ذوالفقار: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{الگو:مقاله از یک نشریه}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} «ذوالفقار» شمشیری شگرف است ...' ایجاد کرد)
 
(ویرایش)
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{الگو:مقاله از یک نشریه}}
 
{{الگو:مقاله از یک نشریه}}
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
{{خوب}}
«ذوالفقار» شمشیری شگرف است که ابتدا متعلق به رسول اکرم(ص) بود و آن حضرت در جنگ احد وقتی که شمشیر علی بن ابی طالب(ع) در گرماگرم نبرد شکست، آن را به او بخشید و از همان زمان این شمشیر وجهه ای مقدس یافت. در وجه تسمیه این شمشیر گفته اند: پشت آن خارهای پست و بلندی مانند ستون فقرات آدمی داشته است. <ref> ر.ک: علل الشرایع، ج 1، ص 160 </ref>
 
علامه مجلسی(ره) از مناقب ابن شهر آشوب نقل می کند که آیه 25 سوره حدید «وَاَنْزَلنا الحَدِید فِیهِ بَأسٌ شَدِید وَمَنافِع لِلناسِ» اشاره به ذوالفقار دارد که از آسمان برای پیامبر(ص) نازل شد <ref> الکافی، ج 1، ص 235؛ ر.ک: مستدرک، ج 3، ص 309 </ref> و ایشان آن را به حضرت علی (ع) بخشید. در مورد منشأ ذوالفقار اقوال دیگری هم هست؛ از جمله آن که در جنگ بدر حضرت علی (ع) آن را پس از کشتن صاحبش «عاص بن منبه سهمی» به دست آورد<ref> ر.ک: ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 14، ص 169، </ref> یا جزو هدایای بلقیس به حضرت سلیمان (ع) بود، <ref> بحارالانوار، ج 42، ص 57 </ref>و یا ذوالفقار در روز بدر به دست پیامبر (ص) رسید وآن را به حضرت علی (ع) بخشید. این شمشیر سپس به امام حسن(ع) و بعد از او به امام حسین (ع) و سرانجام به حضرت مهدی (عج) به ارث رسید. <ref> ر.ک: من لایحضره الفقیه. ج 4، ص 418 </ref>
 
از حضرت صادق (ع) درباره علت نامیده شدن آن به ذوالفقار پرسیدند، حضرت صادق(ع) فرمود: زیرا ضربتی با آن به هیچ کس نزد، مگر آن که در دنیا از حیات و در آخرت از بهشت محرومیت یافت. <ref> المناقب،ج 3، ص 592، بحارالانوار، 42، ص 58 </ref>
 
در کتاب های الارشاد شیخ مفید والأمالی شیخ طوسی با ذکر سند از حضرت صادق (ع) آمده است: در روز جنگ احد فرشته ای که نامش رضوان بود، از آسمان ندا در داد که « لا سَیْفَ اِلاَّ ذُوالفَقار وَلا فَتی اِلاَّ عَلی » <ref> الارشاد، ج 1، ص 82 و 68، 78: الأمالی طوسی، ص 547 </ref>
 
  
همین حدیث را «سمعانی» در کتاب فضایل الصحابه، وابن بطّه در کتاب الابانه نقل کرده اند، با این تفاوت که به جای غزوه «احد»، غزوه «بدر» گفته اند. <ref> المناقب، ج 3، ص 296 </ref>
+
«ذوالفقار» شمشیری شگرف است که ابتدا متعلق به [[پیامبر اسلام|رسول اکرم]] صلی الله علیه و آله بود و آن حضرت در [[جنگ احد]] وقتی که شمشیر [[امام علی علیه السلام|علی بن ابی طالب]] علیه السلام در گرماگرم نبرد شکست، آن را به او بخشید و از همان زمان این شمشیر وجهه ای مقدس یافت.
درروایتی ازامام صادق(ع) نقل شده است «و شمشیر آن حضرت هنگام ظهور، همان شمشیر پیامبر «ذوالفقار» است». <ref> الغیبه. ج 307، ح 2 </ref>
 
  
== پانویس ==
+
در وجه تسمیه این شمشیر گفته اند: پشت آن خارهای پست و بلندی مانند ستون فقرات آدمی داشته است.<ref>ر.ک: علل الشرایع، ج۱، ص۱۶۰.</ref>
  
 +
[[علامه مجلسی]] از مناقب [[ابن شهر آشوب]] نقل می کند که آیه ۲۵ [[سوره حدید]] {{متن قرآن|«وَأَنزَلْنَا الْحَدِیدَ فِیهِ بَأْسٌ شَدِیدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ»}} اشاره به ذوالفقار دارد که از آسمان برای پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شد<ref>الکافی، ج۱، ص۲۳۵؛ ر.ک: مستدرک، ج۳، ص۳۰۹.</ref> و ایشان آن را به حضرت علی علیه السلام بخشید.
 +
 +
در مورد منشأ ذوالفقار اقوال دیگری هم هست؛ از جمله آن که در [[جنگ بدر]] حضرت علی علیه السلام آن را پس از کشتن صاحبش «عاص بن منبه سهمی» بدست آورد.<ref>ر.ک: ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۱۶۹.</ref> یا جزو هدایای [[بلقیس]] به [[حضرت سلیمان]] علیه السلام بود،<ref> بحارالانوار، ج۴۲، ص۵۷.</ref> و یا ذوالفقار در روز [[غزوه بدر|بدر]] بدست پیامبر صلی الله علیه و آله رسید و آن را به حضرت علی علیه السلام بخشید. این شمشیر سپس به [[امام حسن]] علیه السلام و بعد از او به [[امام حسین]] علیه السلام و سرانجام به [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|حضرت مهدی]] عجل الله تعالی فرجه الشریف به [[ارث]] رسید.<ref>ر.ک: من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۴۱۸.</ref>
 +
 +
از حضرت [[امام صادق]] علیه السلام درباره علت نامیده شدن آن به ذوالفقار پرسیدند، حضرت فرمود: زیرا ضربتی با آن به هیچ کس نزد، مگر آن که در دنیا از حیات و در آخرت از [[بهشت]] محرومیت یافت.<ref>المناقب، ج۳، ص۵۹۲، بحارالانوار، ۴۲، ص۵۸.</ref>
 +
 +
در کتاب های «[[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد (کتاب)|الارشاد]]» [[شیخ مفید]] و «[[الأمالی شیخ طوسی (کتاب)|الأمالی]]» [[شیخ طوسی]] با ذکر سند از حضرت صادق علیه السلام آمده است: در روز [[جنگ احد]] فرشته ای که نامش رضوان بود، از آسمان ندا در داد که «لا سَیْفَ اِلاَّ ذُوالفَقار وَلا فَتی اِلاَّ عَلی».<ref>الارشاد، ج۱، ص۸۲ و ۶۸، ۷۸: الأمالی طوسی، ص۵۴۷.</ref>
 +
 +
همین حدیث را «سمعانی» در کتاب فضایل الصحابه، و ابن بطّه در کتاب الابانه نقل کرده اند، با این تفاوت که به جای غزوه «احد»، غزوه «بدر» گفته اند.<ref>المناقب، ج۳، ص۲۹۶.</ref>
 +
 +
در روایتی از [[امام صادق]] علیه السلام نقل شده است: «و شمشیر آن حضرت هنگام ظهور، همان شمشیر پیامبر (ذوالفقار) است».<ref>الغیبه، ج۳۰۷، ح۲.</ref>
 +
 +
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
 +
==منابع==
 +
 +
* خدامراد سلیمیان، ذوالفقار، دیدار آشنا، شماره ۵۲، مهر ۱۳۸۳، صفحه ۸.
  
== منابع ==
 
خدامراد سلیمیان، ذوالفقار، دیدار آشنا، شماره 52، مهر 1383، صفحه 8 .
 
 
[[رده:امام علی علیه السلام]]
 
[[رده:امام علی علیه السلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۲۲

مقاله‌ی مربوط به این عنوان از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon article.jpg
محتوای فعلی "مقاله‌ یک نشریه" متناسب با این عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«ذوالفقار» شمشیری شگرف است که ابتدا متعلق به رسول اکرم صلی الله علیه و آله بود و آن حضرت در جنگ احد وقتی که شمشیر علی بن ابی طالب علیه السلام در گرماگرم نبرد شکست، آن را به او بخشید و از همان زمان این شمشیر وجهه ای مقدس یافت.

در وجه تسمیه این شمشیر گفته اند: پشت آن خارهای پست و بلندی مانند ستون فقرات آدمی داشته است.[۱]

علامه مجلسی از مناقب ابن شهر آشوب نقل می کند که آیه ۲۵ سوره حدید «وَأَنزَلْنَا الْحَدِیدَ فِیهِ بَأْسٌ شَدِیدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ» اشاره به ذوالفقار دارد که از آسمان برای پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شد[۲] و ایشان آن را به حضرت علی علیه السلام بخشید.

در مورد منشأ ذوالفقار اقوال دیگری هم هست؛ از جمله آن که در جنگ بدر حضرت علی علیه السلام آن را پس از کشتن صاحبش «عاص بن منبه سهمی» بدست آورد.[۳] یا جزو هدایای بلقیس به حضرت سلیمان علیه السلام بود،[۴] و یا ذوالفقار در روز بدر بدست پیامبر صلی الله علیه و آله رسید و آن را به حضرت علی علیه السلام بخشید. این شمشیر سپس به امام حسن علیه السلام و بعد از او به امام حسین علیه السلام و سرانجام به حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف به ارث رسید.[۵]

از حضرت امام صادق علیه السلام درباره علت نامیده شدن آن به ذوالفقار پرسیدند، حضرت فرمود: زیرا ضربتی با آن به هیچ کس نزد، مگر آن که در دنیا از حیات و در آخرت از بهشت محرومیت یافت.[۶]

در کتاب های «الارشاد» شیخ مفید و «الأمالی» شیخ طوسی با ذکر سند از حضرت صادق علیه السلام آمده است: در روز جنگ احد فرشته ای که نامش رضوان بود، از آسمان ندا در داد که «لا سَیْفَ اِلاَّ ذُوالفَقار وَلا فَتی اِلاَّ عَلی».[۷]

همین حدیث را «سمعانی» در کتاب فضایل الصحابه، و ابن بطّه در کتاب الابانه نقل کرده اند، با این تفاوت که به جای غزوه «احد»، غزوه «بدر» گفته اند.[۸]

در روایتی از امام صادق علیه السلام نقل شده است: «و شمشیر آن حضرت هنگام ظهور، همان شمشیر پیامبر (ذوالفقار) است».[۹]

پانویس

  1. ر.ک: علل الشرایع، ج۱، ص۱۶۰.
  2. الکافی، ج۱، ص۲۳۵؛ ر.ک: مستدرک، ج۳، ص۳۰۹.
  3. ر.ک: ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۱۶۹.
  4. بحارالانوار، ج۴۲، ص۵۷.
  5. ر.ک: من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۴۱۸.
  6. المناقب، ج۳، ص۵۹۲، بحارالانوار، ۴۲، ص۵۸.
  7. الارشاد، ج۱، ص۸۲ و ۶۸، ۷۸: الأمالی طوسی، ص۵۴۷.
  8. المناقب، ج۳، ص۲۹۶.
  9. الغیبه، ج۳۰۷، ح۲.

منابع

  • خدامراد سلیمیان، ذوالفقار، دیدار آشنا، شماره ۵۲، مهر ۱۳۸۳، صفحه ۸.