محمد فاضل ایروانی

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۶ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۴۴ توسط بهرامی (بحث | مشارکت‌ها) (اصلاح الگو)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon-computer.png
محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


ملا محمد ايروانی فرزند محمد باقر معروف به فاضل ايروانی یکی از اساتيد علما و مراجع بزرگ ما در اواخر قرن سيزدهم هجری است. فاضل سنوات عمر شريفش در عتبات عاليات نجف و کربلا سپری شد. فاضل از افاضل شاگردان مرحوم سيد ابراهيم صاحب ضوابط و مرحوم نجفی صاحب جواهر و شيخ المتأخرين مرحوم انصاری بود که خود به درجه اعلای اجتهاد و مقام مرجعيت نائل آمد. بعد از وفات سيد حسين ترک کرسی تدريس و همچنين زعامت و رهبری شيعيان قفقاز و آذربايجان و هند و اغلب بلاد به معظم له منتهی شد. فاضل در فقه و اصول و حديث و تفسير مهارت داشت. وی عنايت و توجه خاصی به تربيت و تعليم فضلای حوزه می نمود، و در نجف اشرف مدرسه ای برای فضلا بنا نمود. پس از فوت شيخ انصاری و سيد ترک، کرسی درس او در نجف و کربلا (به موازات ميرزا در سامرا) حائز اهميت بود و اعلامی از حوزه درس او به مقام اجتهاد و استادی رسيدند.

فاضل حاشيه بر قواعد علامه و لمعه شهيد زد. کتاب رسائل و مکاسب شيخ انصاری را حاشيه و تعليق نمود. او همچنين رسائلی در تعادل و تراجيح، اجتهاد و تقليد، مکاسب محرمه، حجيت مظنه و غيره به رشته تحرير برد. سر انجام پس از عمری خدمت به اسلام و مسلمين در روز سوم ربيع المولود 1306 در نجف اشرف وفات نمود و در جنب مدرسه معروف به فاضل ايروانی مدفون شد. محدث قمی می نويسد: فاضل برادری عالم و واعظ داشت که در مدينه طيبه به درود حيات گفت.

منبع

سایت شعائر