آيه صالح المؤمنين
-
آيه 4 سوره تحريم/66 را «آيه صالح المؤمنين» ناميده‌اند:[۱]
«إِن تَتوبَا إِلَى اللّهِ فَقد صَغتْ قُلوبُكما وَ إِن تَظهَرا عَليهِ فَإِنَّ اللّهَ هُو مَولَلهُ و جِبرِيلُ و صَلِحُ المُؤمِنينَ و المَللكةُ بَعدَ ذلِكَ ظَهِيرٌ».
در اين آيه، دو تن از همسران پيامبر صلى الله عليه و آله را كه به آزار حضرت اقدام كردند؛ عتاب كرده، مى‌فرمايد: اگر از كار خود توبه كنيد، بهتر است؛ زيرا دل‌هايتان منحرف شده و اگر بر ضد او به يكديگر كمك كنيد، در حقيقت خدا خود سرپرست او است و جبرئيل و «صالح المؤمنين» نيز ياور اويند و گذشته از اين، فرشتگان هم به او يارى مى‌رسانند.
بر اساس شأن نزول‌ها، مقصود از اين دو زن، حفصه و عايشه‌اند. ابن عباس مى‌گويد: از عمر بن خطاب پرسيدم: دو زنى كه با رسول خدا صلى الله عليه و آله دشمنى كردند، كيست‌اند؟ گفت: عايشه و حفصه.[۲] بر اساس روايات شيعه و سنى، مقصود از صالح المؤمنين، على عليه‌السلام است.[۳]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 390
