آیه 118 سوره مائده

از دانشنامه‌ی اسلامی
(تغییرمسیر از آیه 118 مائده)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُكَ ۖ وَإِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

مشاهده آیه در سوره


<<117 آیه 118 سوره مائده 119>>
سوره : سوره مائده (5)
جزء : 7
نزول : مدینه

ترجمه های فارسی

اگر آنان را عذاب کنی باز (خدایا) همه بندگان تو هستند، و اگر از گناه آنها درگذری باز توانا و درست کرداری.

اگر آنان را [به سبب شرک ورزیدنشان] عذاب کنی، بندگان تواند، و اگر آنان را بیامرزی، یقیناً تویی که توانای شکست ناپذیر و حکیمی.

اگر عذابشان كنى، آنان بندگان تواند و اگر بر ايشان ببخشايى تو خود، توانا و حكيمى.»

اگر آنان را عذاب كنى، بندگان تو هستند و اگر آنان را بيامرزى، تو پيروزمند و حكيمى.

(با این حال،) اگر آنها را مجازات کنی، بندگان تواند. (و قادر به فرار از مجازات تو نیستند)؛ و اگر آنان را ببخشی، توانا و حکیمی! (نه کیفر تو نشانه بی‌حکمتی است، و نه بخشش تو نشانه ضعف!)»

ترجمه های انگلیسی(English translations)

If You punish them, they are indeed Your creatures; but if You forgive them, You are indeed the All-mighty, the All-wise.’

If Thou shouldst chastise them, then surely they are Thy servants; and if Thou shouldst forgive them, then surely Thou art the Mighty, the Wise.

If Thou punish them, lo! they are Thy slaves, and if Thou forgive them (lo! they are Thy slaves). Lo! Thou, only Thou, art the Mighty, the Wise.

"If Thou dost punish them, they are Thy servant: If Thou dost forgive them, Thou art the Exalted in power, the Wise."

معانی کلمات آیه

«إِن تَغْفِرْ لَهُمْ ...»: این شیوه ادب انبیاء با خدا است.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبادُكَ وَ إِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «118»

(عيسى گفت: خدايا!) اگر عذابشان كنى، پس آنان بندگان تو هستند و اگر آنان را بيامرزى، پس همانا تو خود توانمند و حكيمى.

نکته ها

حضرت عيسى در پاسخ به خداوند كه فرمود: آيا تو به مردم گفتى من و مادرم را خدا بگيرند؟ با جدا كردن خود از مردم و اين‌كه تنها خداوند مالك آنان است، فرمود: در گرايشهاى شرك‌آلود امّت خود، نقشى نداشته است.

به روايت ابوذر، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله شبى تا صبح در ركوع و سجود اين آيه را تلاوت مى‌نمود.

از آن حضرت سؤال كردم چگونه بود كه تا صبح اين آيه را تلاوت فرموديد. حضرت فرمود:

از خداوند طلب شفاعت براى امّتم مى‌كردم و خداوند سرانجام آن را به من داد و امّتم در صورتى كه شرك نورزند، به آن نائل خواهند شد. «1»

در روايتى ديگر آمده است وقتى حضرت اين آيه را تلاوت فرمود، دستان مبارك را بلند كرده و با حال گريه فرمود: «اللّهم امّتى» وبه امّت خود دعا مى‌كرد. خداوند جبرئيل را بر حضرت فرستاد و فرمود: «انّا سنرضيك فى امّتك و لا نسوئك» ما تو را خشنود خواهيم كرد و نمى‌گذاريم ناراحت شوى. «2»

پیام ها

1- انبيا، تسليم پروردگارند. إِنْ تُعَذِّبْهُمْ‌ ... وَ إِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ‌ از كار خدا نمى‌توان سؤال كرد: «لا يُسْئَلُ عَمَّا يَفْعَلُ» «3»


«1». تفسير مراغى.

«2». تفسير ابن‌كثير.

«3». انبياء، 23.

جلد 2 - صفحه 403

2- عذاب ويا آمرزش مشركان بدست خداست. إِنْ تُعَذِّبْهُمْ‌ ... وَ إِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ‌

3- قهر يا مهر خداوند، بر اساس عزّت و حكمت است. «أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبادُكَ وَ إِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (118)

تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 212

إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبادُكَ‌: اگر عذاب كنى ايشان را به جهت كفر، پس بتحقيق كه ايشان بندگان تواند، و بنده را بر مالك اعتراضى نزيبد، و هر چه فرمايد بر وجه جزا و سزا و به مقتضاى حكمت و مصلحت باشد. در اين تنبيه است بر آنكه آنها مستحق عذابند، زيرا حقيقت معنى آنكه: ايشان بندگان تو و معذلك عبادت غير تو كردند. وَ إِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ‌: و اگر بيامرزى ايشان را بعد از آنكه تائب شده، ايمان آوردند فَإِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ‌: پس بدرستى كه تو غالب و قادرى بر ثواب و عقاب. دانا و حكيم در هر چه كنى از عفو و عذاب، يعنى ثواب و عقاب تو بر وجه حكمت و صواب است. پس اگر عذاب كنى، بر وجه عدل؛ و اگر عفو كنى، بر سبيل فضل باشد.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبادُكَ وَ إِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (118)

ترجمه‌

اگر عذاب كنى آنها را پس همانا آنها بندگان تواند و اگر بيامرزى آنها را پس همانا توئى تواناى درست كردار.

تفسير

بندئيكه بوظيفه بندگى عمل ننمود استحقاق عذاب پيدا مى‌كند و مولى مختار است اگر بخواهد عذاب كند بر طبق استحقاق و عدالت رفتار فرموده و اگر بخواهد عفو فرمايد بمقتضاى كرم و فضل سلوك نموده و قدرت و حكمت با هر دو سازش دارد و انبيا مأذون در شفاعت از كفار نيستند و خداوند وعده عذاب دائم فرموده البته بوعده خود عمل خواهد فرمود ..

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


إِن‌ تُعَذِّبهُم‌ فَإِنَّهُم‌ عِبادُك‌َ وَ إِن‌ تَغفِر لَهُم‌ فَإِنَّك‌َ أَنت‌َ العَزِيزُ الحَكِيم‌ُ (118)

‌اگر‌ ‌آنها‌ ‌را‌ معذب‌ فرمايي‌ ‌پس‌ ‌آنها‌ بندگان‌ تو هستند اختيار ‌آنها‌ ‌با‌ تو ‌است‌ و ‌اگر‌ بيامرزي‌ ‌آنها‌ ‌را‌ ‌پس‌ محققا تو عزيز مقتدر و حكيم‌ ‌علي‌ الاطلاقي‌.

إِن‌ تُعَذِّبهُم‌ البته‌ ‌آنها‌ استحقاق‌ عذاب‌ سخت‌ دارند زيرا معصيتي‌ بالاتر ‌از‌ شرك‌ نيست‌ و بميزان‌ عدل‌ ‌است‌ و كسي‌ ‌را‌ نميرسد ‌در‌ كار تو فضولي‌ كند لا يُسئَل‌ُ عَمّا يَفعَل‌ُ وَ هُم‌ يُسئَلُون‌َ انبياء ‌آيه‌ 23، فَإِنَّهُم‌ عِبادُك‌َ

العبد و ‌ما ‌في‌ يده‌

جلد 6 - صفحه 508

‌کان‌ لمولاه‌

مملوك‌ تو، مخلوق‌ تو، مصنوع‌ تو هستند و اختيار ملك‌ ‌با‌ مالك‌ ‌است‌ (صلاح‌ مملكت‌ خويش‌ خسروان‌ دانند).

وَ إِن‌ تَغفِر لَهُم‌ مغفرت‌ شامل‌ حال‌ مؤمن‌ ميشود نسبت‌ بمعاصي‌ صادره‌ ‌از‌ ‌او‌ و اما كافر و مشرك‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ موهبت‌ ممنوع‌ هستند إِن‌َّ اللّه‌َ لا يَغفِرُ أَن‌ يُشرَك‌َ بِه‌ِ وَ يَغفِرُ ما دُون‌َ ذلِك‌َ لِمَن‌ يَشاءُ نساء ‌آيه‌ 48.

فَإِنَّك‌َ أَنت‌َ العَزِيزُ الحَكِيم‌ُ عزيز بزرگي‌ و تواني‌ و محكم‌ كاريست‌ حكيم‌ موافق‌ حكم‌ و مصالح‌ ‌اگر‌ قابليت‌ مغفرت‌ داشته‌ باشند و موافق‌ ‌با‌ مصلحت‌ ‌باشد‌ ميآمرزد و الا مورد عذاب‌ ميشوند.

برگزیده تفسیر نمونه


(آیه‌ 118)

ششم: و با این همه باز امر، امر تو و خواست، خواست توست «اگر آنها را در برابر این انحراف بزرگ مجازات کنی بندگان تواند (و قادر به فرار از زیر بار این مجازات نخواهند بود، و این حق برای تو در برابر بندگان نافرمانت ثابت است) و اگر آنها را ببخشی و از گناهانشان صرف نظر کنی، توانا و حکیم هستی» نه بخشش تو نشانه ضعف است، و نه مجازاتت خالی از حکمت و حساب (إِن تُعَذِّبهُم فَإِنَّهُم عِبادُکَ وَ إِن تَغفِر لَهُم فَإِنَّکَ أَنتَ العَزِیزُ الحَکیمُ).

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

منابع