|
|
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آیه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 67 سوره زمر]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّماوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ».|سوره=39|آیه=67}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه==
| |
| − | | |
| − | خدا را نشناختند آنچنان که شایان شناخت اوست و در روز قیامت، زمین یکجا در قبضه اوست و آسمانها در هم پیچیده در ید قدرت او. منزه است و برتر از هر چه شریک او می پندارند.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | ابن عباس گوید: یکى از احبار و دانشمندان یهود به [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و سلم گذشت و گفت: یا اباالقاسم تو چگونه می‌گوئى که خداوند آسمانها و زمین و کوه‌ها و آب‌ها را در روز [[قیامت]] بر انگشتان خود دارد و سپس آن‌ها را مى جنباند و گوید: اینک من پادشاهم و کجایند پادشاهان دنیا، پیامبر از گفتار یهودى مزبور به خنده افتاد. در عین حالى که گفتار او را تصدیق می‌نمود سپس این آیة نازل گردید.<ref> صحیح ترمذى و تفسیر کشف الاسرار.</ref>
| |
| − | | |
| − | سعید بن جبیر گوید: یهودیان در صفات خداوند به صحبت پرداخته بودند و چیزهائى مى گفتند که از روى علم و دانش نبود سپس این آیة نازل شد.<ref> تفسیر ابن ابى حاتم.</ref>
| |
| − | | |
| − | ربیع بن انس گوید: وقتى که آیه «وَسِعَ کرْسِیهُ السَّماواتِ وَالْأَرْضَ آیه 255 [[سوره بقره]]» نازل گردید، گفتند: یا رسول الله کرسى را می‌دانیم که چیست ولى عرش چگونه است؟ سپس این آیة نازل شد.<ref> تفسیر ابن ابى المنذر.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 682.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | * [[سوره زمر]]
| |
| − | * [[سوره زمر/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | {{قرآن}}
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره زمر]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
