آيه توبه
نسخهٔ تاریخ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۰ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 37 سوره بقره/2 را «آيه توبه» ناميده‌اند.<ref> تتمة المراجعات، ص 57.</ref> بر ...' ایجاد کرد)
-
آيه 37 سوره بقره/2 را «آيه توبه» ناميده‌اند.[۱] بر اساس اين آيه، حضرت آدم عليه‌السلام (پس از آن كه دچار لغزش شد و از درخت ممنوع خورد) از پروردگارش كلماتى را دريافت و خداوند توبه او را پذيرفت:
«فَتَلقّى ءَادمُ مِن رَبّهِ كَلِمت فَتابَ عَليهِ إِنّهُ هُو التّوّاب الرَّحيمُ».
پانویس
- ↑ تتمة المراجعات، ص 57.
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 379
