سوره لقمان
تمام اين سوره به گفتار ابن عباس در مكه نازل شده بجز سه آيه كه در مدينه آمده و آن «وَلَوْ أَنَّ ما فِي الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلامٌ...» تا پايان سه آيه مي باشد.
عدد آيات
تعداد آیات اين سوره از نظر اهل حجاز 33 آيه و از نظر ديگران 34 می باشد. قراء كوفه «الم» را يك آيه و قراء بصره و شام «مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ» را آيه‌اى مي دانند.
فضيلت اين سوره
ابى بن كعب از پيامبر اسلام صلی الله علیه و آله روايت كند كه فرمود: آن كس كه سوره لقمان را بخواند در قيامت لقمان با او دوست بوده و ده برابر اجر آن كسى كه بخوبي ها عمل كرده و از بدي ها دورى نموده به او پاداش داده مي شود.
محمد بن جبير عزرمى از پدرش و او از امام باقر علیه السلام روايت كرده كه فرمود: آن كه سوره لقمان را در هر شب بخواند خداوند سى فرد از ملائكه را بر او مى‌گمارد و تا به صبح او را از شرور شيطان و يارانش حفظ نمايند و اگر در روزش قرائت كند آنان تا غروب از شرور شيطان و ياران آن حفظش خواهند نمود.
هدف سوره
غرض اين سوره- به طورى كه آغاز و انجام آن، و نيز سياق تمامى آيات آن اشاره مى‌كند- دعوت به توحيد و ايقان و ايمان به معاد، و عمل به كليات شرايع دين است. از ابتداى سوره پيداست كه در باره بعضى از مشركين نازل شده، كه مردم را از راه خدا و شنيدن قرآن، به وسيله تبليغاتى دروغ جلوگيرى نموده، مى‌خواستند مساله خدا و دين را از ياد مردم ببرند، اتفاقا روايت وارده در تفسير آيه" وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ ..."- به طورى كه خواهيد ديد- نيز همين را مى‌گويد. پس اين سوره نازل شد تا اصول عقايد و كليات شرايع حق را بيان نمايد، و در برابر احاديث سرگرم كننده آنان مقدارى از داستان لقمان و مواعظش را ايراد كرده است [۱]
پانویس
- ↑ ترجمه الميزان، ج16، ص: 313
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج19، ص157.
- محمد حسین طباطبایی،ترجمه الميزان، ج16، ص: 313، قم 1374
پیوست
