آیه سحر: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۴ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۴:۴۳

صد و دومین آیه سوره بقره/ 2 را «آیه سحر» خوانده‌اند.^[۱] در این آیه، به یادگیرى سحر به وسیله گروهى از مردم بابل اشاره و بر این نكته تأكید شده كه جادوگران، بدون اجازه الهى به هیچ كس نمى‌توانند آسیب برسانند:

وَاتَّبَعُواْ مَا تَتْلُواْ الشَّيَاطِينُ عَلَى مُلْكِ سُلَيْمَانَ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ وَلَـكِنَّ الشَّيْاطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى يَقُولاَ إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلاَ تَكْفُرْ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ وَلَقَدْ عَلِمُواْ لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِي الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ لَوْ كَانُواْ يَعْلَمُونَ

[2–102] (مشاهده آیه در سوره)

در شأن نزول این آیه گفته‌اند: وقتى كافران، سلیمان علیه‌السلام را به سحر متهم كردند، رسول ‌خدا صلى الله علیه و آله آنان را از این نسبت برحذر داشت و این آیه در تأیید رسول خدا صلى الله علیه و آله نازل شد و ساحت سلیمان را از سحر مبرا ساخت.^[۲]

پانویس

↑ التمهید، ج‌ 3، ص‌ 229.
↑ روض الجنان، ج‌ 2، ص‌ 75.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 386

[1] التمهید، ج‌ 3، ص‌ 229.

[2] روض الجنان، ج‌ 2، ص‌ 75.

[۱]

[۲]

@@ سطر ۱: / سطر ۱: @@
-===آیه سحر===
 صد و دومین آیه [[سوره بقره]]/ 2 را «آیه سحر» خوانده‌اند.<ref> التمهید، ج‌ 3، ص‌ 229.</ref> در این آیه، به یادگیرى سحر به وسیله گروهى از مردم بابل اشاره و بر این نكته تأكید شده كه جادوگران، بدون اجازه الهى به هیچ كس نمى‌توانند آسیب برسانند:
-'''''«و‌اتَّبَعوا مَا تَتلُوا الشَیطینُ عَلى مُلكِ سُلیمنَ و مَا كَفرَ سُلیمنُ ولكِنَّ الشَّیطینَ كَفَروا یُعَلِّمونَ النّاسَ السِّحرَ... و مَا هُم بِضارِّینَ بِهِ مِن أَحد إِلاّ بِإذنِ اللّهِ...».'''''
+{{قرآن در قاب|  وَاتَّبَعُواْ مَا تَتْلُواْ الشَّيَاطِينُ عَلَى مُلْكِ سُلَيْمَانَ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ وَلَـكِنَّ الشَّيْاطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى يَقُولاَ إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلاَ تَكْفُرْ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ وَلَقَدْ عَلِمُواْ لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِي الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ لَوْ كَانُواْ يَعْلَمُونَ|سوره=2|آیه=102}}
 در شأن نزول این آیه گفته‌اند: وقتى كافران، سلیمان علیه‌السلام را به سحر متهم كردند، [[رسول ‌خدا]] صلى الله علیه و آله آنان را از این نسبت برحذر داشت و این آیه در تأیید رسول خدا صلى الله علیه و آله نازل شد و ساحت سلیمان را از سحر مبرا ساخت.<ref> روض الجنان، ج‌ 2، ص‌ 75.</ref>
@@ سطر ۱۳: / سطر ۱۱: @@
 علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 386
 [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
+[[رده:آیات سوره بقره]]

آیه سحر: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۴ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۴:۴۳

پانویس

منابع

منوی ناوبری

ابزارهای شخصی

فضاهای نام

گویش‌ها

بازدیدها

بیشتر

جستجو

ناوبری

ابزارها

در دانشنامه‌های همسو

پیمایش‌گر قرآن

سایر سایت‌ها