ايّام البيض‌‌‌: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اصلاح رده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''''سیزده، چهارده و پانزدهم هر ماه.'''''
+
{{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}}
  
علت نامگذارى این سه روز به ایام البیض، مهتابى بودن شب‌هاى آن‌ها است كه ماه با غروب خورشید، طلوع، و تا‌ طلوع آن نورافشانى مى‌كند. تعریف ایام البیض به این سه روز، در میان فقیهان مشهور است<ref> الحدائق الناضرة، 13/361 و جواهر الكلام 17/94-97.</ref> و قول مقابل، تعریف آن به پنج‌شنبه دهه اول و دهه آخر و چهارشنبه دهه وسط هر ماه است.<ref> فقه ابن ابى عقیل/277 و مختلف الشیعة 3/512.</ref> از آن به مناسبت در باب صوم سخن رفته است.
+
'''سیزده، چهارده و پانزدهم هر ماه.'''
 +
 
 +
علت نامگذارى این سه روز به ایام البیض، مهتابى بودن شب‌هاى آن‌ها است كه ماه با غروب خورشید، طلوع، و تا‌ طلوع آن نورافشانى مى‌كند. تعریف ایام البیض به این سه روز، در میان فقیهان مشهور است<ref> الحدائق الناضرة، 13/361 و جواهرالكلام 17/94-97.</ref> و قول مقابل، تعریف آن به پنج‌شنبه دهه اول و دهه آخر و چهارشنبه دهه وسط هر ماه است.<ref> فقه ابن ابى عقیل/277 و مختلف الشیعة 3/512.</ref> از آن به مناسبت در باب صوم سخن رفته است.
  
 
از ایامى كه روزه در آن‌ها به طور ویژه داراى فضیلت بسیار است، ایّام البیض است.
 
از ایامى كه روزه در آن‌ها به طور ویژه داراى فضیلت بسیار است، ایّام البیض است.
  
==پانویس ==
+
==پانویس==
<references />
+
<references/>
 +
 
 
==منابع==
 
==منابع==
 +
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌1، ص 740.
  
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌1، ص 740
 
 
[[رده:آداب روزهای خاص]]
 
[[رده:آداب روزهای خاص]]
 
[[رده:روزه]]
 
[[رده:روزه]]

نسخهٔ ‏۳۱ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۵۹

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


سیزده، چهارده و پانزدهم هر ماه.

علت نامگذارى این سه روز به ایام البیض، مهتابى بودن شب‌هاى آن‌ها است كه ماه با غروب خورشید، طلوع، و تا‌ طلوع آن نورافشانى مى‌كند. تعریف ایام البیض به این سه روز، در میان فقیهان مشهور است[۱] و قول مقابل، تعریف آن به پنج‌شنبه دهه اول و دهه آخر و چهارشنبه دهه وسط هر ماه است.[۲] از آن به مناسبت در باب صوم سخن رفته است.

از ایامى كه روزه در آن‌ها به طور ویژه داراى فضیلت بسیار است، ایّام البیض است.

پانویس

  1. الحدائق الناضرة، 13/361 و جواهرالكلام 17/94-97.
  2. فقه ابن ابى عقیل/277 و مختلف الشیعة 3/512.

منابع

جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌1، ص 740.