آيه صالح المؤمنين

آیه 4 سوره تحریم/66 را «آیه صالح المؤمنین» نامیده‌اند:

إِن تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا وَإِن تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَلِكَ ظَهِيرٌ

[2–1] (مشاهده آیه در سوره)

در این آیه، دو تن از همسران پیامبر صلى الله علیه و آله را كه به آزار حضرت اقدام كردند؛ عتاب كرده، مى‌فرماید: اگر از كار خود توبه كنید، بهتر است؛ زیرا دل‌هایتان منحرف شده و اگر بر ضد او به یكدیگر كمك كنید، در حقیقت خدا خود سرپرست او است و جبرئیل و «صالح المؤمنین» نیز یاور اویند و گذشته از این، فرشتگان هم به او یارى مى‌رسانند.

بر اساس شأن نزول‌ها، مقصود از این دو زن، حفصه و عایشه‌اند. ابن عباس مى‌گوید: از عمر بن خطاب پرسیدم: دو زنى كه با رسول خدا صلى الله علیه و آله دشمنى كردند، كیست‌اند؟ گفت: عایشه و حفصه. بر اساس روایات شیعه و سنى، مقصود از صالح المؤمنین، على علیه‌السلام است.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 390