ذاکر: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | ||
| − | + | «ذاکر»، اسم فاعل از (ذکر) صفت فعل الهى به معناى تقدیس کردن و بزرگ داشتن و یادآورى است.<ref>اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج۱، ص۴۹۱.</ref> و در مورد [[الله|خداوند]] سبحان به معناى '''یادآوردن بنده با اعطاى نعمت''' است.<ref>المیزان، ج۱، ص۳۳۹.</ref> فعل آن یک بار در [[قرآن]] به خداوند نسبت داده شده است: {{متن قرآن|«فَاذْکرُونی أَذْکرْکم...»}}. ([[سوره بقره]]، ۱۵۲) | |
| − | |||
| − | فعل آن | ||
| + | و در [[حدیث]] است که «فاذکرونى اذکرکم بنعمتى»<ref>همان، ص ۳۴۰.</ref> و نیز «فاذکرونى اذکرکم بمغفرتى».<ref>همان، ص ۳۴۲.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | فرهنگ قرآن، جلد | + | * فرهنگ قرآن، جلد ۱۴، صفحه ۲۳۵. |
[[رده:اسماء و صفات الهی]] | [[رده:اسماء و صفات الهی]] | ||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۲۸
«ذاکر»، اسم فاعل از (ذکر) صفت فعل الهى به معناى تقدیس کردن و بزرگ داشتن و یادآورى است.[۱] و در مورد خداوند سبحان به معناى یادآوردن بنده با اعطاى نعمت است.[۲] فعل آن یک بار در قرآن به خداوند نسبت داده شده است: «فَاذْکرُونی أَذْکرْکم...». (سوره بقره، ۱۵۲)
و در حدیث است که «فاذکرونى اذکرکم بنعمتى»[۳] و نیز «فاذکرونى اذکرکم بمغفرتى».[۴]
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۱۴، صفحه ۲۳۵.
