سوره شعراء/متن و ترجمه
 |
| درباره سوره شعراء (26) |
| آیات سوره شعراء |
| فهرست قرآن |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
1
طسم
طا، سین ، میم
2
تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ
اینهاست آیات این، کتاب روشنگر
3
لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ
شاید، از اینکه ایمان نمی آورند، خود را هلاک سازی
4
إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ
اگر بخواهیم ، از آسمان برایشان آیتی نازل می کنیم که در برابر آن به خضوع سر فرود آورند
5
وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ
برایشان هیچ سخن تازه ای از خدای رحمان نازل نمی شود، جز آنکه از آن اعراض می کنند
6
فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاء مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون
پس تکذیبش کردند زودا که خبر آن چیزهایی که مسخره اش می کردند به ایشان، برسد
7
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ
آیا به زمین ننگریسته اند که چه قدر از هر گونه گیاهان نیکو در آن رویانیده ایم
8
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
در این عبرتی است ولی بیشترشان ایمان نمی آورند
9
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
به راستی پروردگار تو پیروزمند و مهربان است
10
وَإِذْ نَادَى رَبُّكَ مُوسَى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ
و پروردگارت موسی را ندا داد که : ای موسی ، به سوی آن مردم ستمکار برو:
11
قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَلَا يَتَّقُونَ
قوم فرعون آیا نمی خواهند پرهیزگار شوند ?
12
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ
گفت : ای پروردگار من ، می ترسم که دروغگویم خوانند
13
وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَى هَارُونَ
و دل من تنگ گردد و زبانم گشاده نشود هارون را پیام بفرست
14
وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ
و بر من، به گناهی ادعایی دارند، می ترسم که مرا بکشند
15
قَالَ كَلَّا فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ
گفت : هرگز، آیات مرا هر دو نزد آنها ببرید، ما نیز با شما هستیم وگوش فرا می دهیم
16
فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ
پس نزد فرعون روید و بگویید: ما رسول پروردگار جهانیان هستیم ،
17
أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ
که بنی اسرائیل را با ما بفرستی
18
قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ
گفت : آیا به هنگام کودکی نزد خود پرورشت ندادیم و تو چند سال از عمرت را در میان ما نگذرانیدی ?
19
وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ
و آن کار را که ازتو سر زد مرتکب نشدی ? پس تو کافر نعمتی
20
قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ
گفت : آن وقت که چنان کردم از خطاکاران بودم
21
فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ
و چون از شما ترسیدم، گریختم ولی پروردگار من به من نبوت داد و مرا درشمار پیامبران آورد
22
وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ
و منت این نعمت را بر من می نهی و حال آنکه بنی اسرائیل را برده ساخته ای ?
23
قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ
فرعون گفت : پروردگار جهانیان چیست ?
24
قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إن كُنتُم مُّوقِنِينَ
گفت : اگر به یقین می پذیرید، اوست که آسمانها و زمین و هر چه را میان آنهاست بیافریده
25
قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ
به آنان که در اطرافش بودند، گفت : آیا نشنیدید ?
26
قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ
گفت : پروردگار شما و پروردگار نیاکان شما
27
قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ
فرعون گفت : این پیامبری، که بر شما فرستاده شده ، دیوانه است
28
قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ
گفت : اوست پروردگار مشرق و مغرب و هر چه میان آن دوست ، اگر تعقل کنید
29
قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ
فرعون گفت : اگر جز من کس دیگری را به خدایی گیری به زندانت می افکنم
30
قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُّبِينٍ
گفت : حتی اگر معجزه ای روشن آورده باشم ?
31
قَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
گفت : اگر راست می گویی ، بیاور
32
فَأَلْقَى عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ
عصایش را انداخت به آشکارا اژدهایی شد
33
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاء لِلنَّاظِرِينَ
و دستش را بیرون آورد در نظر بینندگان سپید می نمود
34
قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ
به مهتران، قومش که کنارش بودند گفت : این مرد جادوگری داناست
35
يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ
می خواهد به جادوی خود شما را از سرزمینتان بیرون کند چه رای می دهید?
36
قَالُوا أَرْجِهِ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ
گفتند: از او و برادرش مهلت بخواه و کسان به شهرها بفرست
37
يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ
تا هر جادوگر دانایی را که هست نزد تو بیاورند
38
فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ
جادوگران را در روزی معین به وعده گاه آوردند
39
وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ
و مردم را گفتند: آیا شما نیز گرد می آیید ?
40
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ
تا اگر جادوگران پیروز آمدند همه از آنها پیروی کنیم
41
فَلَمَّا جَاء السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ
چون جادوگران، آمدند، به فرعون گفتند: آیا اگر ما پیروز شویم ما را مزدی خواهد بود ?
42
قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِينَ
گفت : آری ، همه از مقربان خواهید بود
43
قَالَ لَهُم مُّوسَى أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ
موسی به آنها گفت : هر چه می خواهید بیفکنید، بیفکنید
44
فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ
آنان ریسمانها و چوبهای خود بیفکندند و گفتند: به عزت فرعون که ما پیروز شدیم
45
فَأَلْقَى مُوسَى عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ
و موسی عصایش را افکند ناگاه همه آن دروغها یی را که ساخته بودند،، بلعید
46
فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ
جادوگران به سجده افتادند
47
قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ
گفتند: به پروردگار جهانیان ایمان آوردیم :
48
رَبِّ مُوسَى وَهَارُونَ
پروردگار موسی و هارون
49
قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ
گفت : آیا پیش از آنکه شما را رخصت دهم ایمان آوردید ? هر آینه آن مرد، بزرگ شماست که شما را جادو آموخته است خواهید دید اکنون دستهاو پاهایتان از چپ و راست خواهم برید و همه تان را بر دار خواهم کرد
50
قَالُوا لَا ضَيْرَ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ
گفتند: باکی نیست ، ما نزد پروردگارمان باز می گردیم
51
إِنَّا نَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ
ما طمع می داریم که پروردگارمان خطاهای ما را ببخشد که ما نخستین، کسانی هستیم که ایمان می آوریم
52
وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ
و به موسی وحی کردیم که : شب هنگام بندگان مرا بیرون ببر که از پی شمابیایند
53
فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ
و فرعون گرد آورندگان سپاه را به شهرها فرستاد
54
إِنَّ هَؤُلَاء لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ
که اینان گروهی اندکند،
55
وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ
و ما را به خشم آورده اند،
56
وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ
و ما همگی آماده پیکاریم
57
فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
پس ایشان را از باغها و چشمه سارها بیرون کردیم ،
58
وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ
و از گنجها و خانه های نیکو،
59
كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ
بدین سان همه را به بنی اسرائیل واگذاشتیم
60
فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِينَ
فرعونیان به هنگام برآمدن آفتاب از پی آنها رفتند
61
فَلَمَّا تَرَاءى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَى إِنَّا لَمُدْرَكُونَ
چون آن دو گروه یکدیگر را دیدند، یاران موسی گفتند: گرفتار آمدیم
62
قَالَ كَلَّا إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ
، گفت : هرگز پروردگار من با من است و مرا راه خواهد نمود
63
فَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ
پس به موسی وحی کردیم که : عصایت را بر دریا بزن دریا بشکافت و هرپاره چون کوهی عظیم گشت
64
وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ
و آن گروه دیگر را نیز به دریا رساندیم
65
وَأَنجَيْنَا مُوسَى وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِينَ
موسی و همه همراهانش را رهانیدیم
66
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ
و آن دیگران را غرقه ساختیم
67
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
هر آینه در این عبرتی است ، و بیشترینشان ایمان نیاوردند
68
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
هر آینه، پروردگار تو پیروزمند و بخشنده است
69
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ
و داستان ابراهیم را برایشان تلاوت کن
70
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ
آنگاه که به پدر و قوم خود گفت : چه می پرستید ?
71
قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ
گفتند: بتانی را می پرستیم و معتکف آستانشان هستیم
72
قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ
گفت : آیا وقتی آنها را می خوانید صدایتان را می شنوند ?
73
أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ
یا برای شما سود و زیانی دارند ?
74
قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءنَا كَذَلِكَ يَفْعَلُونَ
گفتند: نه ، پدرانمان را دیده ایم که چنین می کرده اند
75
قَالَ أَفَرَأَيْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ
گفت : آیا می دانید که چه می پرستیده اید،
76
أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ
شما و نیاکانتان ?
77
فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ
آنها دشمنان منند، ولی پروردگار جهانیان دوست، من است :
78
الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ
آن که مرا بیافریده سپس راهنماییم می کند،
79
وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ
و آن که به من طعام می دهد و مرا سیراب می سازد،
80
وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ
و چون بیمار شوم شفایم می بخشد،
81
وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ
و آن که مرا می میراند و سپس زنده می کند،
82
وَالَّذِي أَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ
و آن که امید می دارم که در روز قیامت خطایم را ببخشاید
83
رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ
ای پروردگار من ، مرا حکمت بخش و مرا به شایستگان بپیوند
84
وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ
و ذکر جمیل مرا در ذهن آیندگان انداز
85
وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ
و مرا از وارثان بهشت پر نعمت، قرار ده
86
وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ
و پدرم را بیامرز که از گمراهان است
87
وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ
و در روز قیامت مرا رسوا مساز:
88
يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ
روزی که نه مال سود می دهد و نه فرزندان
89
إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ
مگر آن کس که با قلبی رسته از شرک به نزد خدا بیاید
90
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ
و بهشت را برای پرهیزگاران نزدیک آرند
91
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ
و جهنم را در نظر کافران آشکار کنند
92
وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ
به آنها گویند: چیزهایی که سوای خدای یکتا می پرستید، کجایند ?
93
مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنصُرُونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُونَ
آیا یاریتان می کنند، یا خود یاری می جویند ?
94
فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ
آنها و کافران را، سرنگون در جهنم اندازند،
95
وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ
و همه سپاهیان ابلیس را
96
قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ
و در حالی که در جهنم با یکدیگر به نزاع پرداخته اند، می گویند:
97
تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ
به خدا سوگند که ما در گمراهی آشکار بودیم ،
98
إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ
آنگاه که شما را با پروردگار جهانیان برابر می دانستیم
99
وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ
و ما را جز مجرمان گمراه نساختند
100
فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ
و اکنون ما را شفاعت کننده ای نیست
101
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ
و ما را دوست مهربانی نیست
102
فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
کاش بار دیگر به دنیا بازگردیم تا از مؤمنان گردیم
103
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
در این عبرتی است ، و بیشترینشان ایمان نیاوردند
104
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
هر آینه، پروردگار تو پیروزمند و مهربان است
105
كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ
قوم نوح پیامبران را تکذیب کردند
106
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
آنگاه که برادرشان نوح به آنها گفت : آیا پروا نمی کنید ?
107
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
من برای شما پیامبری امین هستم
108
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
از خدا بترسید و از من اطاعت کنید
109
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
من از شما در برابر هدایت خود مزدی نمی طلبم مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانیان است
110
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
پس ، از خدا بترسید و از من اطاعت کنید
111
قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ
گفتند: آیا به تو ایمان بیاوریم و حال آنکه فرومایگان پیرو تو هستند ?
112
قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
گفت : دانش من به کارهایی که می کنند نمی رسد
113
إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَى رَبِّي لَوْ تَشْعُرُونَ
اگر می فهمید،، حسابشان تنها با پروردگار من است
114
وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ
و من مؤمنان را طرد نمی کنم
115
إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ
جز بیم دهنده ای آشکار نیستم
116
قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ
گفتند: ای نوح ، اگر بس نکنی ، سنگسار می شوی
117
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ
گفت : ای پروردگار من ، قوم من مرا تکذیب می کنند
118
فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِي مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
میان من و آنها راهی برگشای و مرا و مؤمنان همراه مرا رهایی بخش
119
فَأَنجَيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ
او و همراهانش را در آن کشتی انباشته ، نجات دادیم
120
ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ
و باقی را، غرقه کردیم
121
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
هر آینه در این عبرتی است ، و بیشترینشان ایمان نیاوردند
122
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
هر آینه پروردگار تو پیروزمند و مهربان است
123
كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ
قوم عاد پیامبران را تکذیب کردند
124
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ
آنگاه که برادرشان هود گفت : آیا پروا نمی کنید ?
125
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
من برای شما پیامبری امین هستم
126
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
از خدا بترسید و از من اطاعت کنید
127
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
من از شما در برابر هدایت خود مزدی نمی طلبم مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانیان است
128
أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ
آیا بر فراز هر بلندی به بیهودگی برجی بر می آورید ?
129
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ
و بدین، پندار که همواره زنده اید کوشکهایی بنا می کنید ?
130
وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ
و چون انتقام گیرید چون جباران انتقام می گیرید ?
131
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
پس ، از خدا بترسید و از من اطاعت کنید
132
وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ
و بترسید از آن خدایی که آنچه را که می دانید، به شما عطا کرده است ،
133
أَمَدَّكُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ
و به شما چارپایان و فرزندان ارزانی داشته است ،
134
وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
و باغها و چشمه ساران
135
إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ
من از عذاب روزی بزرگ بر شما بیمناکم
136
قَالُوا سَوَاء عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِينَ
گفتند: برای ما یکسان است که ما را اندرز دهی یا اندرز ندهی
137
إِنْ هَذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ
اینها جز همان دروغ و نیرنگ پیشینیان نیست
138
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
و ما را عذاب نخواهند، کرد
139
فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
پس تکذیبش کردند و ما آنان را هلاک کردیم هر آینه در این عبرتی است، و بیشترینشان ایمان نیاوردند
140
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
هر آینه پروردگار تو پیروزمند و مهربان است
141
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ
قوم ثمود پیامبران را تکذیب کردند
142
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
آنگاه که برادرشان صالح گفت : آیا پروا نمی کنید ?
143
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
من برای شما پیامبری امین هستم
144
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
از خدا بترسید و از من اطاعت کنید
145
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
من از شما در برابر هدایت خود مزدی نمی طلبم ، مزد من تنها بر عهده، پروردگار جهانیان است
146
أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ
آیا پندارید که شما را در این نعمتها، ایمن رها می کنند ?
147
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
در باغها و چشمه سارها ?
148
وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ
و کشتزارها و نخلها با آن شکوفه های نرم و لطیف ?
149
وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ
و شادمانه در کوهها خانه هایی می تراشید ?
150
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
پس ، از خدا بترسید و از من اطاعت کنید
151
وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ
و فرمان این اسرافکاران را مپذیرید:
152
الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ
اینان که به جای اصلاح در زمین فساد می کنند
153
قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ
گفتند: جز این نیست که تو را جادو کرده اند
154
مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
تو نیز بشری همانند ما هستی اگر راست می گویی نشانه ای بیاور
155
قَالَ هَذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ
، گفت : این ماده شتر من است یک روز آب خوردن حق او باشد و یک روزحق شما
156
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ
به آن آسیبی مرسانید که عذاب روزی بزرگ شما را فرو می گیرد
157
فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ
آن را پی کردند و پشیمان شدند
158
فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
پس عذاب آنها را فرو گرفت هر آینه در این عبرتی است ، و بیشترینشان ایمان نیاوردند
159
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
هر آینه پروردگار تو پیروزمند و مهربان است
160
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ
قوم لوط پیامبران را تکذیب کردند
161
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ
آنگاه که برادرشان لوط گفت :، آیا پروا نمی کنید ?
162
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
من برای شما پیامبری امین هستم
163
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
از خدا بترسید و از من اطاعت کنید
164
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
من از شما در برابر هدایت خود مزدی نمی طلبم مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانیان است
165
أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ
چرا از میان مردم جهان با نران می آمیزید ?
166
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ
و همسرانی راکه پروردگارتان برایتان آفریده است ترک می گویید ? نه شما مردمی متجاوز هستید
167
قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ
گفتند: ای لوط، اگر بس نکنی ، از شهر بیرونت می کنیم
168
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِينَ
گفت : من، با کار شما دشمنم
169
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ
ای پروردگار من ، مرا و کسانم را از عاقبت عملی که می کنند رهایی بخش
170
فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ
او و همه کسانش را رهانیدیم
171
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ
مگر پیرزنی که خواست بماند
172
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ
سپس دیگران را هلاک کردیم
173
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا فَسَاء مَطَرُ الْمُنذَرِينَ
بر آنها بارانی بارانیدیم و چه بد بود باران تهدیدشدگان
174
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
هر آینه در این عبرتی است ، و بیشترینشان ایمان نیاوردند
175
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
هر آینه پروردگار تو پیروزمند و مهربان است
176
كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ
مردم ایکه پیامبران را تکذیب کردند
177
إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ
آنگاه که شعیب به آنها گفت :، آیا پروا نمی کنید ?
178
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
من برای شما پیامبری امین هستم
179
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
از خدا بترسید و از من اطاعت کنید
180
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
من از شما در برابر هدایت خود مزدی نمی طلبم مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانیان است
181
أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ
پیمانه را تمام بپردازید و کم فروشی مکنید
182
وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ
و با ترازوی درست وزن کنید
183
وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ
به مردم کم مدهید و بی باکانه در زمین فساد مکنید
184
وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ
از آن کس که شما و آفریدگان پیش از شما را آفریده است بترسید
185
قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ
، گفتند: جز این نیست که تو را جادو کرده اند
186
وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ
تو نیز بشری همانند ما هستی و می پنداریم که دروغ می گویی
187
فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاء إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
اگر راست می گویی ، پاره ای از آسمان را بر سر ما انداز
188
قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ
گفت : پروردگار من به کاری که می کنید داناتر است
189
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ
پس تکذیبش کردند و در آن روز ابری ، عذاب آنان را فرو گرفت و آن عذاب روزی بزرگ بود
190
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
هر آینه در این عبرتی است ، و بیشترینشان ایمان نیاوردند
191
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
هر آینه، پروردگار تو پیروزمند و مهربان است
192
وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ
و این کتاب ، نازل شده از جانب پروردگار جهانیان است
193
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ
آن را روح الامین نازل کرده است ،
194
عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ
بر دل تو، تا از بیم دهندگان باشی
195
بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ
به زبان عربی روشن
196
وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ
و آن در نوشته های پیشینیان نیز هست
197
أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاء بَنِي إِسْرَائِيلَ
آیا این نشانه برایشان بسنده نیست که علمای بنی اسرائیل از آن آگاهند ?
198
وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَى بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ
اگر آن را بر یکی از عجمان نازل کرده بودیم ،
199
فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ
و برایشان می خواندش ، بدان ایمان نمی آوردند
200
كَذَلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ
NULL
201
لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ
بدان ایمان نمی آورند تا عذاب دردآور را بنگرند
202
فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ
و آن عذاب ناگهان و بی خبر بر آنان فرود می آید
203
فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ
می گویند: آیا ما را مهلتی خواهند داد ?
204
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ
آیا به عذاب ما می شتابند ?
205
أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ
دیدی که هر چند سالها برخوردارشان ساختیم ،
206
ثُمَّ جَاءهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ
باز هم عذابی که به آنها وعده شده بود بر سرشان آمد،
207
مَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ
آن برخوداریها به حالشان سود نکرد ?
208
وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ
ما هیچ قریه ای را هلاک، نکردیم جز آنکه برایشان بیم دهندگانی فرستادیم
209
ذِكْرَى وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ
تا پندشان دهند زیرا ما ستمکار نیستیم
210
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ
و این قرآن را شیاطین نازل نکرده اند
211
وَمَا يَنبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ
آنان نه در خور این کارند و نه توان آن دارند
212
إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ
شیاطین را از شنیدن وحی معزول داشته اند
213
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ
پس با خدای یکتا خدای دیگری را مخوان تا مباد در شمار مستحقان عذاب درآیی
214
وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ
خویشاوندان نزدیکت را بترسان
215
وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
در برابر هر یک از مؤمنان که از تو پیروی می کند بال فروتنی فرودآر،
216
فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ
و اگر بر تو عصیان ورزیدند بگو: من از کارهای شما بیزارم
217
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ
و بر خدای پیروزمند مهربان توکل کن
218
الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ
آن که تو را می بیند آنگاه که بر می خیزی ،
219
وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ
و نماز خواندنت را با دیگر نمازگزاران می بیند
220
إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
هر آینه اوست شنوای دانا
221
هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَى مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ
آیا شما را آگاه کنم که شیاطین بر چه کسی نازل می شوند ?
222
تَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ
بر هر بسیار دروغگوی گنهکار نازل می شوند
223
يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ
گوش فرا می دهند و بیشترینشان دروغگویانند
224
وَالشُّعَرَاء يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ
و گمراهان از پی شاعران می روند
225
أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ
آيا نديده‌اى كه شاعران در هر واديى سرگشته‌اند؟
226
وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ
و چیزها می گویند که خود عمل نمی کنند ?
227
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ
مگر آنان که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند و خدا را فراوان یاد کردند و چون مورد ستم واقع شدند انتقام گرفتند و ستمکاران به زودی خواهنددانست که به چه مکانی باز می گردند
