آيت الله سيد یونس اردبيلی
{منبع اين نوشتار يک سايت است. آن را با نوشته خودتان جايگزين کنيد.}
حاج سيد یونس موسوی اردبيلی فرند آيت الله ميرزا فتح علی اردبيلی یکی از آيات و مراجع بزرگ مشهد در قرن اخير است. معظم له مجتهدی محقق، فقيهی اصولی و دانشمندی پارسا و مجاهد بود. در سال 1293 در شهر اردبيل متولد شد و بعد از پيمودن تحصيلات مقدماتی چند سالی از حضور علمای بزرگ زنجان ادبيات عرب و دروس فقه و اصول و حکمت و کلام و منطق را تکميل نموده، رهسپار نجف اشرف گرديد.
آيت الله اردبيلی متجاوز از سی و پنج سال در حوزه نجف و ساير شهرهای عتبيات از محضر اساتيد متعدد برخوردار بود. بيشتر مراتب علمی و اجتهاد او از محضر پر فيض و پربرکت آخوند خراسانی و علامه یزدی نصيبش گرديد. و خود به درجه استادی و اجتهاد رسيد و در سلک مدرسين نجف قرار گرفت. مرحوم اردبيلی در سال 1346 از عراق وارد زادگاه خويش گرديد ولی ديری نگذشت که رحل اقامت به قصد تربيت و تدريس علما در مشهد مقدس افکند و مردم آن شهر و فضلا مقدم او را گرامی داشتند و چند سال در رأس علما و مراجع و مدرسين حوزه مشهد کوشش می فرمود، تا آنکه در سال 1353 به علت اعتراض شديد به کشتار بی رحمانه مردم مشهد و حادثه مسجد گوهرشاد توسط رضا خان قلدر و ايادی او دستگير شده و سرانجام او را به زادگاهش تبعيد نمودند و حدود هشت ساله ناگزير در شهر خود منشأ خدمات و آثار ارزنده گرديده و در پيشرفت مکتب جعفری به خوبی پيش رفت.
مرحوم اردبيلی بعد از سقوط رضاخان مجددا عازم مشهد مقدس گرديد و تا پايان عمر در رديف مراجع و آيات و مدرسين حوزه به تدريس علما و ترويج مذهب اشتغال داشت. عصر اين سيد بزرگوار مقارن زعامت آيت الله بروجردی در قم بود. معظم له کتاب معتقدات قاصر را در اصول عقايد و رسائلی در شرح و حاشيه عروه، قاعدۀ لاضرر، صلوة مسافر، و رســـاله ای در عمل مقلدين خويش به رشته تحرير برد و سرانجام اين مرجع بزرگ در سال 1377 در مشهد مقدس جهان فانی را وداع نمود و با مرگ او ثلمه ای بر پيکر اسلام و تشيع و شيعيان مشهد وارد شد.
منبع:سايت شعائر
