ابراهیم بن الحصین
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ابراهیم بن حُصین ازدی
از شهدای کربلا و اصحاب دلاور امام حسین علیه السلام بود؛ از جمله کسانی که سیدالشهدا علیه السلام در لحظات تنهایی، نام برخی از یاران را میبرده و صدا میزده است: «وَ یا إبراهیمَ بنَ الحَصین...». رجز او در میدان نبرد چنین بود:
اَضرِبُ مِنکم مَفصَلا وَ ساقا × لِیهرَقَ الیومُ دَمی اِهراقا
وَ یرزَقَ المَوتَ أبُوإسحاقا × أعنی بَنِی الفاجِرَةِ الفُساقا.
وی بعد از ظهر عاشورا در کنار امام حسین علیه السلام به شهادت رسید.[۱]
پانویس
- ↑ دایرة المعارف تشیع، ج 1، ص 271.
منبع
جواد محدثی, فرهنگ عاشورا