خاکی خراسانی: تفاوت بین نسخه‌ها
(←منبع) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | '''مولانا لطفعلى خاکی خراسانی''' (م، ۱۲۳۴ ق) از شاعران و عارفان [[ایران|ایرانی]] در قرن سیزدهم هجری است. | |
| − | از شاعران و عارفان ایرانی قرن سیزدهم است. | ||
| − | |||
| − | + | ==زندگانی و تحصیل== | |
| − | + | به گفته صاحب «ریاض العارفین» مولانا لطفعلى والدش از اهل بروجرد بود اما تولد او در [[مشهد]] روى داد. از علوم رسمیه و فنون ادبیه بهره ور گردیده و باده فقر از جام ملامت کشیده، [[خراسان]] و پیشاور و کابل را سیاحت کرده و به خدمت مسکین شاه پیشاورى و سید عالم شاه هندى رسیده، از ایشان تربیت ها دیده، آنگاه به جانب عراقین و فارس شتافته، سعادت خدمت سید قطب الدین شیرازى و آقا محمدهاشم دریافته و بنابر اخلاص به خدمت آقا محمدهاشم، نام فرزند سعادتمند خود را محمدهاشم نهاده. اغلب اوقات صائم و مشغول به ذکر دایم بوده. بیشتر اوقات به خدمت و صحبت حاج میرزا ابوالقاسم شیرازى روى مى آورد. خلف صدق او محمدهاشم نیز صاحب اخلاق نیکو و اوصاف دلجو بوده است.<ref>نقل به اختصار از ریاض العارفین، چاپ اول، ص ۲۵۶.</ref> <ref>در مجمع الفصحاء، جلد دوم، ص ۱۰۹ نیز هدایت شرح حال او را آورده است.</ref> | |
| − | + | خاکی خراسانی در سال ۱۲۳۴ هجرى وفات یافت و در حافظیه [[شیراز]] مدفون گردید. این اشعار از اوست: | |
| − | + | {{بیت|بود گنج دو عالم در سه گوهر|كز آنها ميشود كامت مُيسّر}} | |
| − | + | {{بیت|يكى در جوع دايم، دويمين جود|سيم در ذكر حق آن اصل مقصود}} | |
| − | |||
| − | در سال | ||
| − | {{بیت|بود | ||
| − | يكى در جوع | ||
| − | |||
| − | |||
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references /> | ||
| − | == | + | ==منابع== |
| − | |||
| − | + | *سید مصطفی حسینی دشتی، [[فرهنگ معارف و معاریف (کتاب)|فرهنگ معارف و معاریف]]. | |
| − | * سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف. | ||
[[رده:شعرای پارسی گوی قرن سیزدهم]] | [[رده:شعرای پارسی گوی قرن سیزدهم]] | ||
[[رده:عارفان]] | [[رده:عارفان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۴۰
مولانا لطفعلى خاکی خراسانی (م، ۱۲۳۴ ق) از شاعران و عارفان ایرانی در قرن سیزدهم هجری است.
زندگانی و تحصیل
به گفته صاحب «ریاض العارفین» مولانا لطفعلى والدش از اهل بروجرد بود اما تولد او در مشهد روى داد. از علوم رسمیه و فنون ادبیه بهره ور گردیده و باده فقر از جام ملامت کشیده، خراسان و پیشاور و کابل را سیاحت کرده و به خدمت مسکین شاه پیشاورى و سید عالم شاه هندى رسیده، از ایشان تربیت ها دیده، آنگاه به جانب عراقین و فارس شتافته، سعادت خدمت سید قطب الدین شیرازى و آقا محمدهاشم دریافته و بنابر اخلاص به خدمت آقا محمدهاشم، نام فرزند سعادتمند خود را محمدهاشم نهاده. اغلب اوقات صائم و مشغول به ذکر دایم بوده. بیشتر اوقات به خدمت و صحبت حاج میرزا ابوالقاسم شیرازى روى مى آورد. خلف صدق او محمدهاشم نیز صاحب اخلاق نیکو و اوصاف دلجو بوده است.[۱] [۲]
خاکی خراسانی در سال ۱۲۳۴ هجرى وفات یافت و در حافظیه شیراز مدفون گردید. این اشعار از اوست:
بود گنج دو عالم در سه گوهر كز آنها ميشود كامت مُيسّر
يكى در جوع دايم، دويمين جود سيم در ذكر حق آن اصل مقصود
پانویس
منابع
- سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.
