سوره لقمان
منبع:ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج19، ص: 157
نویسنده: فضل بن حسن طبرسی
تمام اين سوره به گفتار ابن عباس در مكه نازل شده بجز سه آيه كه در مدينه آمده و آن «وَلَوْ أَنَّ ما فِي الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلامٌ ...» تا پايان سه آيه مي باشد.
عدد آيات
تعداد آیات اين سوره از نظر اهل حجاز 33 آيه و از نظر ديگران 34 می باشد. قراء كوفه «الم» را يك آيه و قراء بصره و شام «مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ» را آيهاى مي دانند.
فضيلت اين سوره
ابى بن كعب از پيامبر اسلام صلی الله علیه و آله روايت كند كه فرمود: آن كس كه سوره لقمان را بخواند در قيامت لقمان با او دوست بوده و ده برابر اجر آن كسى كه بخوبي ها عمل كرده و از بدي ها دورى نموده به او پاداش داده مي شود.
محمد بن جبير عزرمى از پدرش و او از امام باقر علیه السلام روايت كرده كه فرمود: آن كه سوره لقمان را در هر شب بخواند خداوند سى فرد از ملائكه را بر او مىگمارد و تا به صبح او را از شرور شيطان و يارانش حفظ نمايند و اگر در روزش قرائت كند آنان تا غروب از شرور شيطان و ياران آن حفظش خواهند نمود.