آیه لیلة المبیت

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۵۰ توسط بهرامی (بحث | مشارکت‌ها) (تعیین رده و ویرایش جزیی متن)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آیه لیلة المبیت

آیه 207 سوره بقره/2 را كه در لیلة المبیت نازل شده، «آیه شراء» یا «آیه لیلة المبیت»[۱] گفته‌اند. بر اساس روایات و نقل‌هاى تاریخى، هنگامى كه قبایل گوناگون قریش پس از وفات ابوطالب علیه‌السلام تصمیم گرفتند شب هنگام به خانه پیامبر صلى الله علیه و آله حمله برند و حضرت را به قتل رسانند و پیامبر با نزول آیه 30 سوره انفال/8 از این توطئه آگاه شد.

امام على علیه‌السلام اعلام آمادگى كرد كه آن شب (لیلة المبیت) را در بستر رسول خدا صلى الله علیه و آله بیارامد تا جان پیامبر رهایى یابد؛ آنگاه این آیه در فضیلت على علیه‌السلام نازل شد:[۲]

«و‌مِنَ النّاسِ مَن یَشرِى نَفسَهُ ابتِغاءَ مَرضاتِ اللّهِ واللّهُ رَءُوفٌ بِالعِباد == و از مردم كسى است كه جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى‌فروشد و خدا به بندگان مهربان است».

پانویس

  1. الصحیح من سیرة النبى، ج‌ 7، ص‌ 224.
  2. تفسیر فرات كوفى، ص‌ 45؛ كشف الاسرار، ج‌ 1، ص‌ 554‌.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 397