سوره هود
منبع: ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج12، ص: 3
نویسنده: فضل بن حسن طبرسی
بر طبق گفته بيشتر مفسرين: تمامى اين سوره مكى است، ولى قتاده گفته: تنها يك آيه آن يعنى آيه «أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَيِ النَّهارِ ...» در مدينه نازل شده است.
شماره آيات :
به گفته قراء كوفه: يكصد و بيست و سه آيه است، و بنا بر قول شاميان و پيشينيان از قراء مدينه (و باصطلاح مدنى اول) يكصد و بيست و دو آيه، و نزد ديگران يكصد و بيست و يك آيه است.
فضيلت اين سوره:
أبى بن كعب از رسول خدا- صلى اللَّه عليه و آله- روايت كرده كه فرمود: هر كس اين سوره را بخواند بشماره هر كس كه به نوح و هود و صالح و شعيب و لوط و ابراهيم و موسى (علیهم السلام)ايمان آورده و يا آنها را تكذيب كرده است ده حسنه به او عطا شود، و روز قيامت از سعيدان باشد.
و ثعلبى به سند خود از أبى جحيفه حديث كرده كه به رسول خدا- صلى اللَّه عليه و آله- عرض شد: اى رسول خدا! پيرى زود در شما اثر كرده!؟ حضرت فرمود: (آرى) سوره هود و امثال آن (يعنى) سوره حاقة و واقعه و «عم يتساءلون» و «هل اتاك حديث الغاشيه» مرا پير كرد.
و عياشى از امام باقر علیه السلام روايت كرده كه فرمود: هر كس سوره هود را در هر جمعه بخواند خداوند در روز قيامت او را در زمره پيامبران محشور سازد، و حسابش آسان گردد، و در آن روز عمل خطايى براى او باقى نماند.