آرامگاه حر بن یزید ریاحی
مرقد حرّ بن یزید ریاحى در فاصله حدود نه کیلومترى غرب شهر کربلا واقع شده است و علت اینکه جنازه او را به خارج از میدان معرکه منتقل کردند، این بود که قبیله او یعنى بنى‌تمیم خود را به میدان رسانده، جنازه او را برداشته و به مکان فعلى آورده و به خاک سپردند.
در سال ۹۱۴ ه.ق شاه اسماعیل صفوى موفق به فتح بغداد شد و همان سال گنبدى روى قبر حرّ بنا کرد و صحن کوچکى برایش ساخت و خادمى براى آن تعیین کرد. او اولین کسى بود که به ساختن مرقد حرّ اهتمام ورزید و موقوفاتى بر آن جارى نمود.
در تاریخ آورده اند که چون شاه اسماعیل به زیارت کربلا آمد، براى کشف حقیقتِ محل دفن حرّ، دستور داد قبر وى را بشکافند و با اینکار وى را با دستمالى بر پیشانى و جسدى تازه یافتند و چون شاه درباره آن دستمال پرسید، به او گفته شد هنگامیکه حرّ در میدان نبرد زخمى شد، امام حسین علیه السلام با دست مبارک خود این دستمال را بر پیشانى او بست. شاه اسماعیل دستور داد دستمال را باز کنند و چون دستمال را باز کردند، خون دوباره جارى شد و هرچه سعى کردند با دستمال دیگرى جلوى خون را بگیرند ممکن نشد؛ لذا شاه اسماعیل دستور بستن مجدد همان دستمال را داد و پس از آن قبر را با احترام زیادى بستند.
در سال ۱۳۲۵ ه.ق نیز به همت حسین شجاع السلطان مرقد حرّ بازسازى شد و در سال ۱۳۳۰ ه.ق سید عبدالحسین کلیدار آن را مجدداً بازسازى نمود.
حرّ بن یزید ریاحى مرقدى زیبا با گنبدى کاشیکارى شده دارد که اطراف آن را باغ و بوستان فراگرفته است و بر در اصلى مرقد ابیاتى به عربى نوشته شده که به مقام و منزلت حرّ اشاره مى کند.
منابع
- راهنماى اماکن زیارتى و سیاحتى در عراق، دکتر احسان مقدس، نشر معشر، تهران، ص۲۴۱.
