آیه حِلّ

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۳۸ توسط بهرامی (بحث | مشارکت‌ها) (تعیین رده)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آیه حِلّ

بعضى، آیه 275 سوره بقره/2 را آیه حِلّ نامیده‌اند.[۱] در این آیه بر حلّیت بیع و حرمت ربا تصریح شده است:

«قالوا إِنّما البَیعُ مِثلُ الرِّبواْ و أَحلَّ اللّهُ البَیعَ و حَرّمَ الرِّبواْ».

رباخواران مى‌گفتند: میان ربا و بیع چه تفاوتى است؟ هر دو مبادله‌اى است كه با اختیار و اراده صاحب مال انجام مى‌پذیرد و چنان ‌كه در بیع، سود هست در ربا نیز سود وجود دارد. قرآن بدون شرح بیشتر، در تفاوت آن‌ها فرمود: خدا بیع را حلال و ربا را حرام كرده است.

پانویس

  1. كتاب البیع، ج‌ 1، ص‌ 90.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 381