رجال خاقانی (کتاب)

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع: کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی

نویسنده: محمدرضا ضمیری

مؤلف:

ابوالحسن شیخ على بن شیخ حسین بن شیخ عباس بن محمدعلى بن شیخ سالم خاقانى.(م 1334 ق)

زندگی‌نامه و اظهارنظرها:

وى در زهد و تقوا از نوادر روزگار بود و از محضر بزرگانى چون: شیخ اعظم انصارى و سید حسن شیرازى مدتى طولانى به تحصیل معارف و علم پرداخت. او یكى از ممتازترین و مقرب ترین شاگردان شیخ انصارى بود و بدین جهت است كه تقریرات درس حضرت شیخ را به صورت كامل نوشت.

ملا على بن میرزا خلیل تهرانى رازى نجفى در اجازه نقل حدیثى كه به وى داده است، اجتهاد وى را در اصول، فقه، رجال، درایه و علوم دیگر تصدیق نموده و از مراتب عالى تزكیه نفس و زهد و تقواى ایشان خبر داده است. همچنین مى فرماید، قبل از اجازه استخاره نمودم و در استخاره نیز به مقام عالى وى اشاره شده بود. ملا على رازى در آخر اجازه نامه سوگند یاد مى كند كه علم و عمل وى باعث تقویت دین و مكتب شده است.

استادان:

شیخ انصارى، سید حسن شیرازى (معروف به میرزاى شیرازى)، شیخ راضى آل شیخ خضر، شیخ ولى ملا على خلیلى.

شاگردان:

فرزندانش شیخ حسین، شیخ حسن...

تألیفات:

رسالة فى الدعوى بلامعارض، شرح المهمة الدمشقیة، تعلیقه بر معالم الاصول، رساله در اراضى، رساله در نكاح، رساله در طلاق، رساله در ارث، رساله در احكام رضاع، رساله در اصول لفظى و...

معرفى اجمالى كتاب:

از خصوصیات این كتاب این است كه بر شانزده فایده مترتب گردیده است و هر كدام ركن ركین و اساس در رجال به شمار مى آیند. مؤلف هر كدام از این فواید را به تفصیل توضیح داده و اقوال بزرگان این فن را به صورت كامل بیان كرده است؛ مثلاً مؤلف در فایده ششم به طور مفصل راجع به جرح و تعدیل بحث كرده است؛ اول تعریف جامعى از این اصطلاح كرده، آن گاه به این مسئله مهم پرداخته است كه جرح و تعدیل به چه چیز اثبات مى شود و در مقام تعارض آیا جرح مقدم است یا تعدیل و در این میان به تفصیل از دلایل مسئله و اقوال دیگر سخن گفته است.

در فائده دوم مؤلف علت احتیاج به علم رجال را بیان مى دارد و قول اخباری‌ها را كه منكر نیاز به علم رجال شده اند، با دلایل قوى رد مى كند.

شروح و تعلیقات:

سید صادق بحرالعلوم.

وضعیت نشر:

این كتاب به كوشش مركز النشر مكتب الاعلام الاسلامى در قم به سال 1404 ق چاپ و منتشر شده است.