آيه بشارت: تفاوت بین نسخه‌ها
جز |
(تعیین رده) |
||
| سطر ۱۵: | سطر ۱۵: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
| − | + | ==منابع== | |
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 376-375 | علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 376-375 | ||
| + | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
نسخهٔ ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۲۳
آیه بشارت
برخى بخش پایانى آیه 34 سوره حج/ 22 را كه به فروتنان پاك دل بشارت مى دهد، «آیه بشارت» نامیده اند.[۱] «وَ بَشّرِ المُخبِتِین».
آیه 35 همین سوره به وصف این انسان هاى فروتن مى پردازد كه هنگام یاد خدا، دل هایشان مى ترسد و بر آنچه به آن ها مى رسد، شكیبایند و نماز به پاى مى دارند و انفاق مى كنند:
«وَ بَشّرِ المُخبِتینَ × الّذینَ إِذَا ذُكِرَاللّهُ وجِلَت قُلوبُهُم والصبِرینَ عَلى مَا أَصابَهُم والمُقِیمِى الصَّلوةِ و مِمّا رَزَقنهُم یُنفِقونَ».
بعضى دومین آیه سوره یونس/ 10 را آیه بشارت نامیده اند.[۲]
«و بَشّرِ الَّذینَ ءَامَنوا أنَّ لَهُم قَدَم صِدقٍ عِندَ رَبّهِم».
بر اساس روایاتى، امام على علیه‌السلام در آیه نخست از «مخبتین» (فروتنان و خاشعان) شمرده شده[۳] و آیه دوم نیز بر ولایت على علیه‌السلام تطبیق شده است.[۴]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 376-375
