سوره قمر: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
سوره قمر [[مکی]] است و آن به اتفاق مفسرين پنجاه و پنج آيه است.
+
{{شناسنامه سوره
 
+
|نام=قمر
 +
|قبلی=نجم
 +
|بعدی=الرحمن
 +
|شماره=۵۴
 +
|جزء=۲۷
 +
|محل نزول=مکه
 +
|ترتیب نزول=۳۷
 +
|تعداد آیه=۵۵
 +
}}
 +
سوره قمر پنجاه و چهارمین سوره از قرآن است و دارای 55 آیه است.
 +
==نزول==
 +
سوره قمر [[مکی]] است.
 +
این سوره در ترتیب مصحف پنجاه و چهارمین سوره و در ترتیب نزول سی و هفتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن [[سوره الطارق]] و پس از آن [[سوره ص]] نازل شده است.  
 
==فضيلت سوره==
 
==فضيلت سوره==
  
سطر ۱۳: سطر ۲۵:
 
آن گاه دوباره به نقل پاره‌اى از آن داستانها بر مى‌گردد، اما پيداست كه با خشم و عتاب آنها را نقل مى‌كند و بد حاليشان در روز قيامت هنگام بيرون شدن از قبرها و حضورشان را براى حساب خاطرنشان می‌سازد.
 
آن گاه دوباره به نقل پاره‌اى از آن داستانها بر مى‌گردد، اما پيداست كه با خشم و عتاب آنها را نقل مى‌كند و بد حاليشان در روز قيامت هنگام بيرون شدن از قبرها و حضورشان را براى حساب خاطرنشان می‌سازد.
  
و سپس به داستانهايى از قوم [[نوح]]، [[عاد]]، [[ثمود]]، [[قوم لوط]]، و دودمان [[فرعون]]، و عذابهاى دردناكى كه به خاطر تكذيبشان پيامبران را بر سر آنان آمد، پرداخته، می‌فرمايد: قوم پيامبر اسلام نزد خدا عزيزتر از آنان نيستند، و ايشان هم مانند آنها نمیتوانند خدا را عاجز سازند، و در آخر همانطور كه گفتيم سوره را با بشارت به متقين ختم میكند                       <ref> ترجمه الميزان، ج‌19، ص: 89 </ref>
+
و سپس به داستانهايى از قوم [[نوح]]، [[عاد]]، [[ثمود]]، [[قوم لوط]]، و دودمان [[فرعون]]، و عذابهاى دردناكى كه به خاطر تكذيبشان پيامبران را بر سر آنان آمد، پرداخته، می‌فرمايد: قوم پيامبر اسلام نزد خدا عزيزتر از آنان نيستند، و ايشان هم مانند آنها نمیتوانند خدا را عاجز سازند، و در آخر همانطور كه گفتيم سوره را با بشارت به متقين ختم میكند <ref> ترجمه الميزان، ج‌19، ص: 89 </ref>
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
<references/>
 
<references/>
سطر ۱۹: سطر ۳۱:
 
*فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‌24، ص3.
 
*فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‌24، ص3.
 
*محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج‌19، ص: 89، قم 1374.  
 
*محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج‌19، ص: 89، قم 1374.  
 +
*[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه
 
==پیوست==
 
==پیوست==
 
[[سوره قمر/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]]
 
[[سوره قمر/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]]
  
 
[[رده:سوره های قرآن]]
 
[[رده:سوره های قرآن]]

نسخهٔ ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۱:۵۰

<<نجم قمر الرحمن>>
شماره: ۵۴
جزء : ۲۷
محل نزول: مکه
ترتيب نزول : ۳۷
تعداد آیه : ۵۵
متن و ترجمه سوره

فهرست سوره‌های قرآن

سوره قمر پنجاه و چهارمین سوره از قرآن است و دارای 55 آیه است.

نزول

سوره قمر مکی است. این سوره در ترتیب مصحف پنجاه و چهارمین سوره و در ترتیب نزول سی و هفتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره الطارق و پس از آن سوره ص نازل شده است.

فضيلت سوره

ابى بن كعب از پیامبر صلى اللَّه عليه و آله روايت نموده كه آن حضرت فرمودند: كسى كه سوره (اقتربت الساعة) را در هر روز قرائت كند روز قيامت برانگيخته شود در حالى كه صورتش مانند ماه شب چهارده است و كسى كه آن را در هر شب بخواند افضل است و روز قيامت خواهد آمد در حالى كه چهره و صورتش بر چهره‌هاى مردم درخشندگى و برافروخته‌گى دارد.

يزيد بن خليفه از امام صادق عليه السلام حديث نموده كه فرمود: هر كس سوره مباركه (اقتربت الساعة) را قرائت نمايد خداوند وى را از قبرش بر ناقه و شترى از شتران بهشت بيرون آورد.

محتوای سوره

اين سوره به جز دو آيه از آخرش كه متقين را وعده بهشت و حضور در نزد خداى تعالى می‌دهد بقيه آياتش يكسره مربوط به انذار و تهديد است، نخست در اين سوره به معجزه شق القمر اشاره مى‌كند، كه رسول خدا (ص) آن را به خاطر مطالبه قومش آورد. و سپس می‌فرمايد كه: همان قوم او را ساحر خواندند، و نبوتش را تكذيب نموده هم چنان هواهاى نفسانى را پيروى كردند، با اينكه خبرهاى تكان دهنده‌اى از اخبار روز قيامت و از داستانهاى امم منقرضه در گذشته بگوششان خورد.

آن گاه دوباره به نقل پاره‌اى از آن داستانها بر مى‌گردد، اما پيداست كه با خشم و عتاب آنها را نقل مى‌كند و بد حاليشان در روز قيامت هنگام بيرون شدن از قبرها و حضورشان را براى حساب خاطرنشان می‌سازد.

و سپس به داستانهايى از قوم نوح، عاد، ثمود، قوم لوط، و دودمان فرعون، و عذابهاى دردناكى كه به خاطر تكذيبشان پيامبران را بر سر آنان آمد، پرداخته، می‌فرمايد: قوم پيامبر اسلام نزد خدا عزيزتر از آنان نيستند، و ايشان هم مانند آنها نمیتوانند خدا را عاجز سازند، و در آخر همانطور كه گفتيم سوره را با بشارت به متقين ختم میكند [۱]

پانویس

  1. ترجمه الميزان، ج‌19، ص: 89

منابع

  • فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‌24، ص3.
  • محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج‌19، ص: 89، قم 1374.
  • ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه

پیوست

متن و ترجمه سوره