عبدالنبی طسوجی

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


طسوجی، عبدالنبی

قرن: ۱۲ (۱۲۰۳-۱۱۱۷ ق)

فقیه، اصولى، ریاضیدان، ادیب و شاعر. پدر وى بنا به روایتى اوجاق قلى از نوادر عهد شاه سلطان حسین صفوى بود. ملا عبدالنبى در خوى متولد شد.

وی علوم عقلیه، فنون عربیه و ادبیه را در لاهیجان نزد سید محمد لاهیجانى فراگرفت. سپس به مشهد رفت و نزد ملا رفیع گیلانى علوم فقه و اصول و ریاضى و معقول را تکمیل نمود. در نهایت به نجف رفت و در آنجا ساکن شد. میرزا حسن در فوت او ماده تاریخى سروده بود.

از جمله آثار وى: «تفسیر قرآن»؛ «شرح نهج‌البلاغه»؛ «حاشیه‌ى تفسیر تونى»؛ «شرح معانى الاخبار»؛ «الرد على نواقض الروافض»؛ «تحفة السالکین».

منابع