تاج العلمای هندوستانی

{منبع اين نوشتار يک سايت است. آن را با نوشته خودتان جايگزين کنيد.}

تاج العلمای هندوستانی

سيد دلدار را فرزندی است عالم و حکيمی جامع، استادی ماهر که در حسن معاشرت و مجالست، در فصاحت کلام و نطق و بيان مسلمانان جهان را زبان زد خاص و عام بود. نام شريف او سيد محمد معروف به سلطان العلما. معظم له را فرزندی است به نام علی محمد مشهور به تاج العلما. تاج العلما مسلمانان هند را سرور و علمای بلاد مختلف را افضل و تدريس مکتب جعفری را اعلم بود.

مدرس تبريزی در ريحانة الادب حدود سی جلد کتاب ارزنده در علوم مختلف را از تصانيف او بر شمرده که اهم آنها از اين قرار است: احسن القصص درتفسير سورۀ یوسف عليه السلام، عماد اجتهاد در فقه، زاد قليل در کلام، گوهر شب در نماز شب، اثنی عشريه، ارشاد صائمين، مواعظ، تنبيه الاطفال، فصل خطاب، متن متين، شرح صغير، شرح وسيط، شرح کبير، هزار مسئله و...

بيننده ی عزيز: پدرش سلطان العلما در سال 1248 و فرزندش تاج العلما در سال 1312 در هندوستان وفات نمود و به کنار اجداد عظامش مدفون شد.

منبع:پایگاه شعائر