دعای امام صادق علیه السلام در آخر رمضان

شیخ عباس قمی می نویسد: اين دعا را كه شيخ كلينى از امام صادق عليه السلام نقل كرده‌ است:

اَللَّهُمَّ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أَنْزَلْتَ فِيهِ الْقُرْآنَ وَ قَدْ تَصَرَّمَ‌

بار خدايا اين ماه رمضان است كه در آن قرآن را نازل فرمودى روى برتافت و درگذشت

وَ أَعُوذُ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ يَا رَبِّ أَنْ يَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَيْلَتِي هَذِهِ‌

و من به آبروى كريمت پروردگارا پناه مى ‌برم از اين كه سپيده دم اين شب بر من برآيد

أَوْ يَتَصَرَّمَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَلَكَ قِبَلِي تَبِعَةٌ أَوْ ذَنْبٌ تُرِيدُ أَنْ تُعَذِّبَنِي بِهِ يَوْمَ أَلْقَاكَ‌

يا بگذرد ماه رمضان و در عهده من از برايت مسئوليت يا بزهى ماند كه بدان خواهى روز ملاقات كيفرم دهى

منابع

مفاتيح الجنان، شيخ عباس قمی، مهر ثامن الائمه، چاپ سوم، اصفهان 82، ص445.