ابوالفرج اصفهانی

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نام کامل علی بن حسین بن محمد بن احمد بن هیثم
زادروز 284 قمری
زادگاه اصفهان
وفات 356 قمری
مدفن بغداد

Line.png


آثار

الاغانى،الاماء الشواعر؛ الدیارات؛ مقاتل الطالبین؛اعیان الفرس؛ آداب الفرباء من اهل الفضل و الاداب؛


علی بن حسین بن محمد بن هیثم ابوالفرج اصفهانى(284-356ه.ق)، مورخ، محدث، ادیب، شاعر و موسیقیدان توانا بود.

ولادت و تحصیلات

علی بن حسین بن محمد بن هیثم ابوالفرج اصفهانى در سال 284 قمری در اصفهان متولد شد و در بغداد رشد و نمو یافت و نزد ابن دُرَید و ابن‌ انبارى و محمد بن جریر طبرى تحصیل كرد. وى از على بن عباس بجلى و محمد بن جعفر قتّات و ابوبكر بن درید و نفطویه حدیث شنید.

دارقطنى و ابراهیم بن احمد طبرى و ابوالفتح بن ابى‌ الفوارس از وى حدیث روایت كرده‌‌اند. ابوالفرج در ادبیات، نحو، لغت، تاریخ، سیر، انساب، طب، نجوم و حدیث متبحر بود و شعر را نیكو مى‌ گفت.

مذهب

ابوالفرج اصفهانی با اینکه نسب اموی داشت، شیعی زیدی بود و این را از عجایب شمرده‌اند.

تالیفات

مهمترین اثرش كه او را جاودانه ساخته، كتاب «الاغانى» است كه رجال قرن چهارم، مانند صاحب بن عباد و عضدالدوله‌ى دیلمى به آن توجه بسیار داشتند و گفته ‌اند كه عضدالدوله این كتاب را از خود در سفر و حضر دور نمى ‌داشت. از دیگر آثار وى: «الاماء الشواعر»؛ «الدیارات»؛ «مقاتل الطالبین»؛ «اعیان الفرس»؛ «آداب الفرباء من اهل الفضل و الاداب»؛ «اخبار جحظة البرمكى»، «اخبار الطفیلیین»؛ «اشعار الاماء والممالیك»؛ «جمهرة النسب»؛ «دعوة التجار»؛ «كتاب التنزیل فى امیرالمؤمنین علیه السلام»؛ «كتاب الخمارین والخمارات»؛ «كتاب الغلمان المغنین»؛ «مجرد الاغانى» و «دیوان» شعر.

وفات

وی در سال 356 قمری در بغداد درگذشت و همان جا دفن شد.


منابع