حدیث مرفوع‌‌: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '-------- '''حديث مَرفوع:''' از اقسام خبر واحد. حديث مرفوع - از اصطلاحات علم درايه و - د...' ایجاد کرد)
 
جز
سطر ۱: سطر ۱:
--------
+
===حدیث مرفوع‌‌===
  
'''حديث مَرفوع:'''
+
'''حدیث مَرفوع:'''
  
 
از اقسام خبر واحد.
 
از اقسام خبر واحد.
  
حديث مرفوع - از اصطلاحات علم درايه و - در دو معنا بكار رفته است:
+
حدیث مرفوع - از اصطلاحات علم درایه و - در دو معنا بكار رفته است:
  
# حديثى كه يك - يا بيشتر از يك - راوى آن از ميانه يا آخر سند آن افتاده باشد، با تصريح به لفظ رفع مانند آن كه گفته شود: «روى الكلينى عن على بن ابراهيم، عن ابيه، رَفَعَهُ عن ابى عبدالله عليه‌السلام» اين نوع رفع، مصداق حديث مرسل است.
+
# حدیثى كه یك - یا بیشتر از یك - راوى آن از میانه یا آخر سند آن افتاده باشد، با تصریح به لفظ رفع مانند آن كه گفته شود: «روى الكلینى عن على بن ابراهیم، عن ابیه، رَفَعَهُ عن ابى عبدالله علیه‌السلام» این نوع رفع، مصداق حدیث مرسل است.
  
# حديثى كه آخر سند آن به قول يا فعل و يا تقرير معصوم عليه‌السلام اضافه شود؛ خواه در سند آن ارسال باشد يا نباشد، مانند اينكه صحابى امام بگويد: [[امام صادق]] عليه‌السلام چنين فرمود يا ديدم امام چنين كارى كرد يا من در محضر امام فلان كار را كردم و آن حضرت انكار نكرد. حديث مرفوع به معناى دوم از اقسام مشترك بين چهار قسم اصلى حديث است.<ref> وصول الاخيار/ 103-104؛ نهاية الدراية (سيد حسن صدر)/ 182-183.</ref>
+
# حدیثى كه آخر سند آن به قول یا فعل و یا تقریر معصوم علیه‌السلام اضافه شود؛ خواه در سند آن ارسال باشد یا نباشد، مانند اینكه صحابى امام بگوید: [[امام صادق]] علیه‌السلام چنین فرمود یا دیدم امام چنین كارى كرد یا من در محضر امام فلان كار را كردم و آن حضرت انكار نكرد. حدیث مرفوع به معناى دوم از اقسام مشترك بین چهار قسم اصلى حدیث است.<ref> وصول الاخیار/ 103-104؛ نهایة الدرایة (سید حسن صدر)/ 182-183.</ref>
  
 
==پانویس ==
 
==پانویس ==
سطر ۱۵: سطر ۱۵:
 
===منابع===
 
===منابع===
  
جمعى از پژوهشگران زير نظر سيد محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم‌السلام، جلد 3، صفحه 271‌.
+
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 271‌.

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۹

حدیث مرفوع‌‌

حدیث مَرفوع:

از اقسام خبر واحد.

حدیث مرفوع - از اصطلاحات علم درایه و - در دو معنا بكار رفته است:

  1. حدیثى كه یك - یا بیشتر از یك - راوى آن از میانه یا آخر سند آن افتاده باشد، با تصریح به لفظ رفع مانند آن كه گفته شود: «روى الكلینى عن على بن ابراهیم، عن ابیه، رَفَعَهُ عن ابى عبدالله علیه‌السلام» این نوع رفع، مصداق حدیث مرسل است.
  1. حدیثى كه آخر سند آن به قول یا فعل و یا تقریر معصوم علیه‌السلام اضافه شود؛ خواه در سند آن ارسال باشد یا نباشد، مانند اینكه صحابى امام بگوید: امام صادق علیه‌السلام چنین فرمود یا دیدم امام چنین كارى كرد یا من در محضر امام فلان كار را كردم و آن حضرت انكار نكرد. حدیث مرفوع به معناى دوم از اقسام مشترك بین چهار قسم اصلى حدیث است.[۱]

پانویس

  1. وصول الاخیار/ 103-104؛ نهایة الدرایة (سید حسن صدر)/ 182-183.

منابع

جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 271‌.