طامّة الکبری
نسخهٔ تاریخ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۸:۳۰ توسط بهرامی (بحث | مشارکتها) (صفحهای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} طامّه از «طمّ، يط...' ایجاد کرد)
طامّه از «طمّ، يطمّ، طمّاً و طُمُوماً» يعنى بالا آمد و پوشاند، هر چيز كه زياد و برتر و غالب شود. طامّه حادثه ناگوارى است كه بر همه چيز فراگير شود.[۱] «طامّة الكبرى» از نامهاى قيامت [۲] به معناى رخداد
فرهنگ قرآن، جلد 19، صفحه 169
هولناكى است كه بر هر حادثه ديگر غلبه دارد.[۳] اين اسم با صفت خود «كبرى» تنها يك بار در قرآن آمده است:
فَاِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الكُبرى. نازعات (79) 34
پانویس
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 19، صص 169-168 .