آيه توبه
نسخهٔ تاریخ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۱ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
آیه توبه
آیه 37 سوره بقره/2 را «آیه توبه» نامیده‌اند.[۱] بر اساس این آیه، حضرت آدم علیه‌السلام (پس از آن كه دچار لغزش شد و از درخت ممنوع خورد) از پروردگارش كلماتى را دریافت و خداوند توبه او را پذیرفت:
«فَتَلقّى ءَادمُ مِن رَبّهِ كَلِمت فَتابَ عَلیهِ إِنّهُ هُو التّوّاب الرَّحیمُ».
پانویس
- ↑ تتمة المراجعات، ص 57.
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 379
