آيه بشارت

-

برخى بخش پايانى آيه 34 سوره حج/ 22 را كه به فروتنان پاك دل بشارت مى دهد، «آيه بشارت» ناميده اند. «وَ بَشّرِ المُخبِتِين».

آيه 35 همين سوره به وصف اين انسان هاى فروتن مى پردازد كه هنگام ياد خدا، دل هايشان مى ترسد و بر آنچه به آن ها مى رسد، شكيبايند و نماز به پاى مى دارند و انفاق مى كنند:

«وَ بَشّرِ المُخبِتينَ × الّذينَ إِذَا ذُكِرَاللّهُ وجِلَت قُلوبُهُم والصبِرينَ عَلى مَا أَصابَهُم والمُقِيمِى الصَّلوةِ و مِمّا رَزَقنهُم يُنفِقونَ».

بعضى دومين آيه سوره يونس/ 10 را آيه بشارت ناميده اند.

«و بَشّرِ الَّذينَ ءَامَنوا أنَّ لَهُم قَدَم صِدقٍ عِندَ رَبّهِم».

بر اساس رواياتى، امام على عليه‌السلام در آيه نخست از «مخبتين» (فروتنان و خاشعان) شمرده شده و آيه دوم نيز بر ولايت على عليه‌السلام تطبيق شده است.

پانویس

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 376-375