حفیّ (اسم الله)

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

حفىّ از «حَفِىَ» به معناى مبالغه در اكرام و نيكوكار لطيف است‌؛ بدين معنا كه با دقت، نيازها را پيگيرى و آنها را يكى پس از ديگرى برطرف مى‌سازد. اين واژه به معناى عالم هم آمده است.

اين صفت درباره خداوند به معناى بسيار نيكوكار در آيه 47 سوره مریم(19) بيان شده است.

منابع

فرهنگ قرآن، جلد 10.