دانشنامه اسلامی:شیوه ارجاع به منابع
شیوه ارجاع به منابع
ارجاع به منابع در متن یا پاورقی متناسب با نوع منبع به شیوه‌های زیر است:
- الف) کتاب: نام و نام‌خانوادگی مولف؛ عنوان کتاب، محل نشر: نام انتشارات، نوبت چاپ، سال چاپ؛ جلد، صفحه.
مثال: مرتضي مطهري؛ جهاد، تهران: صدرا، چاپ هفتم، 1373؛ ص 42.
در شیوه پیشنهادی ما برای ارجاع، سه بخش نام منبع و نویسنده، مشخصات نشر کتاب و آدرس مطلب با نقطه ویرگول از هم جدا شده‌اند. ترتیب و شیوه پیشنهادی لازم‌الاجرا نیست و در صورتی که مشخصات کتاب را به صورت کامل آورده‌اید همان کافی است و نیازی به ویراستاری مجدد نیست. مهم آن است که خواننده بتواند دقیقاً به مطلب مورد ارجاع شما برسد.
- ب) مقاله: نام نویسنده و نام‌خانوادگی نویسنده؛ عنوان مقاله؛ نام مجله، شماره مسلسل، زمان انتشار؛ صفحات درج مقاله، صفحه مطلب نقل شده.
مثال: اصغر افتخاری، امنيت ملي: رهيافت‌ها و آثار؛ فصلنامه مطالعات راهبردي، پيش شماره 2، تابستان 77، صص 60ـ27، ص 29.
در نوشتن مشخصات نشریه می‌توانید به یکی از دو مورد شماره مسلسل یا زمان دقیق انتشار اکتفا کنید.
- ج) پایان‌نامه: عنوان پایان‌نامه؛ نام پژوهشگر و نام‌خانوادگی پژوهشگر، نام دانشگاه ارائه پایان‌نامه، استاد راهنما: نام و نام‌خانوادگی استاد راهنما، صفحه.
- د) وب‌گاهها: در صورتی که مطمئن شدیم مطلب مربوطه تولید همان سایت است.
برای یادکرد کل یک وبگاه بدون اشاره به یک سند یا صفحهٔ خاص بر روی آن وبگاه می‌توان به سادگی، آدرس وبی (URL) آن را در متن مقاله آورد. در این موارد با توجه به این که به کلیت یک وبگاه اشاره می‌کنید و نه به محتویاتی خاص بر روی آن، بنابراین احتیاجی به ذکر تاریخ بازدید اطلاعات از آن وبگاه نیست. اما برای یادکرد صفحات وب خاص باید یک تاریخ بازدید هم نوشته شود.
تاریخ بازدید به خواننده کمک می‌کند که از طریق ابزارهایی مانند بایگانی اینترنت دقیقاً نسخه‌ای که مدنظر شماست را بازیابی کند. در مورد مقالاتی که از طریق یک وبگاه منتشر می‌شوند و تاکنون در نشریه‌ای چاپ نشده‌اند به شیوه زیر عمل شود:
نام نويسنده، عنوان سند، پايگاه وبي، تاريخ ایجاد (یا بازبینی در صورت وجود)، نشاني اينترنتي مطلب، تاریخ بازدید.
توجه داشته باشید که شما می‌توانید با استفاده از "شیوه پیوند به بیرون" برای خواننده امکان دسترسی سریع به متن مورد نظر را ایجاد کنید.
