آيه صالح المؤمنين
آیه صالح المؤمنین
آیه 4 سوره تحریم/66 را «آیه صالح المؤمنین» نامیده‌اند:[۱]
«إِن تَتوبَا إِلَى اللّهِ فَقد صَغتْ قُلوبُكما وَ إِن تَظهَرا عَلیهِ فَإِنَّ اللّهَ هُو مَولَلهُ و جِبرِیلُ و صَلِحُ المُؤمِنینَ و المَللكةُ بَعدَ ذلِكَ ظَهِیرٌ».
در این آیه، دو تن از همسران پیامبر صلى الله علیه و آله را كه به آزار حضرت اقدام كردند؛ عتاب كرده، مى‌فرماید: اگر از كار خود توبه كنید، بهتر است؛ زیرا دل‌هایتان منحرف شده و اگر بر ضد او به یكدیگر كمك كنید، در حقیقت خدا خود سرپرست او است و جبرئیل و «صالح المؤمنین» نیز یاور اویند و گذشته از این، فرشتگان هم به او یارى مى‌رسانند.
بر اساس شأن نزول‌ها، مقصود از این دو زن، حفصه و عایشه‌اند. ابن عباس مى‌گوید: از عمر بن خطاب پرسیدم: دو زنى كه با رسول خدا صلى الله علیه و آله دشمنى كردند، كیست‌اند؟ گفت: عایشه و حفصه.[۲] بر اساس روایات شیعه و سنى، مقصود از صالح المؤمنین، على علیه‌السلام است.[۳]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 390
