مجذوب علیشاه همدانی
مجذوب علیشاه همدانی، محمدجعفر
قرن: 13
(وف 1239 ق)
عالم دینى، فقیه، عارف، صوفى و شاعر متخلص به مجذوب. ملقب به مجذوب علیشاه و معروف به كبودر آهنگى. وى از طایفه‌ى قراگوزلو از طوایف همدان بود. در محضر ملا محمدمهدى نراقى و میرزاى قمى تلمذ نمود و فقه و اصول را فراگرفت.
او از میرزاى قمى اجازه‌ى اجتهاد داشت گرچه هیچ‌گاه به اجتهاد نپرداخت. وى همزمان با تحصیل فقه و اصول به مطالعه‌ى آثار بزرگانى چون: ابن طاووس، خواجه نصیر، ابن فهد حلى، شیخ بهائى، ابن‌میثم، میرداماد، میرفندرسكى، فیض كاشانى و دیگران كه روح عرفانى داشتند، مى‌پرداخت و اوقات خود را به عبادت و ریاضت مى‌گذراند.
فضلاى روزگارش او را سلمان زمان مى‌خواندند و ملا حسنقلى همدانى، قطب عرفاى روحانى او را بسیار مى‌ستوده است. در تبریز درگذشت و در نزدیكى مقبره‌ى سید حمزه دفن شد. از آثارش: «اثبات النبوة الخاصة» به فارسى؛ «مرآة الحق»، تحقیقى در تصوف، حلول، اتحاد و تناسخ؛ «مراحل السالكین»؛ شرح «دعاء الامیر علیه السلام»؛ «الاعتقادات»؛ حواشى بر «كفایة» محقق سبزوارى و «مدارك» و «شرح لمعه»؛ «دیوان» شعر.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج5، ص134.
