تاملی در نهضت عاشورا (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
سطر ۱: سطر ۱:
[[پرونده:Ketab175.jpg|بندانگشتی|تأملی در نهضت عاشورا]]
+
[[پرونده:نهضت عاشورا.jpg|240px|بندانگشتی|]]
  
'''تأملی در نهضت عاشورا'''، اثر [[جعفریان، رسول|رسول جعفریان]]، پژوهشی است پیرامون قیام امام حسین(ع) و نهضت عاشورا که به زبان فارسی و در دوران معاصر نوشته شده است.
+
کتاب '''«تأملی در نهضت عاشورا»'''، اثر [[جعفریان، رسول|رسول جعفریان]]، پژوهشی به زبان فارسی پیرامون قیام [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] (علیه‌السلام) و نهضت [[عاشورا]] است. نویسنده در این کتاب، ضمن بررسی زمینه‌های قیام [[کربلا]]، به موضوعاتی از جمله حکمت شهادت امام حسین، آثار نهضت امام و [[تحریفات عاشورا]] پرداخته است.
  
==ساختار==
+
==محتوای کتاب==
کتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در دوازده بخش تنظیم شده است. نویسنده در ابتدا به معرفی برخی از منابع تاریخ عاشورا پرداخته و سپس، ضمن بررسی زمینه‌های قیام کربلا، به موضوعاتی از جمله حکمت شهادت امام حسین(عآثار نهضت امام حسین(ع) و تحریفات عاشورا پرداخته است.
+
کتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در دوازده بخش تنظیم شده است. نخستین گفتار کتاب به بررسی اجمالی منابع تاریخ عاشورا پرداخته است که در این میان «[[مقتل الحسین علیه السلام (کتاب)|مقتل الحسین]]» [[ابومخنف|ابی‌مخنف]]، «[[الطبقات الکبری (کتاب)|طبقات]]» [[محمد بن سعد زهری]]، «[[انساب الاشراف (کتاب)|أنساب الأشراف]]» [[بلاذری، احمد بن یحیی|بلاذری]]، «[[الاخبار الطوال (کتاب)|الأخبار الطوال]]» [[ابن قتیبه دینوری|دینوری]]، «[[الفتوح]]‌» [[ابن اعثم کوفی|ابن اعثم]]، «[[مقتل الحسین علیه السلام (خوارزمی) (کتاب)|مقتل الحسین]]» خوارزمی و «مقتل الحسین» طبرانی، به‌عنوان برجسته‌ترین و کهن‌ترین منابع قابل‌توجه که به‌صورت نسبتا مفصل به واقعه عاشورا پرداخته‌اند، مطرح گردیده است.
  
==گزارش محتوا==
+
فارغ از برخی نکات جزیی که در ضمن مطالب بعدی مورد اشاره قرار خواهد گرفت، اطلاعات تخصصی قابل توجهی توسط مؤلف در این بخش ارائه گردیده است و به لحاظ منطقی جایگاه این بخش به‌عنوان اولین گفتار کتابی‌ در باب [[عاشورا]]، مناسب ارزیابی‌ می‌شود.
در مقدمه، به موضوع کتاب اشاره گردیده است.<ref>مقدمه، ص11-12</ref>
 
  
نخستین گفتار کتاب به بررسی اجمالی منابع تاریخ عاشورا پرداخته است که در این میان «[[مقتل أبي مخنف|مقتل الحسين» ابی‌مخنف]]، «[[الطبقات الكبری (دار الكتب العلمية)|طبقات]]» [[ابن سعد، محمد بن سعد|ابن سعد]]، «[[أنساب الأشراف (5 جلدی)|أنساب الأشراف]]» [[بلاذری، احمد بن یحیی|بلاذری]]، «[[الأخبار الطوال]]» [[دینوری، احمد بن داود|دینوری]]، «[[الفتوح]]‌«[[ابن اعثم کوفی، محمد بن علی|ابن اعثم]]، «[[مقتل الحسين عليه‌السلام (خوارزمی)|مقتل الحسين]]» خوارزمی و «مقتل الحسين» [[طبرانی، سلیمان بن احمد|طبرانی]] به‌عنوان برجسته‌ترین و کهن‌ترین منابع قابل‌توجه که به‌صورت نسبتا مفصل به واقعه عاشورا پرداخته‌اند، مطرح گردیده است.<ref>غفوری‌نژاد، محمد، 1389، ص70</ref>
+
پس از آن در گفتاری کوتاه، زمینه‌های قیام [[کربلا]] مورد بررسی قرار گرفته است، سپس دو گزارش نسبتا مفصل از واقعه کربلا ارائه گردیده است. گزارش نخست تحت عنوان «گزارش‌نامه واقعه کربلا؛ یک مقتل کوتاه» با تکیه بر منابع دست اول تاریخی و گه‌گاه با اتکا به منابع روایی [[شیعه]] (مثل [[الکافی (کتاب)|کافی]]) تنظیم شده و به‌طور نسبتا جامع و درعین‌حال مختصر، به روایت واقعه پرداخته است. تلاش مؤلف در تدوین این بخش به لحاظ استفاده از منابع معتبر قابل تقدیر است.
  
فارغ از برخی نکات جزیی که در ضمن مطالب بعدی مورد اشاره قرار خواهد گرفت، اطلاعات تخصصی قابل توجهی توسط مؤلف در این بخش ارائه گردیده است و به لحاظ منطقی جایگاه این بخش به‌عنوان اولین گفتار کتابی‌در باب عاشورا، مناسب ارزیابی‌می‌شود.<ref>همان</ref>
+
گزارش دوم تحت عنوان «گزارشی دیگر از رویداد کربلا» با ارائه اطلاعاتی که بخش زیادی از آنها در گزارش نخست ذکر گردیده سامان یافته است؛ با این تفاوت که به بُعد تحلیلی مطالب، بیشتر پرداخته است. بنا بر آنچه مؤلف در مقدمه کتاب آورده، این دو بخش مستقل از یکدیگر نگاشته شده و هریک ویژگی خاص خود را داراست.
  
پس از آن در گفتاری کوتاه، زمینه‌های قیام کربلا مورد بررسی قرار گرفته است، سپس دو گزارش نسبتا مفصل از واقعه کربلا ارائه گردیده است. گزارش نخست تحت عنوان «گزارش‌نامه واقعه کربلا؛ یک مقتل کوتاه» با تکیه بر منابع دست اول تاریخی و گه‌گاه با اتکا به منابع روایی شیعه (مثل کافی) تنظیم شده و به‌طور نسبتا جامع و درعین‌حال مختصر، به روایت واقعه پرداخته است. تلاش مؤلف در تدوین این بخش به لحاظ استفاده از منابع معتبر قابل تقدیر است.<ref>همان، ص70-71</ref>
+
پنجمین گفتار حاوی مطالبی بسیار مختصر پیرامون [[اربعین حسینی|اربعین]] امام حسین(ع) است. بخش بعدی کتاب تحت عنوان «حکمت شهادت امام حسین(ع)» رویکردی متفاوت از آنچه در بخش‌های پیشین شاهد بودیم، دارد و به گفته مؤلف، وی روش تاریخی را در این بخش کنار گذاشته و بیشتر به مسائل فکری پرداخته است. تمام سعی مؤلف در این بخش بر آن است که نشان دهد بار عاطفی حادثه کربلا بر بار سیاسی آن سایه افکنده است و مانع از آن شده که پیام سیاسی این واقعه بزرگ و الگوسازی مناسب از آن صورت گیرد. درعین‌حال که متذکر می‌شود: «پرداختن به جنبه‌های عاطفی می‌تواند به‌طور مستقیم خاطره یک حادثه را زنده کند و به‌نحوی بار سیاسی آن را انتقال دهد».
  
گزارش دوم تحت عنوان «گزارشی دیگر از رویداد کربلا» با ارائه اطلاعاتی که بخش زیادی از آنها در گزارش نخست ذکر گردیده سامان یافته است؛ با این تفاوت که به بُعد تحلیلی مطالب، بیشتر پرداخته است. بنا بر آنچه مؤلف در مقدمه کتاب آورده، این دو بخش مستقل از یکدیگر نگاشته شده و هریک ویژگی خاص خود را داراست.<ref>همان، ص71</ref>
+
نویسنده در بخش دیگری از کتاب تحت عنوان «آثار نهضت امام حسین(ع)» تأثیر نهضت آن حضرت بر سقوط حکومت [[امویان]] را از طریق زیر سؤال بردن اسلامیت حکومت آنان و نشان دادن فعالیت و زنده بودن خط [[بنی هاشم]] به‌عنوان تنها رقیب سیاسی بنی امیه، بررسیده است. در این بخش همچنین تأثیر قیام آن حضرت بر قیام‌های بعدی [[علویان]] مورد بررسی قرار گرفته و اطلاعات سودمندی از لحاظ تاریخی ارائه گردیده است.
  
پنجمین گفتار حاوی مطالبی بسیار مختصر پیرامون اربعین امام حسین(ع) است. بخش بعدی کتاب تحت عنوان «حکمت شهادت امام حسین(ع)» رویکردی متفاوت از آنچه در بخش‌های پیشین شاهد بودیم، دارد و به گفته مؤلف، وی روش تاریخی را در این بخش کنار گذاشته و بیشتر به مسائل فکری پرداخته است. تمام سعی مؤلف در این بخش بر آن است که نشان دهد بار عاطفی حادثه کربلا بر بار سیاسی آن سایه افکنده است و مانع از آن شده که پیام سیاسی این واقعه بزرگ و الگوسازی مناسب از آن صورت گیرد. درعین‌حال که متذکر می‌شود: «پرداختن به جنبه‌های عاطفی می‌تواند به‌طور مستقیم خاطره یک حادثه را زنده کند و به‌نحوی بار سیاسی آن را انتقال دهد».<ref>ر.ک: همان</ref>
+
هشتمین بخش کتاب به گزارشی از محتوای کتاب «[[کامل الزیارات]]» از [[جعفر بن محمد قولویه|جعفر بن محمد بن قولویه قمی]] اختصاص یافته است.
  
نویسنده در بخش دیگری از کتاب تحت عنوان «آثار نهضت امام حسین(ع)» تأثیر نهضت آن حضرت بر سقوط حکومت امویان را از طریق زیر سؤال بردن اسلامیت حکومت آنان و نشان دادن فعالیت و زنده بودن خط بنی هاشم به‌عنوان تنها رقیب سیاسی بنی امیه، بررسیده است. در این بخش همچنین تأثیر قیام آن حضرت بر قیام‌های بعدی علویان مورد بررسی قرار گرفته و اطلاعات سودمندی از لحاظ تاریخی ارائه گردیده است.<ref>همان، ص73</ref>
+
نهمین بخش، تحت عنوان «ابعاد شکلی و شعاری نهضت امام حسین(ع)» سامان یافته که بحثی کلی پیرامون برخی شعائر حادثه عاشورا است که در طول تاریخ شکل گرفته است. مؤلف در این بخش از سه جریان [[روضه خوانی|روضه‌خوانی]] و [[مرثیه]] سرایی، عزاداری در قالب دسته‌های [[سینه زنی|سینه‌زنی]] و [[زنجیر زنی|زنجیرزنی]] و بالاخره [[تعزیه]]، به‌عنوان سه جریان مشخص در بعد شعائری واقعه عاشورا یاد می‌کند.
  
هشتمین بخش کتاب به گزارشی از محتوای کتاب «[[كامل الزيارات]]» از [[ابن قولویه، جعفر بن محمد|ابوالقاسم جعفر بن محمد]] معروف به [[ابن قولویه، جعفر بن محمد|ابن قولویه قمی]] اختصاص یافته است.<ref>همان</ref>
+
بستر تاریخی عزاداری [[اهل سنت]] برای امام حسین(ع)، عنوان دهمین بخش کتاب است که طبق اظهار مؤلف در پاورقی، در یکی از مجالس عزاداری امام حسین(ع) در شهر زاهدان ارائه گردیده است. وی در این بخش گزارش‌هایی تاریخی از عزاداری‌های اهل سنت برای امام حسین(ع) را که عمدتا از آثار تاریخی اهل سنت استخراج گردیده، گرد آورده است که در نوع خود، موضوعی جدید و جالب توجه است. در مقدمه این بخش، مؤلف در ‌‌مطلبی تحت عنوان «ابوحنیفه شیعه زیدی» شواهدی اقامه می‌کند که طبق آن [[ابوحنیفه]]، یکی از پیشوایان بزرگ فقهی اهل سنت، به لحاظ سیاسی از قیام‌های [[علویان]] حمایت می‌کرده و [[امامت]] سیاسی علویان را پذیرفته بوده است.
  
نهمین بخش، تحت عنوان «ابعاد شکلی و شعاری نهضت امام حسین(عسامان یافته که بحثی کلی پیرامون برخی شعائر حادثه عاشورا است که در طول تاریخ شکل گرفته است. مؤلف در این بخش از سه جریان روضه‌خوانی و مرثیه سرایی، عزاداری در قالب دسته‌های سینه‌زن و زنجیرزن و بالاخره تعزیه، به‌عنوان سه جریان مشخص در بعد شعائری واقعه عاشورا یاد می‌کند.<ref>همان</ref>
+
یازدهمین بخش کتاب به «[[تحریفات عاشورا]]» اختصاص یافته است. زمان رسوخ تحریف در تاریخ عاشورا، انگیزه‌های تحریف، کتاب «[[روضة الشهدا (کتاب)|روضة الشهداء]]» و مسئله تحریف، حکومت‌ها و تحریف عاشورا و پیشینه مبارزه با تحریف عاشورا، از عناوینی است که در این قسمت طرح گردیده و اطلاعات سودمندی به دست داده است.
  
بستر تاریخی عزاداری اهل سنت برای امام حسین(ع)، عنوان دهمین بخش کتاب است که طبق اظهار مؤلف در پاورقی، در یکی از مجالس عزاداری امام حسین(ع) در شهر زاهدان ارائه گردیده است. وی در این بخش گزارش‌هایی تاریخی از عزاداری‌های اهل سنت برای امام حسین(ع) را که عمدتا از آثار تاریخی اهل سنت استخراج گردیده، گرد آورده است که در نوع خود، موضوعی جدید و جالب توجه است.<ref>همان</ref>
+
آخرین بخش تحت عنوان «[[روضة الشهداء]]» اثر [[ملا حسین واعظ کاشفی|ملا حسین کاشفی]] به بررسی این کتاب تأثیرگذار در تاریخ عزاداری امام حسین(ع) پرداخته است. به میان آمدن نام «روضة الشهداء» در جای‌جای کتاب به‌مناسبت‌های گوناگون و اختصاص دادن بحث نسبتا مبسوطی به این کتاب نشان از دل‌مشغولی و دغدغه مؤلف نسبت به تأثیرگذاری کتاب «[[روضة الشهداء]]» در تاریخ عزاداری امام حسین(ع) دارد.
  
در مقدمه این بخش، مؤلف در ‌‌مطلبی تحت عنوان «ابوحنیفه شیعه زیدی» شواهدی اقامه می‌کند که طبق آن ابوحنیفه، یکی از پیشوایان بزرگ فقهی اهل سنت، به لحاظ سیاسی از قیام‌های علویان حمایت می‌کرده و امامت سیاسی علویان را پذیرفته بوده است.<ref>همان</ref>
+
==منابع ==
  
یازدهمین بخش کتاب به «تحریفات عاشورا» اختصاص یافته است. زمان رسوخ تحریف در تاریخ عاشورا، انگیزه‌های تحریف، کتاب «روضة الشهداء» و مسئله تحریف، حکومت‌ها و تحریف عاشورا و پیشینه مبارزه با تحریف عاشورا از عناوینی است که در این قسمت طرح گردیده و اطلاعات سودمندی به دست داده است.<ref>همان</ref>
+
#محمد غفوری‌نژاد، "بررسی کتاب: تأملی در نهضت عاشورامجله: کتاب ماه دین، شماره ۱۵۹، دی ۱۳۸۹.
 
 
آخرین بخش تحت عنوان «[[روضة الشهداء]] [[کاشفی، حسین|ملا حسین کاشفی]]» به بررسی این کتاب تأثیرگذار در تاریخ عزاداری امام حسین(ع) پرداخته است. به میان آمدن نام «روضة الشهداء» در جای‌جای کتاب به‌مناسبت‌های گوناگون و اختصاص دادن بحث نسبتا مبسوطی به این کتاب نشان از دل‌مشغولی و دغدغه مؤلف نسبت به تأثیرگذاری کتاب «[[روضة الشهداء]]» در تاریخ عزاداری امام حسین(ع) دارد.<ref>همان، ص73-74</ref>
 
 
 
مؤلف در این بخش ابتدا با استناد به برخی گزارش‌های تاریخی به احوال ملا حسین و آثار وی پرداخته و به همین مناسبت درباره مذهب او که آیا شیعه بوده یا سنی، سخن به میان آورده است. مؤلف برای تشیع ملا حسین شواهدی همچون: نام او، سبزواری بودن، شعری از او در منقبت [[امام على(ع)]]، اتهام او به رفض در هرات، تألیف «روضة الشهداء» و فتوت‌نامه سلطانی (که رنگ تشیع دارد) ذکر کرده است. در مقابل، شواهدی همچون: اعتراف فرزند او به اینکه پدرش در طریقه نقشبندی درآمده است، حشر و نشر او با کسانی که به دشمنی با تشیع مشهورند (همچون: زین‌الدین محمود واضعی، امیر علی‌شیر و [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمان جامی]]) و کنار آمدن او با حکومت هرات اقامه گردیده است.<ref>همان، ص74</ref>
 
 
 
مؤلف در نهایت در مورد مذهب کاشفی اظهار نظر قطعی نکرده است؛ هرچند به شیعه دانستن او متمایل‌تر به نظر می‌رسد. درعین‌حال آنگاه که به متن دیگر فصول کتاب مراجعه می‌کنیم، در مواضعی که نام کاشفی و مذهب او به میان می‌آید، با نوعی ابهام یا تناقض‌گویی مؤلف مواجه می‌شویم.<ref>همان، ص74</ref>
 
 
 
==وضعیت کتاب==
 
فهرست مطالب در ابتدا و فهرست نام‌ها و جای‌های مذکور در کتاب، به‌همراه فهرست منابع مورد استفاده نویسنده، در انتهای کتاب آمده است.
 
 
 
در پاورقی‌ها علاوه بر ذکر منابع.<ref>ر.ک: پاورقی، ص201</ref>به توضیح برخی از مطالب متن پرداخته شده است.<ref>ر.ک: همان، ص204</ref>
 
 
 
==پانویس ==
 
<references />
 
 
 
==منابع مقاله==
 
# مقدمه و متن کتاب.
 
# غفوری‌نژاد، محمد، «بررسی کتاب: نقدی بر کتاب تأملی در نهضت عاشورا/ جعفریان، رسول»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: کتاب ماه دین، شماره 159، دی 1389 (6 صفحه، از 70 تا 75)
 
 
 
== منبع ==
 
ویکی نور
 
 
[[رده:منابع تاریخ زندگی امام حسین(ع)]]
 
[[رده:منابع تاریخ زندگی امام حسین(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۵

نهضت عاشورا.jpg

کتاب «تأملی در نهضت عاشورا»، اثر رسول جعفریان، پژوهشی به زبان فارسی پیرامون قیام امام حسین (علیه‌السلام) و نهضت عاشورا است. نویسنده در این کتاب، ضمن بررسی زمینه‌های قیام کربلا، به موضوعاتی از جمله حکمت شهادت امام حسین، آثار نهضت امام و تحریفات عاشورا پرداخته است.

محتوای کتاب

کتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در دوازده بخش تنظیم شده است. نخستین گفتار کتاب به بررسی اجمالی منابع تاریخ عاشورا پرداخته است که در این میان «مقتل الحسین» ابی‌مخنف، «طبقات» محمد بن سعد زهری، «أنساب الأشراف» بلاذری، «الأخبار الطوال» دینوری، «الفتوح‌» ابن اعثم، «مقتل الحسین» خوارزمی و «مقتل الحسین» طبرانی، به‌عنوان برجسته‌ترین و کهن‌ترین منابع قابل‌توجه که به‌صورت نسبتا مفصل به واقعه عاشورا پرداخته‌اند، مطرح گردیده است.

فارغ از برخی نکات جزیی که در ضمن مطالب بعدی مورد اشاره قرار خواهد گرفت، اطلاعات تخصصی قابل توجهی توسط مؤلف در این بخش ارائه گردیده است و به لحاظ منطقی جایگاه این بخش به‌عنوان اولین گفتار کتابی‌ در باب عاشورا، مناسب ارزیابی‌ می‌شود.

پس از آن در گفتاری کوتاه، زمینه‌های قیام کربلا مورد بررسی قرار گرفته است، سپس دو گزارش نسبتا مفصل از واقعه کربلا ارائه گردیده است. گزارش نخست تحت عنوان «گزارش‌نامه واقعه کربلا؛ یک مقتل کوتاه» با تکیه بر منابع دست اول تاریخی و گه‌گاه با اتکا به منابع روایی شیعه (مثل کافی) تنظیم شده و به‌طور نسبتا جامع و درعین‌حال مختصر، به روایت واقعه پرداخته است. تلاش مؤلف در تدوین این بخش به لحاظ استفاده از منابع معتبر قابل تقدیر است.

گزارش دوم تحت عنوان «گزارشی دیگر از رویداد کربلا» با ارائه اطلاعاتی که بخش زیادی از آنها در گزارش نخست ذکر گردیده سامان یافته است؛ با این تفاوت که به بُعد تحلیلی مطالب، بیشتر پرداخته است. بنا بر آنچه مؤلف در مقدمه کتاب آورده، این دو بخش مستقل از یکدیگر نگاشته شده و هریک ویژگی خاص خود را داراست.

پنجمین گفتار حاوی مطالبی بسیار مختصر پیرامون اربعین امام حسین(ع) است. بخش بعدی کتاب تحت عنوان «حکمت شهادت امام حسین(ع)» رویکردی متفاوت از آنچه در بخش‌های پیشین شاهد بودیم، دارد و به گفته مؤلف، وی روش تاریخی را در این بخش کنار گذاشته و بیشتر به مسائل فکری پرداخته است. تمام سعی مؤلف در این بخش بر آن است که نشان دهد بار عاطفی حادثه کربلا بر بار سیاسی آن سایه افکنده است و مانع از آن شده که پیام سیاسی این واقعه بزرگ و الگوسازی مناسب از آن صورت گیرد. درعین‌حال که متذکر می‌شود: «پرداختن به جنبه‌های عاطفی می‌تواند به‌طور مستقیم خاطره یک حادثه را زنده کند و به‌نحوی بار سیاسی آن را انتقال دهد».

نویسنده در بخش دیگری از کتاب تحت عنوان «آثار نهضت امام حسین(ع)» تأثیر نهضت آن حضرت بر سقوط حکومت امویان را از طریق زیر سؤال بردن اسلامیت حکومت آنان و نشان دادن فعالیت و زنده بودن خط بنی هاشم به‌عنوان تنها رقیب سیاسی بنی امیه، بررسیده است. در این بخش همچنین تأثیر قیام آن حضرت بر قیام‌های بعدی علویان مورد بررسی قرار گرفته و اطلاعات سودمندی از لحاظ تاریخی ارائه گردیده است.

هشتمین بخش کتاب به گزارشی از محتوای کتاب «کامل الزیارات» از جعفر بن محمد بن قولویه قمی اختصاص یافته است.

نهمین بخش، تحت عنوان «ابعاد شکلی و شعاری نهضت امام حسین(ع)» سامان یافته که بحثی کلی پیرامون برخی شعائر حادثه عاشورا است که در طول تاریخ شکل گرفته است. مؤلف در این بخش از سه جریان روضه‌خوانی و مرثیه سرایی، عزاداری در قالب دسته‌های سینه‌زنی و زنجیرزنی و بالاخره تعزیه، به‌عنوان سه جریان مشخص در بعد شعائری واقعه عاشورا یاد می‌کند.

بستر تاریخی عزاداری اهل سنت برای امام حسین(ع)، عنوان دهمین بخش کتاب است که طبق اظهار مؤلف در پاورقی، در یکی از مجالس عزاداری امام حسین(ع) در شهر زاهدان ارائه گردیده است. وی در این بخش گزارش‌هایی تاریخی از عزاداری‌های اهل سنت برای امام حسین(ع) را که عمدتا از آثار تاریخی اهل سنت استخراج گردیده، گرد آورده است که در نوع خود، موضوعی جدید و جالب توجه است. در مقدمه این بخش، مؤلف در ‌‌مطلبی تحت عنوان «ابوحنیفه شیعه زیدی» شواهدی اقامه می‌کند که طبق آن ابوحنیفه، یکی از پیشوایان بزرگ فقهی اهل سنت، به لحاظ سیاسی از قیام‌های علویان حمایت می‌کرده و امامت سیاسی علویان را پذیرفته بوده است.

یازدهمین بخش کتاب به «تحریفات عاشورا» اختصاص یافته است. زمان رسوخ تحریف در تاریخ عاشورا، انگیزه‌های تحریف، کتاب «روضة الشهداء» و مسئله تحریف، حکومت‌ها و تحریف عاشورا و پیشینه مبارزه با تحریف عاشورا، از عناوینی است که در این قسمت طرح گردیده و اطلاعات سودمندی به دست داده است.

آخرین بخش تحت عنوان «روضة الشهداء» اثر ملا حسین کاشفی به بررسی این کتاب تأثیرگذار در تاریخ عزاداری امام حسین(ع) پرداخته است. به میان آمدن نام «روضة الشهداء» در جای‌جای کتاب به‌مناسبت‌های گوناگون و اختصاص دادن بحث نسبتا مبسوطی به این کتاب نشان از دل‌مشغولی و دغدغه مؤلف نسبت به تأثیرگذاری کتاب «روضة الشهداء» در تاریخ عزاداری امام حسین(ع) دارد.

منابع

  1. محمد غفوری‌نژاد، "بررسی کتاب: تأملی در نهضت عاشورا"، مجله: کتاب ماه دین، شماره ۱۵۹، دی ۱۳۸۹.