امامزاده سید محمد خلخال
به اعتقاد اهالی، سیّد محمد، از قبیله قریش عربستان بوده که در اوایل ورود اسلام به سرزمین ایران، از جانب اعراب برای تبلیغ دین اسلام به این منطقه مهاجرت نموده است و پس از ماندگاری و وفات در این مکان به خاک سپرده شده است. شهرت بقعه به امامزاده سید محمد قریش، فقط بدان جهت است که طایفه قریش منسوب به رسول خدا صلی الله علیه وآله است و ازاینرو خفته در مزار را سیّد محمد خواندهاند.
ساختمان بقعه، بنایى قدیمى است که متعلّق به دوره قاجار میباشد و در دوران پهلوى مرمّت شده است. بنای امامزاده بر خلاف بیشتر امامزاده ها که در قبرستان و خارج از روستا بودند، در داخل روستا قرار گرفته و اطراف آن را خانه ها و بناهای دیگر احاطه کرده است. بنای قدیمی دارای یک گنبد و دو منار است. در کنار بنای قدیمی و خشتی امام زاده، مسجد محله قرارگرفته است که دارای کتابخانه عمومی و شبستان می باشد.
این بنا دارای نمای حصیر بافت آجری است و بر روی منارها دو ردیف آجر فیروزه ای رنگ که در نما تنوع رنگ ظریفی ایجاد کرده است کار کرده اند. درب اصلی در ضلع جنوبی و یک پنجره در ضلع غربی نور این بنا را تأمین می کند. سقف این بنا از داخل چوبی و از بیرون شیروانی جنس حلبی می باشد. این بنا به شماره ۷۵۰۷ در تاریخ ۱۷/۱۲/۱۳۸۱ به ثبت آثار ملّی و تاریخی رسیده است.