید محمود]] |
| − | |||
[[رده:مراجع تقلید]] | [[رده:مراجع تقلید]] | ||
[[رده:فقیهان]] | [[رده:فقیهان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۶
آیت الله العظمی سید محمود شاهرودی (۱۳۰۱ - ۱۳۹۴ ق)، از مراجع تقلید و فقهای مجاهد شیعه در قرن ۱۴ هجری و از شاگردان میرزای نائینی بود. آیت الله شاهرودی پس از آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی، به جانبداری از این حرکت پرداخت. ایشان مؤسس اولین بعثه حج در مکه و مدینه و همچنین احیاگر سنت پیاده روی به کربلا است. آیت الله العظمی سید محمد شاهرودی فرزند ایشان است.
| |
| نام کامل | سید محمود حسینی شاهرودی |
| زادروز | ۱۳۰۱ قمری |
| زادگاه | شاهرود |
| وفات | ۱۳۹۴ قمری |
| مدفن | نجف، حرم امام علی علیه السلام |
|
| |
| اساتید | |
| شاگردان |
سید محمد حسینی شاهرودی، سید محمدجعفر مروج جزائری، محمدجواد خراسانی و آیت الله ناصری |
| آثار |
حاشیه بر وسیلة النجاة، حاشیه بر العروة الوثقی، ذخیرة المؤمنین، نتائج الافکار فى الاصول،... |
محتویات
تحصیل و استادان
سید محمود حسینی شاهرودى فرزند سید على، در سال ۱۳۰۱ قمری، در یکى از روستاهاى شاهرود دیده به جهان گشود. وى، پس از طى تحصیلات اولیه و دوره‌ى مقدمات در شهر بسطام، عازم حوزه علمیه مشهد مقدس شد و در دروس سطح و خارج فقه و اصول اساتید و فقهاى آن زمان حاضر گردید، سپس در سال ۱۳۲۸ق، عازم حوزه‌ى علمیه‌ى نجف اشرف شد.
سید محمود شاهرودى، از محضر درس مرحوم آقاى آخوند خراسانى صاحب «کفایه» به مدت یک سال و نیم استفاده نمود. پس از فوت استاد، به مجلس درس میرزای نائینی و آقا ضیاءالدین عراقى حاضر شد و از آن دو بهره‌ى وافى برد.
پس از فوت مرحوم نایینى، تدریس خارج آیت‌الله شاهرودى شروع گشت و مورد توجه فضلا و طلاب قرار گرفت. ایشان، حیات خود را همواره در تربیت فضلا و علما و رسیدگى به امور حوزه و تدریس و تألیف سپرى کرد.
فعالیتهای اجتماعی و سیاسی
با رحلت آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانى، رساله‌ى عملیه‌ى سید محمود شاهرودى در دسترس مقلدین در کشورهاى عراق و ایران و لبنان و هند و پاکستان قرار گرفت و با درگذشت آیت‌الله بروجردى، مرجعیت وى در اماکن یادشده، به‌خصوص ایران و عراق و خلیج، شهرت و توسعه‌ى بیشترى حاصل نمود و حوزه‌ى بحث فقه و اصول ایشان در نجف، فضلا و علماى بى‌شمارى را در بر داشت.
هر چند مرجعیت، سیل وجوه شرعی و هدایای مردمی را سمت خانه آیت‌الله شاهرودى سرازیر کرد، ولی شدت پارسایی آن مرجع پاک دل به اندازه ای بود که حتی گاه از تصرف در هدایا نیز چشم می پوشید و بسی دشوارتر از طبقات پایین جامعه روزگار می گذرانید.
نماز جماعت مسجد هندى که او در آن اقامه نماز مى‌کرد، بیشترین نمازگزار را داشت. تأمین هزینه‌هاى درمانى طلاب در نجف و همچنین شهریه و تأمین نان طلاب حوزه‌هاى علمیه نجف و کربلا و سامرا و مشهد مقدس به عهده وى بود.
اولین بار در تاریخ مرجعیت و حوزه، از طرف آیت‌الله شاهرودى، گروهى به‌عنوان بعثه دینیه حج در سال ۱۳۸۷ قمری (برابر با ۱۳۴۶ ش)، به امر وى و به سرپرستى آقازاده‌ى بزرگش اعزام شدند که بسیار مورد استقبال حجاج قرار گرفتند. همچنین وى، نخستین شهرک مسکونى طلاب به نام «حى الامام الشاهرودى» را در نجف اشرف تأسیس نمود.
سال ۱۳۴۲ شمسی، سال آشکارشدن چهره واقعی دستگاه ستم پیشه پهلوی بود. عوامل شاه در این سال حوزه علمیه قم را آماج یورش‌های سنگین خود قرار داده، امت را در سوگ فروبردند. آیت‌الله شاهرودى جنایت خونبار درباریان را محکوم ساخت و با فرستادن تلگراف‌های متعدد به ایران رهنمودهای لازم را به مردم و دانشوران ارائه کرد.
آیت الله شاهرودی پس از آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی، به جانبداری از این حرکت پرداخت و در دوران اقامت رهبر کبیر انقلاب در نجف، با ایشان روابطی صمیمانه داشت.
آثار و تألیفات
آیت‌الله شاهرودى بسیار اندک می نگاشت؛ بحث‌های علمی و رسیدگی به امور مؤمنان وی را از پرداختن قلم بازمی داشت، ولی اندک کتاب‌های بازمانده از آن فقیه فرزانه نیز می تواند نشانه روشن توان علمی اش باشد. برخی از آثار ایشان عبارت است از:
- تقریرات اصول فقه آیت‌الله میرزا محمدحسین نایینى؛
- تقریرات بحث‌هاى آیت‌الله آقا ضیاءالدین عراقى؛
- حاشیه بر کتاب شریف «وسیلة النجاة» اثر آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانى؛
- حاشیه بر کتاب گران‌قدر «العروة الوثقی»؛
- ذخیرة المؤمنین؛
- کتاب الاجارة؛
- کتاب الحج؛
- نتائج الافکار فى الاصول.
وفات
مرحوم آیت‌الله شاهرودى، سرانجام در ۱۷ شعبان المعظم سال ۱۳۹۴ قمری (شهریور ۱۳۵۳ ش)، دار فانى را وداع گفت و پیکر پاکش در حرم مطهر امیرمؤمنان على (علیه السلام) به خاک سپرده شد.
منابع
- عباس عبیری، گلشن ابرار، جلد ۲، صفحه ۷۵۳.
- فرهنگنامه روحانیون معاصر، "آیت الله سید محمود شاهرودی"، بازیابی: ۱ خرداد ۱۳۹۳.
- ویکی نور.
آرشیو عکس و تصویر
سید محمود حسینی شاهرودی
نشسته از راست: سید رضا زابلی، سید محمود حسینی شاهرودی و سید علی حسینی سیستانی - ایستاده از راست: ناشناس و سید مهدی حسینی شاهرودی
سید محمود حسینی شاهرودی و سید روح الله موسوی مصطفوی خمینی
سید محمود حسینی شاهرودی در سرزمین وحی و در لباس احرام
سید محمود حسینی شاهرودی و سید محمد حسینی شاهرودی
تشییع پیکر سید محمود حسینی شاهرودی در نجف
یکی از آثار سید محمود حسینی شاهرودی
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
