میرزا عبدالله افندی

{منبع اين نوشتار يک سايت است. آن را با نوشته خودتان جايگزين کنيد.}

ميرزا عبدالله تبريزی

عبد الله بن عيسی تبريزی اصفهانی مشهور به افندی یکی از علمای بزرگ اصفهان در عصر مجلسی است. افندی به صاحب رياض نيز مشهور است که رياض العلمای او در ترجمه و شرح حال علما و رجال بزرگ اسلامی از عصر غيبت تا اوايل قرن دوازدهم هجری است. افندی زادگاهش تبريز بود ولی سنوات عمرش در دار العلم اصفهان سپری شد. او از افاضل تلامذه علامه مجلسی است و از محضر محقق خوانساری، مدقق شيروانی و محقق سبزواری نيز سالها بهره مند بود و خود به کمالات معنوی علمی و اخلاقی نائل آمد.

مرحوم افندی در رياض العلما از جناب علامه مجلسی به عنوان استاد استناد و از محقق سبزواری به عنوان استادی فاضل و از مرحوم شيروانی به عنوان استادی علامه و از مرحوم محقق خوانساری به عنوان استادی محقق یاد نموده است. او غير از رياض، امان من النيران را در تفسير، ثمار مجالس و نثار عرايس را به عنوان کشکول افندی نوشت و بر کتب مختلف علامه و مختصر الاصول حاشيه زد.

افندی حافظه قوی و فهمی عجيب داشته و از حضور علمای اصفهان و کتابخانه معظم علامه مجلسی برخوردار بود و از اين بساتين گلها چيد که رياض العلمای او گلستانی است از دانشمندان مختلف. رياض در ده جلد است، 5 جلد آن در شرح علمای عامه و 5 جلد ديگر مخصوص اعلام بزرگ شيعه به رشته تحرير رفته است. حاج ميرزا عبد الله چند ماهی از عمر شريفش را در راه زيارت خانه خدا و مسافرت به کشورهای مختلف اسلامی ديگر گذرانيد. نوشته اند صاحب رياض کتاب امل شيخ حر عاملی را حاشيه زد و آن را تصحيح و کامل نبود. و ای کاش اين مختصر را فردا توسط استادی نيز هر چند اين فقير بی بضاعت دقت نمود که خالی از اشتباه جلو رود، و چه بسا اشتباه و ايراد به جای شما (دوستان و سروران)، صاحب ديگر تراجم علما را باشد آنهائی که به روضات رفتند و در صف علما چسبيدند، با به کنار محبوبان خويش دويدند، و یا حوران بهشتی به آغوش کشيدند و من و تو را تنها به اين ديار غم و بلاء سپرده اند... کجا بوديم و کجا رفتيم!! آری، با جناب ميرزا عبد الله افندی صحبت داشتيم که او نيز رفت چه آنکه در سال 1137 در اوائل فتنه افغان دست فاضل هندی را گرفت و به سوی معبود برای هميشه شتافت. درجاتشان عالی است متعالی باد انشاء الله...

منبع:پایگاه شعائر