سید ماجد بحرانی
سید ماجد بن هاشم حسینی بحرانی (متوفی ۱۰۲۸ ق)، از علماى بزرگ شیعه در قرن یازدهم هجرى و از شاگردان شیخ بهایى است. وى، فقیهى محقق و دانشمندى فصیح و خوش‌بیان و شاعرى ادیب بود. ملامحسن فیض کاشانی از شاگردان اوست.
| نام کامل | سید ماجد بن هاشم حسینی بحرانی |
| زادگاه | بحرین |
| وفات | ۱۰۲۸ قمری |
| مدفن | شیراز |
|
| |
| اساتید |
شیخ بهایى، محمد بن احمد بن خاتون،... |
| شاگردان |
ملامحسن فیض کاشانى، محمد بن حسن بحرانی، محمد بن علی مقشاعی،... |
| آثار |
رساله یوسفیه، سلاسل حدید، وجیزه بدیعیه، حاشیه شرایع، حاشیه بر معالم،... |
محتویات
ولادت
سید جمال‌الدین ماجد بن هاشم بن علی حسینی بحرینى، در روستای در جدِّ حَفص بحرین به دنیا آمد. وی در کودکی یک چشم خود را از دست داد.
استادان و شاگردان
سید ماجد بحرانی در بحرین به تحصیل علوم دینی پرداخت و در تحصیل چنان کوششی از خود نشان داد که برخی از منابع او را در مذاهب مختلف فقهی مجتهد دانسته‌اند.
سید بحرانی، از معاصرین شیخ بهایى بود و از او استفاده نمود و اجازه روایت داشت. از دیگر استادان او می‌توان به محمد بن احمد بن خاتون (متوفی ۱۰۳۸ ق) اشاره کرد.
سید ماجد، از اساتید ملامحسن فیض کاشانى بود و مرحوم فیض در آغاز کتاب وافى به ذکر استاد و اوصاف وى اشاره نموده است. برخی دیگر از شاگردان او عبارتند از: محمد بن حسن بحرانی، محمد بن علی مقشاعی، احمد بن عبدالسلام بحرانی، جمال‌الدین فسایی و... .
آثار و تألیفات
- رساله یوسفیه، درباره اعتقادات شیعه و نیز احکام نماز،
- سلاسل حدید،
- وجیزه بدیعیه،
- حاشیه «شرایع»،
- حاشیه اثنی‌عشریه،
- حواشى او بر «معالم»،
- حواشى بر «تهذیب» شیخ طوسی،
- رساله در مقدمه واجب،
- دیوان بزرگ شعر.
فعالیتهای اجتماعی
سید بحرانی مدتی منصب امامت جمعه در بحرین را عهده‌دار شد و به علاوه متولی عهده دار امور قضاوت آنجا گردید.
او سپس راهی شیراز شد و آن شهر را که تا آن زمان کمتر مورد توجه طلاب علوم دینی بود، حوزه درس و بحث خویش قرار داد و به عنوان شیخ‌الاسلام شیراز شناخته شد. بحرانی همچنین امامت جمعه و نیز منصب قضاوت شیراز را عهده‌دار شد و تا پایان عمر در آنجا ماند.
در نظر عالمان
- سید على خان مدنى، در کتاب «سلافه» مى‌نویسد: سید ماجد، بزرگ‌تر و عالى‌مقام‌تر از آن است که نیازمند به توصیف باشد. دریاها از توصیف و تمجید او شرمنده‌اند. سید، دانشمند پاک‌طینتى است که همیشه آرامش و وقار را توأم با علم و ادب دارا بود.
- صاحب روضات در وصف او مى‌گوید: این بزرگوار، سیدى محقق و مدقق و سراینده‌اى ادیب بود. در تألیف سلیقه‌اى ارزنده و بى‌مانند، مخصوص به خود داشت؛ گفتار عالمانه خود را در کمال فصاحت و بلاغت و بادقت نظر ایراد مى‌نمود. او، به هنگام خطبه سرایى در آغاز نماز جمعه بر اثر شیوایى و فصاحتى که داشت، براى شنیدن آن گوش‌ها از هم سبقت مى‌گرفتند و مجذوب او مى‌شدند.
وفات
سید ماجد بحرانی در شب ۲۱ رمضان ۱۰۲۸ قمری درگذشت و در جوار امام‌زاده شاه‌چراغ در شیراز به خاک سپرده شد.
منابع
- پایگاه شعائر
- ویکی نور
- ویکی شیعه
